Εχει κρίνει αγώνες, ακόμη και μεγάλους τελικούς, με τρίποντα, που είναι και η σπεσιαλιτέ του. Με δίποντα. Με βολές. Με ασίστ. Γράφει ο Βασίλης Σκουντής
Αλλά ότι περπατώντας στα τριάντα πέντε χρόνια του και προερχόμενος από τραυματισμό και απουσία θα... καταντούσε ο αθεόφοβος να κρίνει ένα ματς με δυο βουτιές, αυτό στον λόγο της τιμής μου δεν το περίμενα και του βγάζω το καπέλο!
Σπανούλης reloaded, λοιπόν, και να πώς, χωρίς να είναι απαραιτήτως ο κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού, έκλεψε πάλι την παράσταση και έβαλε τη σφραγίδα του στη 18η νίκη του Ολυμπιακού, με ό,τι αυτή συνεπάγεται για τη συνέχεια της διοργάνωσης...
Παρεμπιπτόντως ?και μέσα στην περιρρέουσα εορταστική ατμόσφαιρα (για τα χθεσινά 92α γενέθλια του Ολυμπιακού)- φάνηκε ή μάλλον ακούσθηκε ότι, εκτός από το μαθηματικό «κλείδωμα» της πρόκρισης, συνεπάγεται και τους αυξημένους τόνους της αισιοδοξίας και του ενθουσιασμού των οπαδών του, οι οποίοι δεν παρέλειψαν να τραγουδήσουν ένα σύνθημα που κατέληγε στο «φέρτε μας το ευρωπαϊκό»!
Σπανούλη το ανάγνωσμα, επιμένω σε αυτήν την υπόθεση και ας αδικείται ο κατά τεκμήριο θεμέλιος λίθος της νίκης, που ήταν ο Κεμ Μπιρτς: δεν είναι συχνό το φαινόμενο (αλλά παράλληλα αποδεικνύει τη νοοτροπία του ανδρός) να βουτάει -δίκην βολεϊμπολίστα- ένας βετεράνος στο παρκέ για να σώσει μια κατοχή μπάλας, και τούτο ο αρχηγός του Ολυμπιακού το έκανε δυο φορές, ίσως για να το ξαναδούν αυτοί που το έχασαν στην πρώτη εκτέλεσή του!
Ισως επίσης το επανέλαβε για να κάνει ακόμη πιο πικρό τον σκέτο φραπέ που ήπιε ο Ντέιβιντ Μπλατ πριν από την έναρξη του αγώνα και αναρωτιέμαι εάν αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο την έπεσε στη λήξη του αγώνα, τη στιγμή της τελευταίας χειραψίας, στον Γιάννη Σφαιρόπουλο...
Ο Σπανούλης έκανε την πρώτη βουτιά πάνω στη γραμμή του άουτ δύο λεπτά και είκοσι δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του ματς (με το σκορ στο 77-71), πετώντας την μπάλα στα χέρια του Κώστα Παπανικολάου και ενώ είχε προηγηθεί το άστοχο τρίποντο του Σκότι Γουίλμπεκιν...
Στο καπάκι σκοράρει με διείσδυση και ουσιαστικά τελειώνει την υπόθεση, αλλά αφενός επειδή ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια και αφετέρου διότι (φαίνεται πως) γλυκάθηκε με την πρώτη βουτιά, έκανε και μια δεύτερη στα είκοσι δευτερόλεπτα με αποτέλεσμα να βγει στον αιφνιδιασμό και να καρφώσει ο Γιώργος Πρίντεζης...
Αυτό είναι που λένε «μας τη ζητήσατε και σας την ξαναπροσφέρουμε»!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο Ολυμπιακός έσβησε χαρούμενος τα κεράκια στην τούρτα των γενεθλίων του και συνεχίζει ακάθεκτος την πορεία του προς την εξασφάλιση του πλεονεκτήματος έδρας στα πλέι οφ, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει...
Την πάω μακριά τη βαλίτσα και σφάλλω εν γνώσει μου με μια τέτοια πρώιμη και υπερβατική αναφορά, αλλά θεωρώ σκόπιμο να υπενθυμίσω ότι το πλεονέκτημα έδρας δεν αποτελεί το άπαν και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο ίδιος ο Ολυμπιακός: από τις τρεις φορές που έχει στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης, μόνο το 2013 πέρασε στο Φάιναλ Φορ του Λονδίνου με πλεονέκτημα έδρας (κόντρα στην Εφές Πίλσεν), ενώ το 1997 ταξίδεψε στη Ρώμη αποκλείοντας με μειονέκτημα έδρας την Παρτιζάν Βελιγραδίου και τον Παναθηναϊκό και το 2012 πήγε στην Πόλη πληρώνοντας με το νόμισμα της προηγούμενης σεζόν τη Μοντεπάσκι Σιένα.
Η χθεσινή βραδιά πάντως δεν υπήρξε ανέσπερη: φαινόταν να γίνεται τέτοια όταν ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με 62-41, αλλά συννέφιασε για τα καλά και (για να ταιριάζει κιόλας στη βροχή που πέφτει τις τελευταίες μέρες) άρχισε να ψιχαλίζει στη συνέχεια. Το αποτέλεσμα: χάρη στο «small ball», στις διεισδύσεις και στο παιχνίδι «ένας εναντίον ενός» οι φιλοξενούμενοι απάντησαν με ένα επιμέρους σκορ 26-9 και ροκάνισαν τη διαφορά από τους 21 πόντους στους τέσσερις (71-67).
Σε αυτό το διάστημα οι πρωταθλητές Ελλάδος έχασαν την υπομονή και την αυτοσυγκέντρωσή τους, σταμάτησαν να κυκλοφορούν γρήγορα και σωστά την μπάλα, εξετράπησαν σε βιαστικές επιθετικές επιλογές, «έφαγαν» προσωπικά καλάθια στην άμυνα και έδωσαν δικαιώματα στην Νταρουσάφακα να ελπίζει πως μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και την... Μπεσίκτας της προηγούμενης βραδιάς!
Εν τέλει αποδείχθηκε πως οι παίκτες του Ολυμπιακού είχαν ευήκοον ους και ισχυρά ανακλαστικά, με αποτέλεσμα να συνέλθουν, να ξεπεράσουν τις φευγαλέες αυτοκτονικές τάσεις, να αντιδράσουν τόσο ακριβώς όσο χρειαζόταν και να γευθούν κιόλας τη γλυκιά τούρτα η οποία τους περίμενε και, εκτός από τα 92 κεράκια, είχε και τα δυο κερασάκια που της κότσαρε ο Σπανούλης!
Πηγή: εφημερίδα "Goal"
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις