Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε εκεί που ανήκει, στην κεντρική ευρωπαϊκή σκηνή αλλά αυτή η επιστροφή δεν είναι η μόνη που έγινε τούτο το καλοκαίρι στον οργανισμό του «τριφυλλιού». Μετά την περυσινή χαμένη ευκαιρία να ανέβει επίπεδο, εξαιτίας των κακών επιλογών των τότε επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος, επέστρεψε στην κανονικότητα του ρόστερ του, ένα ρόστερ που θυμίζει τον Παναθηναϊκό πριν τα αναγκαστικά μνημόνια, ένα έμψυχο δυναμικό που θα ήταν αστείο να λέγαμε ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει και να κατακτήσει το πρωτάθλημα, αν αυτό παιχτεί στα ίσια και στο «50-50» και όχι με τους κανόνες μαφίας που όλοι γνωρίζουμε τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Οι «πράσινοι» έκαναν δέκα μεταγραφές! Μεγάλος αριθμός, αν σκεφτεί κανείς τις άλλες τόσες που έγιναν τον Ιανουάριο.
Παρόλα αυτά, όλες ήταν στοχευμένες για να καλύψουν τα μεγάλα κενά που υπήρχαν, όλες στο πλαίσιο της ποιοτικής αναβάθμισης που είναι και το ζητούμενο σε κάθε μεταγραφική περίοδο. Κατά γενική ομολογία, ο Παναθηναϊκός έκανε ολικό λίφτινγκ, με υλικά που δεν διέθετε, με παίκτες που βάσει βιογραφικού και δυνατοτήτων θα τον βοηθήσουν να παρουσιάσει μία ακόμη πιο ανταγωνιστική εικόνα σε σχέση με όσα είδαμε στα προκριματικά για το Europa League. Φυσικά, όλα κρίνονται στο γήπεδο και καθρέφτης είναι οι αναμετρήσεις. Ούτε η άποψή μας, ούτε τα πρωτοσέλιδα, ούτε τίποτα.
Το δεδομένο είναι πως αρκετές επιλογές έγιναν από το πάνω ράφι για τα δεδομένα της εποχής και του συλλόγου(Ιμπάρμπο, Λεντέσμα, Σάμπα), αρκετές επενδύσεις έγιναν από τα πιο πάνω ράφια(Γουακάσο, Εμποκού, Χουλτ) και το σημαντικότερο όλων είναι πως ο Παναθηναϊκός είναι σαφώς πιο «γεμάτος» από κάθε άλλη φορά την τελευταία πενταετία, διαθέτει το ποιοτικότερο ρόστερ μετά την σεζόν του νταμπλ και όλα είναι στο χέρι, στην δουλειά του Αντρέα Στραματσόνι.
Ο Ιταλός είναι τυχερός που έπεσε πάνω στην διπλή συγκυρία: Αυτή της διαφαινόμενης κάθαρσης που επιτρέπει στον Αλαφούζο να μην νιώθει χαζός που επενδύει σε ένα πενταβρώμικο πρωτάθλημα αλλά και στην βελτιωμένη οικονομική κατάσταση του προέδρου της ΠΑΕ. Είναι, όμως, και ικανός, καθώς παρουσίασε έναν έτοιμο Παναθηναϊκό που έφερε περίπου ένα «τάλιρο» στα ταμεία και διαθέτει ακόμη ένα συν. Είναι τελειομανής, δεν φοβάται να δημιουργήσει συνθήκες έντονου ανταγωνισμού στο ρόστερ του, δεν φοβάται να είναι «γεμάτος» από ποιοτικές λύσεις, έχοντας ξεκάθαρο τρόπο να διαχειριστεί τις όποιες γκρίνιες θα προκύψουν κατά την διάρκεια της σεζόν. Δεν σταμάτησε να ζητά ενίσχυση από την διοίκηση και πέτυχε ότι είχε στο μυαλό του!
Πάμε να δούμε θέση μία προς μία θέση το σύνολο του Παναθηναϊκού και τον τεράστιο συναγωνισμό για μια θέση στην ενδεκάδα, έναν συναγωνισμό που μόνο καλό κάνει σε οποιαδήποτε ομάδα, παρέχοντας παράλληλα βάθος και εύρος λύσεων!
ΠΟΡΤΙΕΡΟ
Στιλ-Κοτσόλης-Βλαχοδήμος-Ξενόπουλος.
Είναι η μοναδική θέση που ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να ενισχυθεί και δεν το έκανε. «Πρώτος» και ξεκάθαρα είναι ο Στιλ, όμως, πέρα από την ηγετική φυσιογνωμία του Κοτσόλη, θα χρειαζόταν και ένας πορτιέρο που θα μπορούσε να «χτυπήσει» στα ίσια τον Άγγλο άσο. Μέχρι να κλείσει το παράθυρο των ελεύθερων, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε τίποτα...
ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΑΚ
Χουλτ-Γουακάσο-Χουχούμης.
Ο Σουηδός έδειξε πως είναι αξιόλογη περίπτωση μπακ, έγινε με το... καλημέρα βασικός και μετά την παραχώρηση του Νάνο, ο Γουακάσο(μπορεί να παίξει και εκεί) και ο Χουχούμης αποτελούν τις εναλλακτικές του βραχύσωμου αμυντικού.
ΔΕΞΙ ΜΠΑΚ
Μέστο-Κουλιμπαλί-Μαρινάκης.
Ο Ιταλός ήταν μοναχικός καβαλάρης για την ενδεκάδα! Ο Μαρινάκης παρά το φιλότιμό του, έχει αποδείξει πως δεν μπορεί να σταθεί στο υψηλό επίπεδο που απαιτεί ο Παναθηναϊκός και η έλλειψη ανταγωνισμού ήταν ευδιάκριτη. Στο φινάλε των μεταγραφών, όμως, το «τριφύλλι» έκλεισε έναν από τους διακριθέντες του περυσινού πρωταθλήματος, τον Κουλιμπαλί, και κάλυψε το κενό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
ΣΤΟΠΕΡ
Μολέδο-Σάμπα-Ιβανόφ-Τελάντερ-Ευαγγέλου-Ρέις
Στον «ογκόλιθο» από την Βραζιλία ο Αντρέα Στραματσόνι έβαλε δίπλα τον έμπειρο και αξιόλογο διεθνή Βούλγαρο αμυντικό που θέλει να κάνει... restart στην καριέρα του και έχει ξεκινήσει ελπιδοφόρα. Η κίνηση, όμως, που είναι για να κάνει την διαφορά, αφορά την μεταγραφή του «θηρίου» Σάμπα! Top class στόπερ που αν είναι υγιής θα δημιουργήσει ένα δίδυμο «φόβου και τρόμου» μαζί με τον Μολέδο. Ζητούμενο η κατάσταση του Τελάντερ που αν δεν είχε το πρόβλημα στο πέλμα, θα ανέβαζε τον ανταγωνισμό στον... Θεό όταν ο Παναθηναϊκός θα παίζει με δύο και όχι με τρεις πίσω.
ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΧΑΦ/ ΕΠΙΤΕΛΙΚΟΙ ΜΕΣΟΙ
Λεντέσμα-Ζέκα-Γουακάσο-Βιγιαφάνιες-Λουντ-Κουτρουμπής-Ρέις-Στάϊκος.
Δείξε μου τον άξονα σου να σου πω τι ομάδα έχεις. Μετά το... φιάσκο με τον Εσιέν, η απουσία προσωπικότητας στην θέση «6» έπρεπε να καλυφθεί και καλύφθηκε με την κλάση και την ποιότητα του Λεντέσμα. Ο Παναθηναϊκός με την προσθήκη του «Ινδιάνου» και του Γουακάσο έβαλε στοιχεία στην μεσαία του γραμμή που του έλειπαν.
Η σύνθεση των μέσων των «πρασίνων» δίνει την δυνατότητα στον Στραματσόνι να παίζει το ίδιο καλά με οποιαδήποτε διάταξη στην μεσαία γραμμή. Είτε με 3 κεντρικούς στο 3-5-2 είτε με δύο αμυντικά χαφ και έναν επιτελικό στο 4-2-3-1.
Λεντέσμα, Ζέκα, Κουτρουμπής, Ρέις(υπολογίζεται και ως στόπερ) και Στάϊκος είναι τα «6άρια», Λουντ και Γουακάσο τα «8άρια»(εκεί μπορεί να παίζει και ο Ζέκα) ενώ ο Φινλανδός... μπαλαντέρ μαζί με τον «Βίγια» είναι το δίδυμο των επιτελικών!
ΕΞΤΡΕΜ
Ιμπάρμπο-Εμποκού-Γουακάσο-Βλαχοδήμος-Μπουμάλ-Βιγιαφάνιες.
Στην Ευρώπη ο Στραματσόνι έπαιξε με 3-5-2 και 3-4-2-1 χωρίς «καθαρούς» εξτρέμ πάνω στην γραμμή. Στο πρώτο με δύο στράικερ και στο δεύτερο με έναν στράικερ και δύο μεσοεπιθετικούς που κινούνταν περιφερειακά. Στην Ελλάδα, όμως, η βάση θα είναι το 4-2-3-1, σύστημα που απαιτεί ακραίους επιθετικούς. Και εδώ οι λύσεις στα χέρια του «Στράμα» είναι αρκετές και ποιοτικές. Ο σούπερ Ιμπάρμπο, ο... καινούριος Εμποκού που όλοι θυμόμαστε από το καλοκαίρι του 2014 τι μπορεί να κάνει όταν έχει κέφια, ο Γουακάσο που είναι και εξτρέμ, ο Μπουμάλ που ξεκίνησε φουριόζος πέρυσι αλλά ο τραυματισμός στο χέρι τον άφησε πίσω, ο Βλαχοδήμος που αν σοβαρευτεί ποδοσφαιρικά θα είναι σημαντικός στο rotation και ο «Βίγια» που μπορεί να αγωνιστεί και στα άκρα εκτός από την θέση «10».
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ
Μπεργκ-Λέτο-Ρινάλντι-Ιμπάρμπο
Στην θέση «9» συναντάμε το... υπερόπλο Μάρκους Μπεργκ. Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Ο Σουηδός θα έχει φέτος παρέα στην κορυφή της επίθεσης τον έναν και μοναδικό Λέτο που χρειάζεται ειδική διαχείριση για να είναι αυτός που πρέπει, τον Ιμπάρμπο που αν βελτιώσει τα τελειώματα του θα κάνει ρεκόρ καριέρας στην Ελλάδα και τον Ρινάλντι που αποτελεί εναλλακτική λύση, την οποία θα πρέπει να την δούμε πάνω στο χορτάρι τι... ψάρια πιάνει!
Υ.Γ1: Στα γενέθλιά μου έτυχε να βρεθούμε σε απόσταση μισού μέτρου, στο διπλανό τραπέζι, σε ένα εστιατόριο πίσω από την Λεωφόρο. Πραγματικά δεν γνώριζα για τον αγώνα που έδινε απέναντι σε αυτή την κωλοαρρώστια που τόσο και τόσο κόσμο έχει πάρει άδικα. Την επόμενη μέρα στο γραφείο ρώτησα τον Μελάγιες και έμαθα. Από τότε πέρασαν εννιά μήνες που ήλπιζα ότι θα τα καταφέρει. Αν έχεις χάσει δικό σου άνθρωπο από αυτή την ιστορία, κάθε «μάχη» για την οποία μαθαίνεις, είναι και δική σου. Σήμερα το πρωί έγινε γνωστό πως η Ιωάννα έφυγε για την γειτονιά των αγγέλων. Πόσο κρίμα Θεέ μου(αν υπάρχεις, που δεν. Μην ανοίξουμε αυτή την κουβέντα τώρα). Καλό ταξίδι, κουράγιο στον Γιώργο Αγγελόπουλο και την οικογένεια του...
ΠΗΓΗ: gazzetta.gr