Θυμάστε την ατάκα του Σπύρου Παπαδόπουλου στην επική σειρά των `90s «Απαράδεκτοι»; Χαρακτηριστικά έλεγε «τι έγινε ρε παιδιά;» και ενδεχομένως αυτό να ήταν και το πρώτο πράγμα που πέρασε από το μυαλό όλων όσων παρακολούθησαν το δεύτερο παιχνίδι του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολή. Εκεί που είχε αγκαλιάσει την πρόκριση στο Λονδίνο, ήρθαν τα πάνω-κάτω σε ενάμιση λεπτό. Με... απαράδεκτες επιλογές σε πάγκο και παρκέ, το +7 έγινε -1 σε διάστημα 89 δευτερόλεπτων, με τους «ερυθρόλευκους» -στην ουσία- να... ανασταίνουν τους πεθαμένους και να τους δίνουν το δικαίωμα να πιστέψουν στην ολική ανατροπή!

Και να το προσπαθείς, δύσκολα το καταφέρνεις... Και ο Ολυμπιακός τα κατάφερε, γιατί... περί κατορθώματος πρόκειται. Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τη συνολική προσπάθεια που έκαναν οι «ερυθρόλευκοι» έχοντας κάποια καλά διαστήματα, το συγκεκριμένο ματς –εκεί που πήγε- απαγορεύονταν να το χάσουν. Και σε αυτό έχουν μεγάλη ευθύνη τόσο ο προπονητής, όσο και οι παίκτες που βρίσκονταν στο παρκέ. Δεν νοείται να λέγεσαι πρωταθλητής Ευρώπης, να προηγείσαι με επτά πόντους 1:29 πριν από το τέλος και να χάνεις το ματς. Απλά δεν γίνεται!

Κάτι ανάλογο είχε συμβεί στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ Ελλάδα-Γαλλία το 2005, στον προημιτελικό με τη Σλοβενία δύο χρόνια αργότερα ή στον περσινό τελικό της Ευρωλίγκας. Και αν συνεχίσουμε, τελειωμό δεν θα έχουμε. Μόνο που σε αυτές τις περιπτώσεις η ανατροπή έγινε από τις ελληνικές ομάδες, οπότε και αφήναμε τους... άλλους να μιλάνε για αυτοκτονίες. Τώρα όμως;

Τώρα η Εφές μπήκε στο κόλπο της πρόκρισης. Αν και θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός ήταν και παραμένει το φαβορί μετά και το 4ο παιχνίδι της σειράς, στο ματς του ΣΕΦ θα έχει το άγχος με το μέρος του, σε αντίθεση με τους Τούρκους που θα είναι πιο χαλαροί. Βέβαια έδειξε στα δύο πρώτα παιχνίδια ότι λειτούργησε καλά κάτω από πίεση, αλλά σε ένα ματς που το κέρδος θα είναι η είσοδος στο φάιναλ φορ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ είναι ανοικτά. Από την άλλη πλευρά, ανατροπή από 2-0 δεν έχει γίνει, αλλά –όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός- για τα πάντα υπάρχει η πρώτη φορά! Και ο Ολυμπιακός δεν θέλει σε καμία περίπτωση να το νιώσει στο πετσί του.

Και να περάσουμε στο διά ταύτα. Μόνο με τρίποντα δύσκολα κερδίζει μια ομάδα. Και οι «ερυθρόλευκοι» το απέδειξαν και στην πράξη. Όσο έμπαιναν τα σουτ στο πρώτο ημίχρονο (9/15τρ.), έλεγχαν απόλυτα το ματς. Και... παραδόξως συνέχισαν να έχουν τον πρώτο λόγο ακόμα και όταν άρχισε η αστοχία (1/9τρ. στην επανάληψη), οι ασίστ μειώθηκαν στο ελάχιστο (14 στο πρώτο ημίχρονο και μόνο τρεις στο δεύτερο!!), ο Σπανούλης ήταν και πάλι εκτός τόπου και χρόνου με 0/7 σουτ και ο Χάινς πάλευε μόνος του (τι... περίεργο;) με όλους τους ψηλούς της Εφές.

Ο Μπαρτζώκας πιστώνεται την επιλογή του να χρησιμοποιήσει τους Λο και Σλούκα και να κρατήσει στον πάγκο τον νευρικό –και έξω από τα νερά του για ένα ακόμα ματς- Σπανούλη, με αποτέλεσμα να φτάσει ο δείκτης του σκορ στο +8 αρχικά (62-70 στο 37') και εν συνέχεια στο +7 (66-73) ένα λεπτό και 29 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος του αγώνα. Από εκεί το σημείο και μετά άρχισαν να γίνονται αυτά που... ΔΕΝ γίνονται.

Ναι. Μπορεί ο αρχηγός του Ολυμπιακού να ήταν τραγικός στην επίθεση (γιατί στην άμυνα έδωσε βοήθειες) αλλά εκεί που πάει το ματς, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να είναι στον πάγκο. Έτσι απλά. Ακόμη και στο άσχημο βράδυ του, δεν παύει να είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας και εκείνος που ΠΡΕΠΕΙ να είναι στο παρκέ. Για να δώσει ηρεμία; Για να κρατήσει και να προστατεύσει τη μπάλα; Για να πάρει έξυπνα το φάουλ και να πάει στις βολές; Για να δώσει οδηγίες μέσα στο παρκέ; Και αυτό –για μένα- είναι το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ λάθος του Μπαρτζώκα σε αυτό το ματς. Λάθος το οποίο είχε ξαναγίνει και πριν από δύο μήνες περίπου, όταν τον άφησε στον πάγκο στα τελευταία ματς του αγώνα με την Κάχα Λαμποράλ με αποτέλεσμα να χαθεί η διαφορά. Στην 3η (λένε ότι) «καίγεσαι»... Και κακά τα ψέματα, αλλά χωρίς τον αρχηγό του, δεν πάει πουθενά ο Ολυμπιακός.

Μπορεί με τα «αν» και τις υποθέσεις να μην γράφετε ιστορία, αλλά με τον Σπανούλη στο παρκέ σ' εκείνο το σημείο –θεωρώ ότι- ο Ολυμπιακός ΔΕΝ θα είχε χάσει το ματς. Ακόμη κι έτσι, κακώς το έχασε γιατί είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης και μια μεγάλη ομάδα, ξέρει πως να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις. Και τα λάθη σε αυτό το επίπεδο και στο σημείο που έχει φτάσει η διοργάνωση, ΔΕΝ συγχωρούνται.

Βέβαια καταλογίζω και στον Σπανούλη ένα λάθος. Για τον λόγο του ότι είναι ο ηγέτης της ομάδας –και από τη στιγμή που δεν είχε τραυματιστεί όπως είπε ο βοηθός προπονητή Χρήστος Μαρμαρινός στην τηλεόραση της Νόβα- έπρεπε να πάει στον Μπαρτζώκα, να ζητήσει αλλαγή και να μπει. Ξέρω είναι δουλειά του προπονητή να το κάνει και αυτός αποφασίζει για τη διαχείριση του ρόστερ κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, αλλά σε μια ομάδα όπου αποτελεί το πρώτο όνομα, (ίσως και να) έπρεπε να πάρει αυτήν την πρωτοβουλία.

Στην τελική δεν θυμάμαι παίκτες-ηγέτες που να μην βρίσκονται στο παρκέ στα κρίσιμα λεπτά... Θέλετε στην Ευρώπη (αλήθεια, ποιος παίκτης της Μπαρτσελόνα έβαλε το τρίποντο-μαχαιριά στον Παναθηναϊκό την Πέμπτη; Ποιος... άκεφος παίκτης του Παναθηναϊκού στη Βαρκελώνη χάρισε τη νίκη στην ομάδα του;) Θέλετε στο ΝΒΑ; Παντού! Καλά, στο ΝΒΑ ο ηγέτης θα βρεθεί στο παρκέ ο κόσμος να χαλάσει. Ακόμη και αν έχει 0/20 σουτ σε όλο το ματς και 10 λάθη. Το τελευταίο σουτ θα είναι δικό του. Μην αναφερθώ καν στην περίπτωση του τεράστιου Κόμπι Μπράιαντ ο οποίος έκοψε τον αχίλλειο τένοντα πριν από μερικές ημέρες και τη στιγμή που το ματς με το Γκόλντεν Στέιτ βρίσκονταν στην κόψη του ξυραφιού. Θυμάστε τι έκανε; Απαίτησε να μπει μέσα και να σουτάρει -και να βάλει- τις βολές με το... ένα πόδι!!! Ναι, φυσικά και ΔΕΝ είναι ίδια περίπτωση, αλλά θέλω να πω ότι στα κρίσιμα, βρέξει-χιονίσει, ο ηγετής θα είναι ΜΕΣΑ στο παρκέ. Τελεία και παύλα!

Αυτό λοιπόν είναι το βασικό λάθος που καταλογίζω στον Μπαρτζώκα. Και δεν είναι το μοναδικό. Τη στιγμή που η Εφές έκανε την ανατροπή και ο Φάρμαρ ευστόχησε στο τρίποντο στον αιφνιδιασμό ΕΠΡΕΠΕ να πάρει τάιμ άουτ για να κόψει το ρυθμό των Τούρκων. Και φυσικά όφειλε ο προπονητής του Ολυμπιακού να χρησιμοποιήσει σχήμα με τρία γκαρντ στο τέλος προκειμένου να ελέγξει τον ρυθμό, να γυρίσει τη μπάλα στην περιφέρεια και να ηρεμήσει το παιχνίδι στην πίεση που ασκούσαν οι Τούρκοι.

Όσο για μέσα στο παρκέ; Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός έχασε το ματς από τη φάση που «φαγώθηκε» να βάλει καλάθι με επιθέσεις στα τρία και στα τέσσερα δευτερόλεπτα ύστερα από ισάριθμα ριμπάουντ. Και αυτό από ενστικτώδεις αντιδράσεις των παικτών. Δύο φορές ο Χάινς, μία ο Πρίντεζης και μία ο Σλούκας. Προσέξτε! Μιλάμε για τέσσερις κατοχές. Και αντί να γυρίσει η μπάλα και να κυλήσουν (το λιγότερο) 24 δευτερόλεπτα (από τα 58΄΄ που υπολείπονταν μετά την πρώτη αστοχία) οι «ερυθρόλευκοι» πήγαν σε γρήγορες επιθέσεις έχοντας προβάδισμα με 68-73! Η συνέχεια; Το τρίποντο του Φάρμαρ στον αιφνιδιασμό, η μείωση του σκορ στους δύο και το... τάιμ άουτ που (ακόμα) αγνοείται.

Ακόμη κι αν κέρδιζε ο Ολυμπιακός –γιατί στην ουσία το έχασε από ένα σκαμπίλι του Λούκας στη μπάλα, αν και εκεί δεν λειτούργησαν καθόλου τα μπλοκ άουτ- τα λάθη θα υπήρχαν και θα είχαν γίνει. Απλά δεν θα είχαν στοιχίσει, όπως στοιχίζουν τώρα. Γιατί κακά τα ψέματα. Το παιχνίδι της ερχόμενης Παρασκευής είναι πολύ πονηρό και με μεγάλο βαθμό δυσκολίας.

Ακόμη κι αν η Εφές είναι ΚΑΤΩΤΕΡΗ ομάδα από τον Ολυμπιακό (βασικά δεν ειναι καν... ομάδα, αλλά παίζει με το ταλέντο και το ένστικτο των παικτών) δεν παύει να είναι επικίνδυνη. Και ο Ολυμπιακός καλείται να διαχειριστεί σωστά (ειδικά) αυτήν την ήττα, να δώσει τον καλύτερό του εαυτό στο ΣΕΦ και να πάρει το εισιτήριο για το φάιναλ φορ. Το σίγουρο είναι ότι το μπορεί έχοντας αυτή τη φορά και τον κόσμο δίπλα του...

ΥΓ: Είπαμε. Έχει πρόβλημα ο Ολυμπιακός στους ψηλούς έχοντας μόνο έναν αξιόπιστο σέντερ (σ.σ. Χάινς) αλλά τα 21 επιθετικά της Εφές είναι... απαγορευτικός αριθμός!

ΥΓ1: Εγινε πραγματική σφαγή στη Βιτόρια, αλλά η ΤΣΣΚΑ δεν είχε ανάγκη τη διαιτησία για να κερδίσει την Κάχα. Αν δεν το έκανε στο 4ο ματς θα το έκανε στο 5ο στη Μόσχα. Εκτός και αν ήθελαν να περάσουν κάποιο... μήνυμα ενόψει φάιναλ φορ.

Πηγή: Goal

Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός