Εβλεπα και ξανάβλεπα τις πρώτες δακρύβρεχτες εικόνες μετά τη λήξη του αγώνα στο Περιστέρι και το μυαλό μου πήγε κατευθείαν σε μια ιστορία που την έχω ξαναγράψει, αλλά δεν μπορώ να μην υποκύψω στον πειρασμό να την αναδημοσιεύσω, διότι ταιριάζει γάντι στην υπόθεση... Γράφει ο Βασίλης Σκουντής.
Το βράδυ της 28ης Απριλίου του 1974 που η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου έφερε 0-0 με την (παγκόσμια πρωταθλήτρια) Βραζιλία στο «Μαρακανά», ο συχωρεμένος ο Κώστας Κυριαζής, ο μοναδικός Ελληνας δημοσιογράφος που είχε συνοδεύσει την αποστολή στο Ρίο ντε Τζανέιρο, κατάφερε με τα χίλια ζόρια να βγάλει γραμμή στα γραφεία της «Αθλητικής Ηχούς».
Στην Αθήνα κόντευε να ξημερώσει, κανονικά η εφημερίδα έπρεπε εκείνη την ώρα να βρίσκεται στο πιεστήριο και ο (επίσης μακαρίτης) διευθυντής σύνταξής της, ο Σταμάτης Γρατσίας, περίμενε με ανυπομονησία πάνω από το τηλέφωνο...
Οταν λοιπόν χτύπησε το ευλογημένο το τηλέφωνο, το σήκωσε αμέσως, ρώτησε με ανυπομονησία: «Πόσο ήρθαμε Κώστα;», αλλά ο Κυριαζής συνεπαρμένος από την επιτυχία, αντί να πει το σκορ, προτίμησε να δώσει έναν συγκινησιακό τόνο στην υπόθεση, απαντώντας «Κλαίμε όλοι, Σταμάτη, κλαίμε όλοι»!
«Πόσο ήρθαμε, ρε Κώστα, κινδυνεύουμε να μη βγάλουμε εφημερίδα!» ωρυόταν ο Γρατσίας αλλά ο Κυριαζής το βιολί του...
«Κλαίμε όλοι, Σταμάτη»!
Με τα πολλά (τα παρακάλια και τα... μπινελίκια) ο Κυριαζής είπε το σκορ, αλλά η ατάκα του παραμένει τόσο κλασική και διαχρονική ώστε ταιριάζει απολύτως και στις χθεσινές εικόνες που αναδείχθηκαν από το γήπεδο του Περιστερίου...
...απλώς χρειάζεται μια αλλαγή στον τονισμό ώστε το «κλαίμε όλοι, Σταμάτη» να γίνει «κλαίμε όλοι, Σταματή»!
Το εννοώ αυτό, διότι με το δάκρυ να πέφτει κορόμηλο το μεν δημοτικό στάδιο Περιστερίου μετετράπη από ποδοσφαιρικό γήπεδο σε τείχος των δακρύων, η δε ΑΕΚ μετονομάστηκε από Αθλητική Ενωση Κωνσταντινουπόλεως σε Αθλητική Ενωση Κλαυθμών!
Κλαυθμών και οδυρμών, για την ακρίβεια...
Εκλαιγαν όλοι προχθές το βράδυ: από τον αεί όντα και ωσαύτως όντα στην ΑΕΚ φυσικοθεραπευτή Νίκο Πανταζή μέχρι τον (γιο του τότε πρωταθλητή, Σταύρου) Αντρέα Σταματή...
...κι από τον τερματοφύλακα Γιάννη Αραμπατζή, ο οποίος μάλιστα είχε πέσει ανάσκελα στον αγωνιστικό χώρο, μέχρι τον Σωκράτη Τσουκαλά, που κάποιος αντίπαλός του τον είδε τρομαγμένος και τον ρώτησε αν είναι καλά!
Ολοι είχαν πλαντάξει στο κλάμα: από τον λεγεωνάριο Ρότζερ Γκερέιρο μέχρι τον (homme fatal στο ματς με τον Πανθρακικό) Μαυρουδή Μπουγαΐδη και από τον Γιώργο Κουτρουμπή μέχρι τον Κώστα Νεστορίδη!
Παρεμπιπτόντως, στα 83 του ο Νέστορας έκλαψε περισσότερο απ' όλους και μάλιστα δύο φορές: την πρώτη σε ένα βίντεο της εκπομπής «Ελεύθερος Σκοπευτής» του ΣΚΑΪ και τη δεύτερη, όταν ο Τράγκας χωρίς κανέναν οίκτο του τηλεφώνησε κιόλας για να τον βγάλει ζωντανά στην εκπομπή!
Ο μόνος που δεν έκλαψε ήταν ο αγέρωχος Δέλλας: ο Τραϊανός δεν έκλαψε, αλλά μάτωσε στην κυριολεξία κι αυτό το γράφω, διότι τον είδα σε ένα τηλεοπτικό πλάνο να παίρνει ένα χαρτομάντιλο και να σκουπίζει το χέρι του!
Αλλοι, βεβαίως, θα έπρεπε να σκουπίζονται από τα δάκρυα της ντροπής τους για το κατάντημα της ΑΕΚ και δεν εννοώ μονάχα τους συνήθεις υπόπτους (ως αμετόχους) μετόχους αλλά και τους κάφρους που έκαναν το «ντου» στον αγώνα με τον Πανθρακικό και έδωσαν τη χαριστική βολή στην ομάδα τους.
Παρ' όλα αυτά, πιστεύω ότι η ΑΕΚ πρωτίστως υποβιβάζεται για αγωνιστικούς λόγους: έριξε τα πιτσιρίκια χωρίς σωσίβιο στα βαθιά, άλλαξε τρεις προπονητές, πίστεψε ή περίμενε διάφορους μεσσίες που αποδείχτηκαν σαν τον Γκοντό στο έργο του Σάμιουελ Μπέκετ...
Κοινώς, πότε ο Μελισσανίδης δεν μπορεί, πότε ο... Βιντιάδης του πονεί!
Σε αντίθεση με τον Πανθρακικό, τη Βέροια, τον Αρη και τον ΟΦΗ, που έστω και την ύστατη στιγμή, ωθούμενοι από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, πήραν τους χρειαζούμενους βαθμούς, η ΑΕΚ (συγγνώμη που το γράφω τόσο χύμα) έμεινε με το πουλί στο χέρι...
Ή μάλλον, ως Δικέφαλος Αετός, (έμεινε) με τα πουλιά στο χέρι!
Την ώρα που η ΑΕΚ θρηνούσε για τον υποβιβασμό της και θα ζει μέχρι αύριο με τη φρούδα ελπίδα της δικαίωσης από την Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ, έπεφτε η αυλαία στο πιο ιστορικό, απροσδόκητο και ενδεχομένως... ανώμαλο πρωτάθλημα όλων των εποχών.
Κυριολεκτώ, διότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε τον τεσσαρακοστό τίτλο του αφήνοντας τις άλλες ομάδες να τον βλέπουν με τα κιάλια, ο Αστέρας Τρίπολης βγήκε τρίτος, στα Γιάννενα κάνουν εντατικά φροντιστήρια αγγλικών, ο Παναθηναϊκός έμεινε εκτός Ευρώπης, η Κρήτη μπορεί του χρόνου να έχει τρεις ομάδες στη Super League...
και η γυναίκα του Καίσαρα δεν ξέρω αν είναι, αλλά φάνηκε τίμια!
Το γράφω αυτό, διότι στην τελευταία αγωνιστική από τις τέσσερις ομάδες που έπρεπε, διά παν ενδεχόμενον, να νικήσουν, καμιά δεν πέτυχε τον σκοπό της!
Η Βέροια έφυγε ηττημένη από το ΟΑΚΑ, ο ΟΦΗ την πάτησε στην Τρίπολη, ο Αρης έσωσε ένα βαθμό στην Ξάνθη...
...όσο για την ΑΕΚ στο Περιστέρι, δεν έσωσε ούτε τον βαθμό ούτε την κατηγορία ούτε την ψυχή της ούτε καν τα δάκρυά της!
ΠΗΓΗ: Sentragoal.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις