H αντίστροφη μέτρηση για τη λήξη του παιχνιδιού έχει ξεκινήσει. Από το κρισιμότερο 90λεπτο στην ιστορία της «Ενωσης» απομένουν τα... ψίχουλα μέχρι να ακουστεί το πικρό σφύριγμα του τέλους.

Λίγα δευτερόλεπτα πριν το ματς περάσει στην ιστορία, ο Γιαννούλης δέχεται την μπάλα στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας και χωρίς να χρονοτριβήσει σουτάρει. Η βολή του βρίσκει τον στόχο. Το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της ΑΕΚ.

Ο ποδοσφαιριστής του Ατρομήτου ποδοσφαιρικά έχει ενεργήσει σωστά. Από εκεί και πέρα ό,τι ακολουθεί είναι λάθος.

Ο πανηγυρισμός του λάθος. Η χαρά του για την επιτυχία, λάθος. Το χαμόγελο και η ικανοποίηση επίσης λάθος.

Αλλά δεν φταίει μόνο ο «ανάλγητος» Γιαννούλης. Δεν είναι αποκλειστικά ο αυθορμητισμός που τον παρασέρνει σε αυτή τη χωρίς νόημα έκρηξη χαράς.


ΕIναι σχεδόν όλα λάθος σε επίπεδο ηθικών αξιών και άγραφων νόμων στο ποδόσφαιρο που αντρώθηκε και συμμετέχει που το λάθος του να πανηγυρίσει με την καρδιά του απλά επιβεβαιώνει την έλλειψη σεβασμού στο δράμα του αντιπάλου.

Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές ζούνε μέσα στον φόβο. Και δεν φταίνε αυτοί. Φοβούνται να μιλήσουν ανοιχτά, φοβούνται να εκφραστούν, φοβούνται να εκδηλώσουν αυτό που σκέφτονται. Φοβούνται μην κατηγορηθούν σαν ξένο σώμα στην ίδια τους την ομάδα.

Κι αυτός ο φόβος τους οδηγεί σε εκδηλώσεις που ικανοποιούν βέβαια μερίδα των οπαδών γαλουχημένοι το δίχως άλλο από τα ίδια αναχρονιστικά «ιδεώδη», αλλά συγχρόνως υποβαθμίζει τον ρόλο και την προσωπικότητα ενός σύγχρονου αθλητή.

Ξεχνούν βέβαια κάτι πολύ σημαντικό. Οτι ο μεγάλος αθλητής και άνθρωπος δεν αγαπιέται μόνο από τους οπαδούς, αλλά από όλη τη φίλαθλη κοινότητα.

Ψιλά γράμματα θα μου πείτε. Αρκεί που έχουμε φτάσει στο σημείο -πάλι καλά- να μην πανηγυρίζουν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ποδοσφαιριστές όταν πετυχαίνουν γκολ στην ομάδα της οποίας τη φανέλα τίμησαν στο παρελθόν! Είναι κι αυτό μια πρόοδος.

Ολα δείχνουν όμως ότι θα περάσουν χρόνια μέχρι να μάθουν ποδοσφαιριστές και φίλαθλοι-οπαδοί να σέβονται τον αντίπαλο, να τον αντιμετωπίζουν πραγματικά σαν αντίπαλο σε ένα παιχνίδι και όχι σαν εχθρό.

Να σέβονται την ιστορία του μικρή ή μεγάλη. Ετσι και αλλιώς στην καρδιά κάθε οπαδού η ιστορία της ομάδας που επέλεξε να αγαπά είναι όχι απλά μεγάλη αλλά τεράστια.

Να σέβονται τον συνάδελφο αθλητή, στη θέση του οποίου αύριο ίσως βρεθούν οι ίδιοι. Η ζωή κάνει κύκλους. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα είναι ασύμμετροι.

Κυρίως να σέβονται τον αντίπαλο όταν αυτός βρίσκεται πληγωμένος, γονατιστός και παραδομένος.

Χωρίς αυτές τις αρχές κάθε άθλημα γίνεται αποκρουστικό και χυδαίο. Δεν διαφέρει σε τίποτα από τις συγκρούσεις των μονομάχων στις Ρωμαϊκές Αρένες.

Δεν φταίει ο Γιαννούλης και ο κάθε Γιαννούλης. Φταίνε όλοι όσοι φρόντισαν οι ποδοσφαιριστές να μπαίνουν στο γήπεδο «εμφιαλωμένοι».

Να γνωρίζουν σχεδόν τα πάντα για τα διάφορα gadgets που συνοδεύουν τα κινητά, αλλά σχεδόν τίποτα για την ιστορία της ομάδα τους και του αντιπάλου.

ΜπορεI να ένιωσα και εγώ όπως και τόσοι άλλοι αμήχανος με τον πανηγυρισμό του ποδοσφαιριστή την ίδια ώρα που οι συνάδελφοί του αντίπαλοι πλάνταζαν στο κλάμα, αλλά δεν ξαφνιάστηκα.

Εχω δει και βιώσει χειρότερα. Οπως διεθνής ποδοσφαιριστής όχι μόνο να τραγουδά αλλά και να δίνει τον τόνο στους οπαδούς της ομάδας του για το σύνθημα που συνοδεύει κάθε ομάδα όταν εγκαταλείπει τη μεγάλη κατηγορία.

Μεγάλους ποδοσφαιριστές το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει βγάλει αρκετούς και σημαντικούς. Αξιόλογους αθλητές και ανθρώπους δυστυχώς λιγότερους. Εύχομαι η νέα γενιά ποδοσφαιριστών να αλλάξει τα δεδομένα προς το καλύτερο!

ΠΗΓΗ: Sportday

 

* Αξίζει να σημειωθεί ότι εξαιτίας του παραπάνω σχολίου έβγαλε ανακοίνωση ο Ατρόμητος που αναφέρει:


Η ΠΑΕ Ατρόμητος με αφορμή το άρθρο «ωδή στην υποκρισία» του δημοσιογράφου Μιχάλη Λεάνη στην έγκριτη εφημερίδα «Sportday» εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση που υπογράφει ο πρόεδρος της ΠΑΕ κ. Γιώργος Σπανός:

« Κύριε Λεάνη καταρρίψατε σήμερα ένα παγκόσμιο ρεκόρ: Δεν πρέπει να υπάρχει στην ιστορία της δημοσιογραφίας άλλο ταίρι σας που να έχει καταδικάσει με τον πιο ανερυθρίαστο τρόπο τον πανηγυρισμό ενός ποδοσφαιριστή επειδή...τόλμησε να βάλει γκολ στο 93'.

Μήπως θέλετε να μας πείτε την επόμενη φορά πως θα πρέπει να πανηγυρίζουν οι παίκτες μας όταν πετυχαίνουν γκολ; Μήπως θέλετε να σας ζητούν την άδεια σας; Μήπως θέλετε να σας παίρνουν τηλέφωνο και να τους λέτε πως θα πανηγυρίσουν;

Για να μιλήσουμε όμως σοβαρά. Κύριε Λεάνη ποιος είστε εσείς που θα μας πείτε πως θα πανηγυρίζουν οι παίκτες μιας ομάδας και δη της δικής μας; Μήπως εσείς τους πληρώνετε και δεν το ξέρουμε;

Ποιος είστε εσείς που βγάζετε στη βορά ένα νέο παιδί, με ήθος και επαγγελματισμό όπως ο Κώστας Γιαννούλης και τον στήνετε στη σέντρα; Έχετε γνωριστεί; Ξέρετε το ποιον του;

Κι εν τέλει υπό τίνος την επήρεια ήσασταν όταν γράφατε αυτό το άρθρο σας «ωδή στην υποκρισία;». Μήπως ήσασταν υπό την επήρεια της μεγάλης σας στενοχώριας για τον υποβιβασμό της ΑΕΚ;

Κύριε Λεάνη αφήστε την υποκρισία και τα κροκοδείλια δάκρυα για τον υποβιβασμό της ΑΕΚ. Η ΑΕΚ δεν θέλει την συμπόνια κανενός. Είναι μεγάλη ομάδα και θα βρει το δρόμο της.

Εσείς όμως απ' όλη αυτή την ιστορία τι καταλάβατε; Ότι φταίει ο Γιαννούλης; Ο Γιαννούλης θα φάει το ανάθεμα για τον υποβιβασμό της ΑΕΚ; Πείτε μας προκάλεσε κανέναν; Πανηγύρισε δεν έκανε κανένα έγκλημα!

Γνωρίζετε σε τι ψυχολογική κατάσταση ήταν εκείνη την στιγμή; Γνωρίζετε πόση πίεση είχε συσσωρεύσει πάνω της η ομάδα μας την οποία όλοι περίμεναν με το δάκτυλο στη σκανδάλη;

Δεν ξέρουμε άμα έχετε παίξει μπάλα ή παίζετε μόνο τάβλι ή καμιά μπιρίμπα. Γιατί άμα έχετε παίξει ποδόσφαιρο και αυτό που καταλάβατε εσείς ότι τελικά «φταίει» ο πανηγυρισμός του Γιαννούλη τότε η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!.

Κύριε Λεάνη ιστορία δεν έχει μόνο η ΑΕΚ για την οποία ξαφνικά κόπτεστε. Αφήστε να μιλήσουν για την ΑΕΚ κορυφαίοι και έγκριτοι δημοσιογράφοι που έχουν ζήσει αυτή την ομάδα από κοντά και ξέρουν τι φταίει.

Ξέρετε ότι ιστορία έχει και ο Ατρόμητος; Μήπως διαφεύγει της προσοχής σας ότι ο Ατρόμητος συμπληρώνει φέτος 90 χρόνια ζωής; Εμείς δεν έχουμε δικαίωμα στη νίκη απέναντι σε αυτή την ιστορία;

Όλη την εβδομάδα όμως πριν από τον αγώνα διαβάζαμε στις εφημερίδες για το πόση σημασία έχει η νίκη της ΑΕΚ λες και για εμάς δεν είχε απολύτως καμία. Εμείς να βγούμε χαμένοι, μονά - ζυγά δικά σας. Άμα χάναμε θα έπεφταν όλοι να μας «φάνε», τώρα που κερδίσαμε σας πείραξε ο Γιαννούλης.

Κι εν τέλει κύριε Λεάνη δεν είδαμε τέτοια ευαισθησία από την πένα σας όταν πριν πέντε χρόνια ήπιαμε κι εμείς το ποτήρι του υποβιβασμού στη Νέα Σμύρνη. Δεν σας είδαμε να καυτηριάζετε τους πανηγυρισμούς των παικτών του Πανιωνίου πάνω από το δάκρυ που άφηναν οι παίκτες μας στον αγωνιστικό χώρο της Νέας Σμύρνης!. Τότε εμείς δεν υπήρχαμε πουθενά. Τα δικά μας δάκρυα μάλλον αντιπροσωπεύουν λιγότερες ψυχές γιατί εσείς τα μετράτε αναλόγως με την πελατεία σας!».

(ΥΣΤ: Μια συγνώμη που πρέπει να ζητήσετε από τον Κώστα Γιαννούλη δεν είναι ακόμη αργά).

Ποδόσφαιρο SPORTS