Δεύτερη μέρα του Πάσχα, αφού φάγαμε λίγο παραπάνω και ξεκουραστήκαμε σαν άνθρωποι, συνεχίζω να εκφράζω τους προβληματισμούς μου γύρω από την ομάδα και τον τρόπο λειτουργίας της.

Πρώτα απ όλα, επειδή βλέπω διάφορα σχόλια δεξιά κι αριστερά, θα πρέπει να είναι κάποιος αφελής για να νομίζει πως οι ενστάσεις μου έχουν αρνητική βάση.

Ο κάθε άνθρωπος που είναι και υποστηρικτής της ομάδας, αλλά και επαγγελματικά συνδεδεμένος με αυτή, έχει διπλό λόγο να θέλει να πάει καλά. Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς αυτό.

Στο προηγούμενο μπλογκ εξέφρασε τις ενστάσεις μου για τον τρόπο που δουλεύει η ΠΑΕ. Θεωρώ πως είναι αργός και για να γίνει ένας σωστός προγραμματισμός θα πρέπει να υπάρχει ταχύτητα. Στη περίπτωση που δεν υπάρχει ταχύτητα, τότε ο μεγαλομέτοχος, ο Σαββίδης δηλαδή, θα πληρώσεις σε βάθος χρόνου περισσότερα.

Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Το βασικότερο αφορά τον Κόκκαλη που για μια εξαετία πλήρωνε άντερα, μέχρι να φτάσει στα επιθυμητό επίπεδο.

Για να μη πληρώσει άντερα ο Σαββίδης θα πρέπει λοιπόν ο μηχανισμός της ΠΑΕ να περιβάλλεται από εμπιστοσύνη. Προφανώς, τη δεδομένη χρονική στιγμή, ο Σαββίδης δεν φαίνεται να εμπιστεύεται ιδιαίτερα τους συνεργάτες του.

Από τη μία, έχει κοντά τους τον Ζαγοράκη από τη μία, τον Βρύζα από την άλλη, οι οποίοι έστησαν ομάδα πρωταθλητισμού με το ένα πέμπτο των χρημάτων που είχε δώσει εκείνη την περίοδο ο Νικόλας Πατέρας. Ακόμη το πληρώνει εκείνο το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός.

Από την άλλη, δεν ήταν μόνο ο Ζαγοράκης και ο Βρύζας που έστησαν εκείνη την ομάδα. Ήταν και ο Σάντος. Είχε και μια πινελιά ΓΧ είναι η αλήθεια.

Ας πάρουμε την ενδεκάδα την τότε. Χαλκιάς ήταν Ζαγοράκης, Σνάουτσνερ επιλογή Ζαγοράκη με τον ΓΧ να εγγυάται, Κοντρέρας του Βρύζα, Μάρκος Αντόνιο του Βρύζα και μετά Τσιρίλο του Σάντος, Λίνο του Σάντος, Γκαρσία του Βρύζα με Ζαγοράκη να είναι σύμφωνος, Βιτόλο του Σάντος. Βιεϊρίνια του Σάντος με τον ΓΧ να τον έχει δει σε αγώνες της Λεϊσόες και να αβαντάρει ανελέητα, Ίβιτς του Σάντος, Σορλέν – Μουσλίμοβιτς του Βρύζα. Αυτός ήταν ο βασικός κορμός, ενώ έγιναν κι άλλες επιλογές δεύτερης γραμμής. Τη χρονιά για παράδειγμα που κινηθήκαμε γρήγορα, είχαμε κλείσει ότι καλύτερο υπήρχε σε μικρομεσαία ομάδα Σούπερ Λίγκας, όμως ουσιαστικά μόνο ο Φωτάκης έπαιξε από αυτούς.

Απλά θα συμπληρώσω για τον Λίνο, πως ναι μεν ήταν επιλογή Σάντος, αλλά τότε ο Βρύζας έστησε το τρικ για τον Σισοκό, καταθέτοντας πρόταση στην ομάδα του – μια Γαλλική, δε θυμάμαι – έτσι ώστε να τον πάρει η Πόρτο φθηνότερα. Αφού η Πόρτο το κατάφερε αυτό, μας άφησε τον Λίνο.

Υπήρχε μια χημεία τότε, μια εμπιστοσύνη. Η προσωπικότητα του Σάντος και ο σεβασμός που του έτρεφαν οι δύο προϊστάμενοί του, τον έχριζε ισάξιο συνομιλητή και όταν επέμενε για κάτι, κέρδιζε. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η μεταγραφή Ίβιτς, με τον ΠΑΟΚ να έχει κλείσει τον Ζεράρντ που κάποτε έπαιζε στη Μπαρτσελόνα αλλά τελικά προτιμήθηκε ο Σέρβος λόγω επιμονής του Πορτογάλου.

Εκείνη η περίοδος, θα πρέπει να είναι αυτή που επιδιώκει ο Σαββίδης γιατί μόνο έτσι θα κάνει ομάδα χωρίς να ματώσει. Και βέβαια, δεν αναφέρομαι στα πρόσωπα, αλλά στο μοντέλο. Και τον βασικό ρόλο στο μοντέλο, παίζει ο προπονητής.

Δεν ξέρω και ούτε με απασχολεί ποιος θα κάνει τον Ζαγοράκη ή τον Βρύζα, μπορεί να είναι οι ίδιοι, μπορεί να είναι κάποιοι άλλοι. Αλλά ο προπονητής, θα πρέπει να έχει την μορφή μάνατζερ αγγλικής ομάδας. Και επειδή ο Σαββίδης είναι από τους ανθρώπους που χαρακτηρίζονται ποδοσφαιρικά παλαιών αρχών, θέλει την επαφή με τον προπονητή μην αναγνωρίζοντας τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή.

Με λίγα λόγια, έτσι όπως λειτουργεί ο Σαββίδης, χρειαζόμαστε προπονητή που να τον πείσει πως γνωρίζει τον τρόπο που θα κάνει τον ΠΑΟΚ ομάδα υψηλού επιπέδου.

Τα πρώτα ονόματα που βγήκαν, νομίζω δεν έχουν καμία σχέση με τον προπονητή που θα πάρει ο ΠΑΟΚ. Και ουσιαστικά, προπονητή θα προσλάβει ο Σαββίδης. Ο Τσιστιακόφ θα έπρεπε να το έχει κάνει ήδη, αλλά για έναν λόγο αδιευκρίνιστο, δεν προχώρησε.

Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται μεγάλο προπονητή, για να ενώσει τις δυνάμεις του, όποιες επιλεγούν να είναι αυτές και να σκεπάσει μέσα από την προσωπικότητά του όλα τα άλλα που τρέχουν γύρω του. Ίντριγκες, συμφέροντα, θα πάνε στην άκρη αν ο προπονητής είναι αυτός που πρέπει και δώσει όραμα.

Καταλήγοντας, ο Σαββίδης μάλλον είναι υποχρεωμένος να πάρει μεγάλο προπονητή για να έχει το κεφάλι του ήσυχο.