Τη δεδομένη στιγμή είναι αλήθεια ότι τα πράγματα στην ΑΕΚ είναι λίγο περίεργα. Είναι τέτοιο το σοκ από τον... αγωνιστικό θάνατο της ομάδας, που δεν είμαστε σε θέση να συνειδητοποιήσουμε πόσο τυχεροί είμαστε μέσα στην ατυχία μας. Πόσο μεγάλη ευλογία είναι για αυτόν τον σύλλογο και όσους τον αγαπούν το γεγονός ότι αμέσως μετά από αυτόν τον θάνατο εμφανίστηκε ο Δημήτρης Μελισσανίδης και δεν άφησε να πέσουν πάνω στο κουφάρι της ΑΕΚ όλα αυτά τα όρνια που εδώ και χρόνια... έκοβαν κύκλους περιμένοντας.

Ίσως όχι άδικα. Δεν το χωρά ο ανθρώπινος νους ότι η ΑΕΚ θα αγωνίζεται την επόμενη σεζόν στη Γ' Εθνική. Δεν είναι εύκολο να συμβιβαστείς με αυτό το -βγαλμένο από εφιάλτη- σενάριο. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αγνοούμε όσα συμβαίνουν γύρω μας και μαρτυρούν ότι ξεκινά κάτι νέο, από το μηδέν, πάνω στις πιο υγιείς βάσεις που θα μπορούσαν να μπουν για την αναγέννηση αυτής της ομάδας και την επιστροφή της στη φυσική της θέση. Τα δεδομένα με και χωρίς Μελισσανίδη είναι ΕΝΤΕΛΟΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. Μπορεί κάποιοι να αδυνατούν να το συνειδητοποιήσουν, αλλά έχουν απόσταση όση της κόλασης με τον παράδεισο.

Το σενάριο... χωρίς, θα έβρισκε (προσωρινά τουλάχιστον) την ΑΕΚ στα χέρια των... γνωστών-άγνωστων μικρομετόχων, με ένα ρόστερ που θα βασιζόταν στην ομάδα Νέων, θα αγωνιζόταν (στην καλύτερη περίπτωση) στην Καισαριανή ή στη Φυλή, θα έβλεπε με... τρόμο το γεγονός ότι στον ίδιο όμιλο της Γ' θα βρίσκεται του χρόνου και το... Αιγάλεω που θα είχε βλέψεις για άμεση άνοδο στη Β' και όλοι εμείς θα συνεχίζαμε να περιμένουμε την εμφάνιση ενός... σωτήρα που θα δώσει όραμα για αναγέννηση. Το τελευταίο στην καλύτερη περίπτωση. Γιατί στη χειρότερη, θα εμφανιζόταν και τελικά θα έπαιρνε την ομάδα (ελλείψει... ανταγωνισμού) κανένα... παλικάρι από αυτά που έχουν χάρισμα να προβλέπουν τα ματς που πάνε για... «άσσο» ημίχρονο και «διπλό» τελικό.

Το σενάριο... με, το βλέπουμε να ξετυλίγεται σιγά σιγά μπροστά μας. Η ΑΕΚ θα παίζει από τη νέα σεζόν κιόλας σε ένα γήπεδο καλύτερο και μεγαλύτερης χωρητικότητας από αυτό που θα φιλοξενεί τον Παναθηναϊκό. Θα έχει ένα ρόστερ επιπέδου Α' Εθνικής, με την Ένωση να κρατάει όσους πραγματικά θέλει στην ομάδα, έχοντας στο πλάνο της και την ενίσχυση με παίκτες που για τα δεδομένα θα προκαλέσουν αίσθηση. Οι... αντίπαλοι της κατηγορίας λένε ανοιχτά στην «πιάτσα» ότι δεν θα ρίξουν ευρώ για μεταγραφές, αφού θεωρούν σίγουρη την πρωτιά της ΑΕΚ στον όμιλο που ανεβαίνει μόνο ένας και μάλιστα σκέφτονται να δώσουν τα παιχνίδια τους μαζί της στην έδρα της, για να πάρουν τα λεφτά από τα εισιτήρια. Η NOVA και ο ΟΤΕ ξεκίνησαν ήδη να... σφάζονται για να αποκτήσουν τα τηλεοπτικά της δικαιώματα, παρότι η ομάδα θα αγωνίζεται στη Γ'. Και την ίδια στιγμή ο Μελισσανίδης έχει σχηματίσει μια πανίσχυρη επιχειρηματική ομάδα που ετοιμάζεται να δώσει απάντηση στο ποιο βασικό ερώτημα που υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια για την κατασκευή του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια: Το... ποιος θα βάλει τα λεφτά.

Είναι πασιφανές, λοιπόν, ότι έχει αρχίσει να χτίζεται κάτι πολύ υγιές. Όμως για να αναπτυχθεί, πρέπει να είναι υγιές και το περιβάλλον. Και για να συμβεί αυτό, πρέπει την ίδια στιγμή που ο Μελισσανίδης θα αλλάζει τα πάντα, να αρχίσουμε να αλλάζουμε και εμείς τους... εαυτούς μας. Δυστυχώς, πρόκειται για δύο προσπάθειες εξίσου δύσκολες, αν κρίνω από τα μηνύματα που στέλνουν ορισμένοι τις τελευταίες μέρες στο aek365.

Είναι τουλάχιστον απίστευτο το γεγονός ότι τη στιγμή που είχαμε αδειάσει μέσα μας, που ήμασταν κλινικά νεκροί, εμφανίστηκε ο Μελισσανίδης να μας σώσει από τις καρδιακές προσβολές και το μόνο που απασχολεί κάποιους είναι το... γιατί τώρα! Προσοχή: Αυτή η στάση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από το επιχείρημα ότι... δεν γίνεται να πέσει η ΑΕΚ στα «μουγκά». Κι εγώ αυτής της λογικής είμαι. Δεν μπορεί αυτό το κακό που μας βρήκε να περάσει στο ντούκου. Όμως, εδώ αντί να ασχολούμαστε με αυτούς που μας κατάντησαν έτσι, φτάσαμε να αναρωτιόμαστε γιατί δεν ανέλαβε ο Μελισσανίδης νωρίτερα, μια ομάδα χωρίς γήπεδο, με ρόστερ μηδενικής αξίας που απαιτούσε πολλά λεφτά για να γίνει ξανά επιπέδου ΑΕΚ πρωταθλητισμού, αναλαμβάνοντας παράλληλα να πληρώσει σχεδόν... το μισό μπάτζετ της κατασκευής του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια για να καλύψει χρέη άλλων!

Κι αν όλο αυτό είναι απίστευτο, κάτι άλλο που παρατηρώ τις τελευταίες μέρες είναι κάτι περισσότερο από ασύλληπτο: Αναφέρομαι στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η νέα επιστροφή του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Να ξεκαθαρίσω καταρχήν ότι πιστεύω πως ο καθένας μπορεί να έχει όποια άποψη θέλει. Αρκεί να μην δημιουργεί πρόβλημα. Να την κρατά για τον εαυτό του. Στις προηγούμενες φορές που επέστρεψε ο Σερβοέλληνας τεχνικός δεν συνέβη αυτό. Έγιναν πολλά. Μεταξύ αυτών και αρκετά ακραία. Και το συγκεκριμένο κομμάτι του κόσμου που δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με την παρουσία του Μπάγεβιτς στην ΑΕΚ κατακεραυνώθηκε από όλους (εντός και εκτός ομάδας) για τις αντιδράσεις του.

Σε αυτή την επιστροφή του Μπάγεβιτς τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Τα πιο... βαριά σχόλια από τους «διαφωνούντες» κινούνται στο... «δεν ξεχνάω, αλλά πάμε παρακάτω». Και την ίδια στιγμή, έχω διαβάσει εκατοντάδες μηνύματα του στιλ: «Τι θα κάνουν τώρα αυτοί που δεν τον ήθελαν;», «έτσι να τους πονάει», «πάρτε τα, που δεν τον θέλατε» και πολλά... ανάλογα. Επειδή πρέπει να λέμε... του στραβού το δίκιο, αν νομίζουν κάποιοι ότι αυτό είναι υγιές, είναι εκτός τόπου και χρόνου. Το πρόβλημα της ΑΕΚ στις προηγούμενες επιστροφές δεν ήταν ότι τη διχόνοια την... έφερναν στο προσκήνιο οι «διαφωνούντες». Ήταν η ίδια η διχόνοια. Και το πρόβλημα θα είναι το ίδιο, αν τη φέρουν αυτή τη φορά οι «συμφωνούντες» (κάτι που έχουν ...μυριστεί ακόμη και συγκεκαλυμμένοι Ολυμπιακοί αρθρογράφοι, που με κείμενα-λιβελογραφήματα... υπέρ της ενότητας και καλά, επιχειρούν αν ρίξουν λάδι στη φωτιά προκαλώντας τους «διαφωνούντες»).

Όμως, είναι ΚΑΙ αυτό το φαινόμενο αποτέλεσμα της... γάγγραινας. Που μας έχει καταφάει τόσο πολύ, ώστε η μιζέρια να εμφανίζεται, όχι μόνο σε αυτά τα... σύνθετα ζητήματα, αλλά ακόμη και στα πιο απλά πράγματα. Ακόμη και στην είδηση ότι ένας άγνωστος ποδοσφαιριστής στο τοπικό, πανηγύρισε γκολ φορώντας τη φανέλα της ΑΕΚ! Κι εκεί θα βρεθεί κάτι. Ακόμη και σε μια είδηση που σε κάθε λογικό οπαδό θα προσέφερε τουλάχιστον ένα χαμόγελο. Συνεπώς, το δύσκολο δεν είναι μόνο να αλλάξει η ΑΕΚ, αλλά να αλλάξουμε και εμείς, ώστε να της προσφέρουμε το κατάλληλο περιβάλλον για να μεγαλουργήσει... Αν δεν αλλάξουμε κι εμείς, θα έχει γίνει μισή δουλειά...

Πηγή: aek365.com

Ποδόσφαιρο SPORTS