Φαντάζομαι λοιπόν ότι προβληματίζονται με την εικόνα της ομάδας και συζητούν προσπαθώντας να εντοπίσουν την αιτία του κακού ή -τέλος πάντων- επιθυμούν να σώσουν την παρτίδα. Ωστόσο, αν ο Σαββίδης νομίζει ότι με τη συνύπαρξη του Βρύζα και του Ζαγοράκη στη διοίκηση, θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου, μάλλον δεν κατάλαβε καλά.
Δεν κατάλαβε ότι ο ΠΑΟΚτσής πλέον δεν συγχωρεί. Δεν έχει άλλες δυνάμεις και δεν θα ασχοληθεί με τον ΠΑΟΚ περισσότερο από το να παρακολουθήσει τους αγώνες στην τηλεόραση, όσο το αφεντικό συμπεριφέρεται ερασιτεχνικά. Οσο ο Σαββίδης αποφασίζει κι επιλέγει ως παράγοντας βγαλμένος από προηγούμενες δεκαετίες, θυμίζοντας τον... πρόεδρο του Εδεσσαϊκού (πασίγνωστος στους νεότερους από το youtube) η ομάδα δεν συνέρχεται. Ούτε οι ομιλίες, ούτε τα σκληρά λόγια πιάνουν τόπο. Οι νουθεσίες δεν απέδωσαν. Οι «μπούκες» στα αποδυτήρια είναι ντεμοντέ. Ντεμοντέ είναι και οι μπουφέδες μετά το τέλος αγώνα με τον ΠΑΣ, για ποδοσφαιριστές που είχαν στο μυαλό τους πώς θα αποδράσουν από το γήπεδο κι όχι πώς θα γευτούν σατομπριάν με φύλλα δάφνης και κρεμ μπρουλέ. Η ιδέα ανήκει στον Τσιστιακόφ και, όπως καταλαβαίνετε, κανείς δεν τον τίμησε στη δεξίωση μετά τον αγώνα. Οι πιατέλες έμειναν άθικτες. Ο ΠΑΟΚ δεν άλλαξε επίπεδο, αν νομίζετε ότι κάπως έτσι θα τα καταφέρει.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι η μεγάλη συζήτηση σχετικά με την τελευταία «version» των στόχων του ΠΑΟΚ: Να προκριθεί στο Europa League και σε θέση που δεν θα τον υποχρεώσει να ξεκινήσει προετοιμασία και αγώνες κατακαλόκαιρο. Δηλαδή, ας καταλήξει στη δεύτερη θέση των πλέι οφ.
Χρυσώθηκε το χάπι. Κι όπως λένε στα μέρη μου, «να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω μέλι».
Ο στόχος του ΠΑΟΚ δεν ήταν, δεν είναι και δεν μπορεί να έγινε ξαφνικά κάτι λιγότερο από το καταλήξει στην πρώτη θέση των πλέι οφ και να προετοιμαστεί για μια χρονιά που θα πρέπει να διεκδικήσει σημαντικές διακρίσεις, σε όλα τα ταμπλό, με τις καλύτερες (υπόθεση του Σαββίδη) προϋποθέσεις.
Ας σοβαρευτούμε. Προφανώς δεν υπάρχουν περιθώρια να υποχωρήσει περισσότερο. Προφανώς πρέπει να νικήσει στην Τρίπολη, που φέτος τον πόνεσε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Και στο κάτω κάτω της γραφής, ας αποδείξουν αυτοί οι παικταράδες κι αυτοί οι δακτυλοδεικτούμενοι διοικούντες ότι έχουν την προσωπικότητα να αναστρέψουν την κατάσταση. Είναι και θέμα εγωισμού.
Πηγή: SportDay