Το 1866 ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι έγραψε το μυθιστόρημα «Εγκλημα και Τιμωρία» που μετά από 147 χρόνια παραμένει τόσο επίκαιρο και διαχρονικό, ώστε (νομίζω πως) από τη νέα σεζόν θα διατίθεται, μαζί με όλα τα υπόλοιπα αναμνηστικά, από την μπουτίκ των Σπερς! Γράφει ο Βασίλης Σκουντής.
Σοβαρολογώ, διότι με όλο τον (ειλικρινή) σεβασμό και όλη την (ανεπιτήδευτη) εκτίμηση που τρέφω προς τον Γκρεγκ Πόποβιτς, νομίζω ότι εκών άκων χθες τα ξημερώματα υποδύθηκε με μεγάλη επιτυχία τον ρόλο του Ρασκόλνικοφ
και δεν ξέρω για το πρωτάθλημα του ΝΒΑ, αλλά ένα αγαλματίδιο του θείου Οσκαρ το 'χει σίγουρα στην τσέπη του!
Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά είμαι ανυπόμονος να διαπιστώσω (στον αποψινό έβδομο τελικό του ΝΒΑ) εάν ο ερίτιμος προπονητής των Σπερς θα αποφύγει ή θα υποκύψει και στον αμέσως επόμενο πειρασμό του Ρώσου συγγραφέα
Το γράφω αυτό, διότι δυο χρόνια μετά το «Εγκλημα και Τιμωρία» ο Ντοστογιέφσκι έγραψε τον «Ηλίθιο» και προφανώς ο Πόποβιτς δεν θα ήθελε επ' ουδενί να διαπρέψει και στον ρόλο του πρίγκιπα Μίσκιν!
Εάν συμβεί τούτο, με το συμπάθιο κιόλας, αλλά εκτός από την παράσταση του μυθιστορήματος του Ντοστογιέφσκι, ο Γκρεγκ θα μπορούσε να πλαισιώσει τον Τζιμ Κάρεϊ και τον Τζεφ Ντάνιελς στο remake της αμερικανικής κωμωδίας που γυρίστηκε το 1994 και λεγόταν «Dumb and Dumber»
Σε απλά ελληνικά, «Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος»!
Για να πω την αμαρτία μου, αισθάνομαι όχι απλώς περίεργα, αλλά άσχημα, που κατακρίνω έναν από τους κορυφαίους προπονητές στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ, αλλά, dear Gregg, ήθελες τα κι έπαθες τα!
Εδώ χρειάζεται να ανοίξω μια παρένθεση και να γυρίσω τέσσερις μήνες πίσω: τον περασμένο Φεβρουάριο την παραμονή του All Star Game στο Χιούστον, μαζί με τον Ρήγα Δάρδαλη ξεμοναχιάσαμε τον Πόποβιτς και αφού τον ακούσαμε να πλέκει το εγκώμιο των Ευρωπαίων προπονητών και δη των φίλων του Ομπράντοβιτς, Γιαννάκη και Ιβκοβιτς, τολμήσαμε να τον ρωτήσουμε γιατί δεν κάνει φάουλ σε περιπτώσεις, κατά τις οποίες, στα τελευταία δευτερόλεπτα ενός αγώνα, η ομάδα του προηγείται με τρεις πόντους και βρίσκεται σε θέση άμυνας
Στον λόγο της τιμής μου, δεν θα ξεχάσω ποτέ το ύφος που πήρε, όταν άκουσε την ερώτηση: τσατίστηκε, διότι προφανώς αισθάνθηκε ότι η ερώτηση αποτελούσε ένα χτύπημα κάτω από τη ζώνη και ένα πλήγμα στην αμερικανική προπονητική δεοντολογία
και με όση ειρωνεία μπορούσε να αντλήσει εκείνη την ώρα απάντησε ότι «φαίνεται πως δεν είμαι τόσο έξυπνος όσο οι Ευρωπαίοι συνάδελφοί μου»!
Κλείνω εδώ αυτή τη μικρή ιστορική παρένθεση και επιστρέφω στα διατρέξαντα του έκτου τελικού, όπου ο Πόποβιτς απέδειξε ότι όντως δεν είναι (τόσο έξυπνος, αλλά κυρίως) τόσο πονηρός και υποψιασμένος όσο οι Ευρωπαίοι συνάδελφοί του
με τη διαφορά ότι, ενώ η παλιά δήλωση υπήρξε προϊόν φιλολογικής συζήτησης, τώρα η δογματική εμμονή του(ς) στοίχισε ένα πρωτάθλημα!
Σύμφωνοι, αυτό το πρωτάθλημα μπορεί να το πάρει (και) αύριο, αλλά πολύ αμφιβάλλω εάν του ξαναδοθεί τέτοια ευκαιρία, όπως αυτή που την άφησε να του ξεφύγει μέσα από την κωλότσεπη!
Εμεναν πέντε δευτερόλεπτα για τη λήξη του τελικού, ο Λέοναρντ με μία βολή είχε κάνει το σκορ 92-95, το περιλάλητο «Drive for five» βρισκόταν λίγο πριν από την καρό σημαία του τερματισμού, ο δήμαρχος του Σαν Αντόνιο έψαχνε τον υπεύθυνο ηλεκτροδότησης για να φωταγωγήσει την πόλη
και ξαφνικά όλα αυτά αποδείχτηκαν ένας εφιάλτης!
Οι Σπερς άφησαν τους Χιτ να παίζουν με την μπάλα επί 14 δευτερόλεπτα, ο Μπος την πέταξε στη γωνία και ο Ρέι Αλεν απέδειξε για ποιον λόγο είναι ο καλύτερος σουτέρ τριών πόντων στην ιστορία του ΝΒΑ!
Οντας δέσμιος των εμμονών του(ς), ο Πόποβιτς δεν ζήτησε ποτέ το φάουλ, οι παίκτες του δεν τόλμησαν να παραβούν τον άγραφο κανόνα του εθιμικού δικαίου και ο άνθρωπος στις φλέβες του οποίου δεν τρέχει αίμα αλλά παγωμένο νερό (όπως είπε ο ΛεΜπρον για τον Αλεν) τους τιμώρησε με παροιμιώδη τρόπο!
Στη συνέντευξη Τύπου κι ενώ ο Πόποβιτς είχε προλάβει να χαρακτηρίσει τον έκτο τελικό ως «ένα κολασμένο ματς», ζήτησε τον λόγο ο φίλος Μάσιμο Οριάνι από τη «La Gazzetta Dello Sport» και ομολογώ ότι τον θαύμασα για το κουράγιο του, όντας σίγουρος για το τι είχε στο μυαλό του!
«Σκεφτήκατε να κάνετε φάουλ στα τελευταία δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας του αγώνα;» ρώτησε και ο Πόποβιτς έπιασε αμέσως το νόημα
«Αυτή είναι μια ευρωπαϊκή ερώτηση, σωστά;» θέλησε να επιβεβαιώσει το προφανές και ο Οριάνι απάντησε καταφατικά, λέγοντας «Υes. We usually do in Italy and Europe, anyways».
Οντως εμείς στην Ευρώπη συνήθως κάνουμε φάουλ, αλλά ο Πόποβιτς τον χαβά του: «Right» (σωστά) είπε και μετά από μια ελάχιστη παύση, χωρίς ωστόσο ν' αφήσει κανένα περιθώριο δεύτερης σκέψης, παραδοχής του λάθους ή μετάνοιας, εξήγησε το σκεπτικό του(ς).
«We don't»!
A, για να μην το ξεχάσω: δυο τρεις φορές στο κείμενο υπάρχει ένα σίγμα εντός παρενθέσεως που επιβάλλεται, διότι αυτό που (δεν) έκανε χθες ο Πόποβιτς, (δεν) το κάνουν κι όλοι οι προπονητές του ΝΒΑ
Ούτως ειπείν, ο σκηνοθέτης που θα προκηρύξει οντισιόν για την επόμενη παράσταση των έργων του Ντοστογιέφσκι θα δει μια ουρά από υποψήφιους έξω από τα στούντιο!
Πηγή: Goal
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις