Απέναντι στο Μεξικό οι παίκτες μας, που πέρυσι έφτασαν μέχρι τον τελικό του Euro, πρέπει να έχουν υπόψη τους πως αντιμετωπίζουν ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Με τη Βραζιλία και την Αργεντινή να λείπουν ταυτόχρονα, κάτι που δεν έχει προηγούμενο, ανοίγει ο δρόμος για ομάδες όπως το Μεξικό και την (πρωταθλήτρια Νοτίου Αμερικής) Κολομβία αλλά και για τους Ισπανούς, που σε κάθε ηλικιακό επίπεδο πια θεωρούνται από τα φαβορί.

ΟΙ ΜΕΞΙΚΑΝΟΙ, που αντιμετωπίζουμε σήμερα στο Γκαζιαντέπ, είχαν νικήσει τους Ουρουγουανούς με 2-0 το 2011 και είχαν πάρει τη πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Under 17. Εξι παίκτες από εκείνη τη φουρνιά είναι στην Τουρκία -ο γκολκίπερ Σάντσεζ, ο αμυντικός Μπριζένιο οι χαφ Φλόρες, Εσπερικουέτα και Αρτούρο Γκονζάλεζ καθώς και ο σέντερ φορ Μάρκο Μπουένο. Παρτενέρ του Μπουένο είναι στη κορυφή της επίθεσης ο Χεσούς Κορόνα, ένας ικανότατος παίκτης που αγωνίστηκε με τη Μοντερέι στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων τον Δεκέμβριο, ενώ άλλα αστέρια για τους Μεξικανούς είναι ο Χούλιο Γκόμεζ, ο Κάρλος Αλμπέρτο Τρεβίνιο και ο Ραούλ Λόπεζ.

ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΤΟΥΣ είναι ο Σέρχιο Αλμαγκέρ Τρεβίνιο, που ως παίκτης είχε ένα πέρασμα από την Τουρκία το 2002 ως δανεικός στη Γαλατασαράι από την Κρουζ Αζούλ και που έχει καταφέρει να φτιάξει ένα δυνατό σύνολο που στην προκριματική φάση της Concacaf σκόραρε 15 φορές δεχόμενο μόλις ένα τέρμα από τις ΗΠΑ στον τελικό. Ατού της ομάδας, η ικανότητα να κυκλοφορεί την μπάλα πολύ και γρήγορα και να «σπάει» τις άμυνες από τα πλάγια. Πρόκειται για μία χαρισματική φουρνιά που μαζί με αυτούς που αποτελούν την Ολυμπιακή ομάδα και πέρυσι στο Λονδίνο νίκησαν τη Βραζιλία και πήραν το χρυσό μετάλλιο θα αποτελέσουν σύντομα τη βάση για την ομάδα των Ανδρών. Αλλωστε η κακή εμφάνιση στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών και ιδίως οι πέντε ισοπαλίες σε έξι ματς στα προκριματικά του Μουντιάλ 2014 που θέτουν σε αμφιβολία την παρουσία τους στη Βραζιλία είναι ένα καμπανάκι για μία εθνική ομάδα που δίνει σχεδόν πάντα το «παρών» στα μεγάλα ραντεβού.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ λοιπόν σε μία πολύ χαρισματική ομάδα με καλούς τεχνίτες, αλλά και με αρκετό τσαγανό η ελληνική ομάδα καλείται να μη χάσει τη ψυχραιμία της και την αυτοσυγκέντρωσή της. Πολλές φορές στις μικρές ηλικίες και ένα απλό πράγμα μπορεί να απορρυθμίσει μία ομάδα, γι' αυτό πρώτος στόχος σήμερα είναι να μείνουμε σωστά πίσω από την μπάλα και κυρίως να μην ανεβούμε ψηλά δίνοντάς τους την ευκαιρία να βγάλουν κάθετες πάσες στους πολύ γρήγορους κυνηγούς τους στην πλάτη μας. Οσο επίσης και να είναι στα χαρτιά ανώτερη ομάδα το Μεξικό από εμάς, πάντα πιστεύω ακράδαντα στις ηλικίες αυτές πως παίζει ρόλο η ευμετάβλητη εφηβική ψυχολογία.

Επειδή φυσιολογικά λείπει η πείρα για να διαχειριστείς ένα ματς που στραβώνει, ο καλός παίκτης επιχειρεί μερικές φορές, σε αντίθεση με τις διοργανώσεις των Ανδρών, το εξεζητημένο αν διαπιστώσει πως η ομάδα του μπλοκάρεται. Αν δεν του βγει όμως, τότε εγκλωβίζεται στον εκνευρισμό της ηλικίας που πιθανώς να βραχυκυκλώσει την ομάδα!

Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ σήμερα πάντως, ας μην ξεχνάμε πως ουσιαστικά η τύχη μας θα κριθεί στα δύο επόμενα ματς με την Παραγουάη και το Μάλι, που αγωνίζονται επίσης σήμερα και καλό για εμάς θα είναι να έρθουν ισόπαλοι. Ο Κώστας Τσάνας και τα παιδιά που πέρυσι έκαναν την υπέρβαση στο Ταλίν, καλό είναι να διασκεδάσουν αυτή τη μοναδική στα ελληνικά ποδοσφαιρικά χρονικά εμπειρία, και από εκεί και έπειτα ό,τι καταφέρουν θα είναι ένα πολύ ευπρόσδεκτο μπόνους για όλους μας.

Πηγή: SportDay

Ποδόσφαιρο SPORTS