Ακουγα πριν δύο μέρες τα παδιά στο fight club του NOVASPORT FM -αν δεν με γελά η μνήμη μου- να μιλούν για την αναλογία αμυντικών-μέσων-επιθετικών στις αποστολές των ομάδων στο παγκόσμιο πρωταθλημα Νέων.

Στάθηκαν ιδιαίτερα στις ομάδες του ομίλου μας, όπου ενώ οι άλλες ομάδες παρουσίαζαν μία ισορροπία με την αναλογία από 6 ποδοσφαιριστές σε κάθε γραμμή ενώ η δική μας είχε λιγότερους επιθετικούς. Μία εικόνα που, για πολλούς, έχει την προφανή εξήγηση ότι βρίσκεται σε συμφωνία με τα χαρακτηριστικά του ποδοσφαίρου μας. Ενα αμυντικό ποδόσφαιρο, ένα ποδόσφαιρο της υπομονής που κτυπάει στην κόντρα και ξαναγυρίζει στο λαγούμι του.

Η εικόνα της Εθνικής Νέων, στο νικητήριο παιχνίδι της με αντίπαλο το Μεξικό (ένα από τα φαβορί) έδειξε πως πρόκειται για μία προσεκτική ομάδα, της οποίας οι ποδοσφαιριστές, επειδή αρκετοί από αυτούς παίζουν σε περισσότερες από μία θέσεις, μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα στο γήπεδο. Ακόμη και την επιθετική δουλειά, έστω επικουρικά αλλά-διάβολε- αποτελεσματικά. Το γεγονός ότι η οικονομική κρίση την τελευταία τριετία ανάγκασε τις ελληνικές ομάδες να στραφούν σε νέους έλληνες ποδοσφαιριστές, έχει συνέπειες. Οι νεαροί αποκτούν εμπειρίες αφού παίζουν περισσότερο και έτσι δημιουργούνται αξιόλογα σύνολα σε επίπεδο των μικρών εθνικών ομάδων. Ενα από τα πράγματα που χρειαζονται είναι η υποστήριξη των παιδιών για να εξελιχθούν.

Να αποκτήσουν μεγαλύτερες εμπειρίες και παραστάσεις. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, όποιος μιλά για ποδοσφαιρικές επενδύσεις θα πρέπει να κοιτά τα τμήματα υποδομών των συλλόγων και της εθνικής. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία για το ποδοσφαιρικό μας μέλλον αν το σχέδιο ανάπτυξης και η χρηματοδοτική ενίσχυση στις μικρες εθνικες, θα είναι αυτή που χρειαζεται για να αποκτούν εμπειρίες διεθνών αγώνων και να γίνονται καλύτεροι.

Πηγή: SportDay.gr