Αν υπήρχε ποτέ στην ιστορία του ποδοσφαίρου κάποια κόντρα που να αποτελούσε τον ορισμό του ντέρμπι ανάμεσα σε εθνικές ομάδες ήταν αυτό ακριβώς το ματς.
Οι διοργανωτές του τουρνουά Δυτικογερμανοί με σταρ όπως ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, ο Γκερτ Μίλερ, ο Πάουλ Μπράιτνερ, ο Ούλι Χένες, ο Ζεπ Μάγερ, ο Βόλφγκανγκ Οφερατ, είχαν δύο νίκες (1-0 τη Χιλή και 3-0 την Αυστραλία) ήταν οι εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1972 και είχαν βάση την Μπάγερν που μόλις είχε πάρει το πρώτο της Κύπελλο Πρωταθλητριών. Φυσικά ήταν μαζί με την Ολλανδία τα ξεκάθαρα φαβορί για το τρόπαιο.
Οι Ανατολικογερμανοί ζούσαν σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον. Ο τεχνικός της ομάδας Γκέοργκ Μπούσχνερ οδηγούσε ένα παλιό Τράμπαντ. Το ίδιο κι όλοι οι παίκτες της αποστολής. Η εταιρεία που το κατασκεύαζε, η κρατική Ζάκσερινγκ, ήταν ο μόνος χορηγός της εθνικής ομάδας, σε αντίθεση με πέντε κολοσσούς που χορηγούσαν τους Δυτικούς! Το δίπορτο Τράμπαντ (που είναι και στο εξώφυλλο του δίσκου των U2 «Achtung baby» του 1991) είχε μηχανή 600 κυβικών. «Ηθελα να αγοράσω ένα πιο γρήγορο αμάξι, αλλά ο προπονητής επέμενε να μην το κάνω γιατί ήθελε να μας προστατεύσει» θυμάται ο Μάρτιν Χόφμαν, μέλος εκείνης της εθνικής των Ανατολικογερμανών. «Και βλέποντας πίσω στον χρόνο είχε δίκιο, γιατί ήμασταν νέοι και η ταχύτητα ίσως να μας στοίχιζε» συμπληρώνει.
Οι Ανατολικοί είχαν ετοιμάσει χρόνια την ομάδα για το ραντεβού στο Μουντιάλ. Η κλήρωση τούς έφερε το μπόνους της συνάντησης με τους Δυτικούς κάτι που θα γινόταν για πρώτη (και μοναδική) φορά. Το 1972 στο Μόναχο είχαν φτάσει στον μικρό τελικό του ολυμπιακού ποδοσφαιρικού τουρνουά. Ομως αυτή η χρονιά ήταν ο πόθος κι ο στόχος τους. Ηδη το (άγνωστο στο ευρύ κοινό) Μαγδεμβούργο είχε φροντίσει να στείλει μηνύματα νικώντας τη Μίλαν του Ριβέρα 2-0 στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων. «Πολλοί μας θεωρούσαν μέτριους παίκτες, αλλά αυτή ήταν η ευκαιρία μας να τους δείξουμε πόσο λάθος έκαναν» θυμάται ο Βόλφραμ Λέβε, ένας ακόμη από τους άσους του '74 για τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας, όπως ήταν η ακριβής ονομασία για τους ανατολικούς.
Το ματς παρά τα θρυλούμενα έμοιαζε με ένα καλό φιλικό παιχνίδι! «Θέλαμε να νικήσουμε, αλλά δεν είχαμε κάτι εναντίον των Δυτικών» θυμάται ο αρχηγός της Ανατολικής Γερμανίας Μπερντ Μπρανς. «Ισως τελικά να τους κάναμε χάρη που τους νικήσαμε γιατί πέσαμε εμείς πάνω στην Ολλανδία και τη Βραζιλία, ενώ εκείνοι τους απέφυγαν» συνεχίζει.
Με τη Δυτική Γερμανία να μην μπορεί να βρει τον ρυθμό της και το ματς καρφωμένο στο 0-0, ο κόσμος άρχισε να φωνάζει το όνομα του Γκίντερ Νέτσερ. Ο σταρ της κατάκτησης του Euro δύο χρόνια νωρίτερα, είχε πληρώσει την κόντρα του με τον Μπεκενμπάουερ και δεν χρησιμοποιήθηκε στα δύο πρώτα ματς. Σούπερ σταρ της Γκλάντμπαχ, είχε μετακινηθεί το καλοκαίρι του 1973 στη Ρεάλ Μαδρίτης παρά τις ρητές εντολές του προπονητή Χέλμουτ Σεν, που προτιμούσε εν όψει Μουντιάλ να είχε όλους τους βασικούς του παίκτες εντός Μπουντεσλίγκα.
Ομως με τον χρόνο να πιέζει και την εξέδρα να κοχλάζει, ο Σεν έδωσε εντολή στον ξανθομάλλη σταρ να ζεσταθεί. «Ηξερα πως ήταν λάθος μου να μπω σε ένα τέτοιο ματς. Εμοιαζαν οι υπόλοιποι σαν να ήθελαν να χάσουν» είπε χρόνια αργότερα ο Νέτσερ που έγινε πετυχημένος επιχειρηματίας με εταιρεία τηλεοπτικών δικαιωμάτων στην Ελβετία και στο Μουντιάλ του 2006 αρίστευσε σαν αναλυτής στην τηλεόραση με τα καυστικά του σχόλια!
Εκείνα τα λίγα λεπτά στο τερέν του Αμβούργου θα ήταν η 22η συμμετοχή του στην εθνική και μοναδική σε Μουντιάλ, Αν και αργότερα η Δυτική Γερμανία κατέκτησε τον τίτλο, ο ίδιος δεν υπάρχει σχεδόν σε καμία φωτογραφία να πανηγυρίζει με το Κύπελλο. «Δεν ένιωθα μέλος αυτή της ομάδας και δεν βοήθησα σε κάτι, ώστε να νιώθω πρωταθλητής κόσμου» ήταν τα λόγια του.
Η νίκη των Ανατολικών σε εκείνο το ιστορικό ματς ήρθε με ένα γκολ του σέντερ φορ του Μαγδεμβούργου Γιούργκεν Σπαρβάσερ 13 λεπτά πριν από το τέλος. Εγινε λαϊκός ήρωας κι όπου πήγαινε τον αποθέωναν. Αυτό του έσωσε τη ζωή τη νύχτα που διέφυγε στη Δύση, το 1980. «Την ώρα που είχα περάσει τα σύρματα, με σταμάτησε ένας νεαρός φρουρός. Του φώναξα να μη ρίξει και του είπα το όνομά μου. Εριξε το φως επάνω μου. Δίστασε για λίγο, αλλά τελικά πυροβόλησε δύο φορές στον αέρα. Μετά μου έκανε νόημα να φύγω!» εξιστορεί και δακρύζει κάθε φορά που θυμάται το πόσο κοντά έφτασε στον θάνατο!
Με την αποσκίρτησή του δεν συμφωνεί ο πρώην αρχηγός του στην ομάδα του 1974 Μπρανς. «Απορώ γιατί έπρεπε να φύγει, αφού είχε καλή δουλειά και αξιοπρεπή ζωή. Αλλά δική του επιλογή ήταν, αυτό αποφάσισε» συμπλήρωσε.
Για τη Δυτική Γερμανία η ήττα ήταν η πλατφόρμα για να ξεκινήσει η επίθεση για την κατάκτηση του τίτλου. Τα ρεπορτάζ της εποχής αναφέρουν πως ουσιαστικά ο Μπεκενμπάουερ υποκατέστησε τον Σεν από εκείνη τη βραδιά και οι επιλογές της ομάδας γίνονταν από αυτόν.
Οι Ανατολικοί βίωσαν την απόλυτη στιγμή της καριέρας τους, αλλά όταν επέστρεψαν δεν είδαν κόσμο στους δρόμους. Μόνο μία σεμνή τελετή στην οποία τους απονεμήθηκε το βραβείο «Πρωταθλητή» που έδινε το καθεστώς του Εριχ Χόνεκερ στους ολυμπιονίκες. Δύο χρόνια μετά η ίδια ομάδα κατέκτησε στο Μόντρεαλ το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο ποδοσφαιρικό τουρνουά νικώντας τους Πολωνούς. Ένα μετάλλιο που όμως δεν σήμαινε κάτι σε όσους είχαν ζήσει τη βραδιά του Αμβούργου.
Οι δύο ομάδες ξαναβρέθηκαν το 2005, για φιλανθρωπικό σκοπό στο Μόναχο στο πλαίσιο της προβολής του Μουντιάλ που θα γινόταν στην ενωμένη Γερμανία. Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ κάλεσε όλους τους πρώην Ανατολικούς στη διοργάνωση σε όποια ματς επιθυμούσαν. «Τώρα είμαστε μία χώρα και θέλουμε μία ομάδα να νικήσει» μου είχε πει ο Βόλφγκανγκ Σέγκουιν όταν τον συνάντησα στο Μουντιάλ του 2006, στη Φρανκφούρτη. Υστερα άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου του, μίας ολοκαίνουργιας Mercedes και απομακρύνθηκε στους πολυσύχναστους δρόμους. Το παλιό Τράμπαντ είναι πια συλλεκτικό κομμάτι και οι καιροί άλλαξαν δραματικά από τις 22 Ιουνίου του 1974.
ΠΗΓΗ: SportDay