Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους οι προπονητές προσπαθούν να δώσουν ένα επιπλέον κίνητρο και να εμπνεύσουν τους παίκτες τους πριν από τους μεγάλους αγώνες και ο Ερικ Σπόελστρα επέλεξε κάποιον που αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματικός!

 

Μετά τη νίκη των Σπερς στον πέμπτο τελικό, οι Χιτ βρέθηκαν όντως με την πλάτη στον τοίχο και εκτός από το μειονέκτημά τους στο σκορ είχαν να σηκώσουν και το βάρος της παράδοσης: από το 1984, οπότε καθιερώθηκε η διάταξη 2-3-2 στη σειρά των τελικών, μονάχα τρεις ομάδες είχαν καταφέρει να γυρίσουν από το 2-3, να πετύχουν δύο σερί νίκες και να κατακτήσουν τον τίτλο.

Συν τοις άλλοις, επί 13 σερί ματς στα φετινά πλέι οφ οι πρωταθλητές του 2012 έμοιαζαν να υπόκεινται στον νόμο του... δακτυλίου: στη σειρά με την Ιντιάνα επικράτησαν διά πυρός και σιδήρου με 4-3, στους τελικούς του ΝΒΑ κυκλοφορούσαν επίσης σαν τα μονά και τα ζυγά και εάν συνέχιζαν αυτό το βιολί, θα έβλεπαν τους Σπερς (μετά το 3-3) να τους παίρνουν το σκαλπ στην έδρα τους.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, ξυπνάει ο εγωισμός, φωνάζει «Not in our house» και αυτό ακριβώς συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση: όταν κάποια στιγμή, στην τελευταία περίοδο του έκτου τελικού, οι Σπερς τους είχαν πάρει αμπάριζα και σαν να μην έφτανε αυτό οι παίκτες των Χιτ είδαν κιόλας τους υπαλλήλους του γηπέδου να φέρνουν τα σχοινιά για να κλείσουν τον αγωνιστικό χώρο την ώρα της απονομής, γυάλισε το μάτι τους!

Το εννοώ αυτό για το ότι γυάλισε το μάτι των Χιτ μόλις είδαν τα σχοινιά που σήμαιναν την προετοιμασία για το τελετουργικό της απονομής...

...αλλά πιο πολύ το εννοούσε ο Ντουέιν Γουέιντ!

Οντας κιόλας ο αρχηγός και ο αρχαιότερος παίκτης των Χιτ, είδε τα παρελκόμενα της κηδείας του(ς) και φρίκαρε!

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους οι προπονητές προσπαθούν να δώσουν ένα επιπλέον κίνητρο και να εμπνεύσουν τους παίκτες τους πριν από τους μεγάλους αγώνες...

...και ο Ερικ Σπόελστρα επέλεξε κάποιον που αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματικός!

Μετά τη νίκη των Σπερς στον πέμπτο τελικό, οι Χιτ βρέθηκαν όντως με την πλάτη στον τοίχο και εκτός από το μειονέκτημά τους στο σκορ είχαν να σηκώσουν και το βάρος της παράδοσης: από το 1984, οπότε καθιερώθηκε η διάταξη 2-3-2 στη σειρά των τελικών, μονάχα τρεις ομάδες είχαν καταφέρει να γυρίσουν από το 2-3, να πετύχουν δύο σερί νίκες και να κατακτήσουν τον τίτλο.

Συν τοις άλλοις, επί 13 σερί ματς στα φετινά πλέι οφ οι πρωταθλητές του 2012 έμοιαζαν να υπόκεινται στον νόμο του... δακτυλίου: στη σειρά με την Ιντιάνα επικράτησαν διά πυρός και σιδήρου με 4-3, στους τελικούς του ΝΒΑ κυκλοφορούσαν επίσης σαν τα μονά και τα ζυγά και εάν συνέχιζαν αυτό το βιολί, θα έβλεπαν τους Σπερς (μετά το 3-3) να τους παίρνουν το σκαλπ στην έδρα τους.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, ξυπνάει ο εγωισμός, φωνάζει «Not in our house» και αυτό ακριβώς συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση: όταν κάποια στιγμή, στην τελευταία περίοδο του έκτου τελικού, οι Σπερς τους είχαν πάρει αμπάριζα και σαν να μην έφτανε αυτό οι παίκτες των Χιτ είδαν κιόλας τους υπαλλήλους του γηπέδου να φέρνουν τα σχοινιά για να κλείσουν τον αγωνιστικό χώρο την ώρα της απονομής, γυάλισε το μάτι τους!

Το εννοώ αυτό για το ότι γυάλισε το μάτι των Χιτ μόλις είδαν τα σχοινιά που σήμαιναν την προετοιμασία για το τελετουργικό της απονομής...

...αλλά πιο πολύ το εννοούσε ο Ντουέιν Γουέιντ!

Οντας κιόλας ο αρχηγός και ο αρχαιότερος παίκτης των Χιτ, είδε τα παρελκόμενα της κηδείας του(ς) και φρίκαρε!

Οπως με πολύ παραστατικό τρόπο και με την απαραίτητη σε τέτοιες περιπτώσεις γλαφυρότητα είπε ο «Flash» μετά τον αγώνα ότι «εκείνη τη στιγμή όλοι νιώσαμε σαν να πεθαίνουμε και μας έπιασε σύγκρυο» !

Ε, τότε ακριβώς ήταν που οι Χιτ ήρθαν στα λόγια του Σπόελστρα, ενός προπονητή του φούτμπολ και ενός προφήτη!

Τέσσερις ώρες νωρίτερα, όταν οι παίκτες του Μαϊάμι συγκεντρώθηκαν στα αποδυτήρια της «American Airlines Arena» για να ντυθούν και να ακούσουν τις τελευταίες οδηγίες, όλοι βρήκαν στις θέσεις τους ένα μικρό πλαστικοποιημένο δελτάριο που το μοίρασε σαν σκονάκι και αποδείχθηκε θαυματουργό!

Στη μία όψη ο Σπόελστρα είχε τυπώσει την αποστροφή μιας αποφθεγματικής (για τα δεδομένα του αμερικανικού αθλητισμού) δήλωσης και στην άλλη το απόσπασμα μιας προφητείας που ταίριαζαν γάντι στην εξέλιξη της σειράς των τελικών και κυρίως στην απευκταία κατάληξή τους.

Βλέποντας την άμμο να συσσωρεύεται στο κάτω μέρος της κλεψύδρας τους, οι πρωταθλητές συνειδητοποίησαν ότι επέστη το πλήρωμα του χρόνου για να ορθώσουν το ανάστημά τους, να βαδίσουν κόντρα στο κύμα και να αλλάξουν τη μοίρα τους.

Τότε ακριβώς, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, οιστρηλατήθηκαν από τον προπονητή του φούτμπολ κι από τον προφήτη, ενώ την ίδια στιγμή ο Πόποβιτς έπεφτε σε σκοτοδίνη!

Το 2007 ο Τόνι Ντάνγκι έγραψε ιστορία ως ο πρώτος μαύρος προπονητής που οδήγησε μια ομάδα (Ιντιανάπολις Κολτς) στη νίκη στο Super Bowl και στην κατάκτηση του τίτλου του NFL και τότε περιέγραψε με ακρίβεια αυτό που θα βίωναν μετά από έξι χρόνια οι Χιτ.

Σε αυτήν τη δήλωση, η οποία θεωρείται μνημείο εσωτερικής επανάστασης, ο Ντάνγκι είχε πει τα εξής: «Κοιτάξτε, τα πράγματα αλλάζουν. Η ζωή μάς επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις. Μερικές ημέρες νιώθουμε σαν να αντιμετωπίζουμε αλλεπάλληλες κεραυνοβόλες επιθέσεις. Οι άνθρωποι βγαίνουν από τη ζωή μας και μας απογοητεύουν. Τα πράγματα μπερδεύονται, οι αγαπημένοι μας δεν μας καταλαβαίνουν και οι σχέσεις γίνονται τεταμένες.

Ο φόβος έρχεται, μας αρπάζει από το πίσω μέρος του λαιμού και μας απομακρύνει από τα όνειρά μας. Συχνά τα αυτοκίνητά μας ανατινάσσονται στην έρημο, αλλά μέσα σε όλα αυτά τα όνειρα που βάζει ο Θεός στην καρδιά μας δεν αλλάζουν ποτέ. Η ακεραιότητά σας και η υπόσχεση που έχετε δώσει στον εαυτό σας απαιτεί να σταθείτε όρθιοι και να ακολουθήσετε τα όνειρά σας σε μια καλύτερη θέση, να σηκωθείτε πάλι και να δώσετε ώθηση στους εαυτούς σας. Ακολουθήστε το όνειρά σας»!

Στο πίσω μέρος του πλαστικοποιημένου δελταρίου ο Σπόελστρα πήγε πολύ πιο μακριά: στην Παλαιά Διαθήκη, απ' όπου άντλησε μια προφητεία του Ιερεμία, η οποία επίσης ταίριαζε γάντι στην ανάγκη της αγωνιστικής και ψυχολογικής ανάτασης των Χιτ.

«Οταν οι άνθρωποι πέφτουν, άραγε δεν θα ανασηκωθούν; Οταν ένας άντρας ξεμακραίνει από τον στόχο του, άραγε δεν θα ξαναγυρίσει σε αυτόν;».

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα του Ιουδαίου προφήτη ήταν προφανείς και αυτονόητες, άλλωστε από τη στιγμή που ο Ιερεμίας ενέπνευσε έναν Μιχαήλ Αγγελο, έναν Ρέμπραντ, έναν Ρούμπενς και ένα Λεμάν, ασφαλώς δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστους και χωρίς οίστρο τον ΛεΜπρον, τον Γουέιντ, τον Μπατίερ και τον Τσάλμερς!

Πηγή: Goal