"That's one small step for man, one giant leap for mankind", που σημαίνει "αυτό είναι ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, αλλά ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα"!

Η ατάκα του Αμερικανού κοσμοναύτη κατεγράφη στη βάση της NASA στο Χιούστον και σαράντα τέσσερα χρόνια αργότερα κάτι ανάλογο θα μπορούσε να καυχηθεί κι ένας Ελληνας που πάτησε το γκάζι στο διαστημόπλοιό του και προσγειώθηκε στο Μιλγουόκι...

... με την προσδοκία (αλλά και την αντικειμενική δυνατότητα) να ξεφύγει κι αυτός από τη γήινη ατμόσφαιρα και να περπατήσει σε άλλους πλανήτες!

Τότε ο Αρμστρονγκ, ο Ολντριν και ο Κόλινς, αφού προσελήνωσαν το "Απόλλων 13", ύψωσαν την αμερικανική σημαία στο φεγγάρι, αλλά στην μπασκετική σελήνη κυματίζει από τα ξημερώματα της Παρασκευής η γαλανόλευκη!

Η σκηνή υπήρξε όντως υπέροχη και πολύ κολακευτική για τον ελληνισμό: μόλις ο Ντέιβιντ Στερν ανακοίνωσε (όπως επιτάσσει το πρωτόκολλο) ότι "με το Νο 15 οι Μιλγουόκι Μπακς επιλέγουν τον Γιαννη Αντετοκούνμπο από την Ελλάδα", ο αδερφός του λεγάμενου, ο Θανάσης΄, ξεδίπλωσε την ελληνική σημαία και την ανέμισε ψηλά!

Την ίδια στιγμή ο Γιάννης είχε σηκωθεί, ίσιωνε το σακάκι του, κουμπωνόταν και βάδιζε χαμογελαστός και υπερήφανος προς το κέντρο της σκηνής, όπου τον περίμενε ο κομισάριος του ΝΒΑ για τα συχαρίκια και γι' αυτό που αποτελεί όνειρο ζωής για κάθε μπασκετμπολίστα στην οικουμένη...

Καθ' οδόν προς το βάθρο φόρεσε κιόλας (βάσει του εθιμικού δικαίου) το καπελάκι των Μπακς κι ήταν σένιος!

Εδώ βεβαίως οφείλω να γκρινιάξω λίγο προς το NBA και προς τον φίλτατο (και πρώην μπασκετικό σύντροφο του Αντώνη Φώτση στο Μέμφις και του Βασίλη Σπανούλη στο Χιούστον) Σέιν Μπατίερ, διότι ενώ φρόντισε να πάρει συνεντεύξεις από τους περισσότερους παίκτες, οι οποίοι επελέγησαν στον πρώτο γύρο, του ξέφυγε το καμάρι μας!

Είμαι βέβαιος πως ο φιλέλλην Μπατίερ δεν το έκανε επίτηδες, αλλά απ' αυτήν την αμέλεια βγήκαν όλοι ζημιωμένοι: και εμείς διότι δεν ακούσαμε τις πρώτες εντυπώσεις του Γιάννη και οι φίλαθλοι των Μπακς, ώστε να τον συμπαθήσουν περισσότερο...

... αλλά και ο Μπατίερ ο οποίος έχασε την ευκαιρία να ζητήσει από τον Ελληνα παίκτη εκείνο το μπουκάλι με το ούζο που του 'χει τάξει από καιρό ο Σπανούλης!

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, οφείλω να επισημάνω ότι ο αξιότιμος φόργουορντ των (δις πρωταθλητών του ΝΒΑ) Χιτ δεν είναι αλκοολικός και ελπίζω ότι δεν θα καταλήξει τέτοιος και ο Γιαννάκης!

Το γράφω αυτό, διότι το Μιλγουόκι που βρίσκεται στη δυτική όχθη της λίμνης του Μίσιγκαν έχει μεγάλη παράδοση στη ζυθοποιία...

... και ούτως ειπείν, το σουξέ που θα μπορούσε να τραγουδάει πλέον ο γεννημένος στις 16 Δεκεμβρίου του 1994, all around μπασκετμπολίστας είναι το "και πίνω μπίρες, πίνω μπίρες, πίνω μπίρες"!

Μπίρες και μάλιστα original draft!

Aκόμη κι αν δεν το ξέρει αυτό το τραγούδι "των παιδιών από την Πάτρα", πιθανότατα θα του(ς) έχει ξεμείνει σε κανένα από τα cd που κι αυτός και ο μεγαλύτερος αδερφός του, ο Θανάσης, πούλαγαν κάποτε στα Σεπόλια!

Εχει όντως πολλά ανθρώπινα και δραματικά στοιχεία η ιστορία της οικογένειας Αντετοκούνμπο, αλλά το κόβω εδώ, διότι στο τέλος αντί για Γιαννάκη θα τον φωνάζουμε... Βασιλάκη (Καΐλα) και θα του φορτώσουμε (όπως στις παλιές ελληνικές ταινίες) κι εκείνο το ξύλινο κασελάκι που κουβάλαγαν οι ανήλικοι λούστροι στην Αθήνα της δεκαετίας του '60...

Ο Γιάννης πήρε δέκα μαζεμένους πόντους σε έναν χρόνο, έφτασε στα 2,07 μ., κατεβάζει την μπάλα με τη δεξιοτεχνία ενός κανονικού πόιντ γκαρντ, (μαθαίνει να ποστάρει για να) μπορεί να παίζει και στις πέντε θέσεις και με τη φανέλα που του έδωσαν οι Μπακς είναι καταδικασμένος να γίνει εξπέρ στα τρίποντα!

Το εννοώ αυτό, διότι στο ρόστερ της ομάδας που είχε κατακτήσει τον τίτλο του ΝΒΑ το 1971 (καθοδηγούμενη από τον τότε νεανία Λιου Αλσιντορ, μετέπειτα Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ), ο Γιάννης πήρε το Νο 34 το οποίο φορούσε επί επτά συναπτές σεζόν ο Ρέι Αλεν και πιο μπροστά το είχαν ο Τέρι Κάμινγκς και ο Γκρεγκ "Κάντιλακ" Αντερσον!

Μιας και το 'φερε η κουβέντα (διά της τεθλασμένης) στα πολυτελή αυτοκίνητα, δεν ξέρω εάν στο Μιλγουόκι ο Γιάννης θα κυκλοφορεί κι αυτός με "Κάντιλακ": είμαι όμως βέβαιος ότι θα τιμήσει για τα καλά τη γενέτειρά του και το ελληνικό μπάσκετ, που θα έχει έναν δεύτερο πρεσβευτή στο ΝΒΑ μετά τον Κώστα Κουφό, ο οποίος την ίδια ώρα έπαιρνε το φύλλο πορείας από το Ντένβερ για το Μέμφις...

Η Ελλάδα, έστω κι αν τον ταλαιπώρησε με τη γραφειοκρατία της και κόντεψε να τον χάσει, είναι υπερήφανη γι' αυτό το παιδί, που μάλιστα στην επιγενόμενη συνέντευξη Τύπου δέχτηκε τις πρώτες δύο ερωτήσεις στα ελληνικά από τον ομογενή συμπατριώτη μας Νίκο Μεταλληνό...

... και τότε συνειδητοποίησε για τα καλά πως το δικό του ταξίδι στο φεγγάρι δεν ήταν αποκύημα νοσηρής φαντασίας, αλλά μια υπέροχη πραγματικότητα!

Πηγή: Goal