Με τους πυλώνες έκρηξης, αποτελεσματικότητας και latin στιγμών, μπήκε δυναμικά και επί της ουσίας ο Ολυμπιακός στο καλοκαιρινό μεταγραφικό παζάρι. Καλή και… άγια η ενδυνάμωση στην ανασταλτική λειτουργία – πόλος πρωταρχικός για να σταθεί κύρια σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένας σύλλογος που δεν ανήκει στους πλουσιότερους, παραδοσιακούς κολοσσούς του Champions League – όμως είναι προφανής η προεδρική διάθεση να πέσει χρήμα στον μεταγραφικό μύλο, προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού.
Ειπώθηκαν πολλά – και όχι άδικα, ασχέτως αν όντως κάποιες φορές η υπερβολή έσπασε… θερμόμετρα στο Καραϊσκάκη – πέρυσι για το «ερυθρόλευκο όνειρο». Κατόπιν μιας (τουλάχιστον) 6μηνης περιόδου που οι πρωταθλητές δεν γοήτευαν με το ποδόσφαιρο τους, δεν μαγνήτιζαν με τις εμφανίσεις τους, ο Βαγγέλης Μαρινάκης και οι συνεργάτες του κινούνται με αποφασιστικότητα ικανοποίησης των «θέλω» των οπαδών. Βάζοντας με το «καλημέρα», στις σημαντικές εκπτώσεις των διαρκείας που θα ανακοινωθούν στο ξεκίνημα της εβδομάδας, κερασάκια θεάματος στην τούρτα.
Επιθετική «επανάσταση»
Ο Βάις ήρθε, ο Αμαλφιτανό αναμένεται και ο Τσόρι Ντομίνγκεζ φαίνεται πως παίρνει τη δική του σειρά για αγκυροβόλιο στο λιμάνι! Αυτές οι τρεις κινήσεις προδικάζουν έναν… επαναστατικά επιθετικό Ολυμπιακό, με κυρίαρχα στοιχεία του στον επιθετικό τομέα: Την έκρηξη, την ταχύτητα, την τεχνική, την (άμεση και έμμεση) αποτελεσματικότητα, την αναβίωση του «Βαλβέρδε passing game».
Κοινά χαρακτηριστικά των τριών αυτών προσθηκών στο ρόστερ του νέου Ολυμπιακού:
1. Αυτοσχεδιασμός και έμπνευση από πόδια και μυαλό ικανότατων μπαλαδόρων
2. Ο «νέος Μιραλάς», Σλοβάκος στα 24 του, ο Γάλλος 28 ετών και ο 32άρης μεσοεπιθετικός Αργεντινός (με κοινοτικό διαβατήριο) προέρχονται από συνεχόμενες «γεμάτες» σεζόν, χωρίς διακοπές ή τραυματισμούς και, σίγουρα, επιτυχημένες χρονιές. Ιδιαιτέρως για τους δύο πρώτους
3. Καταφθάνουν με όρεξη και πολλή διάθεση για διακρίσεις και πρωταθλήματα, βλέποντας τον Ολυμπιακό ως ορμητήριο για προσεχείς κατακτήσεις. Αυτό ισχύει ακόμα και για τον Τσόρι, που ναι μεν είναι μεγαλύτερος από Βάις και Αμαλφιτανό, ωστόσο μετά το come back στην Primera με τα χρώματα της Ράγιο Βαγιεκάνο στη σεζόν που έληξε, ζητά να ξανά-κατακτήσει την Ευρώπη, διαγράφοντας το πισωγύρισμα στην Αργεντινή (Ρίβερ Πλέιτ) την περίοδο 2011-12, ύστερα από την 7ετή μετανάστευσή του στη Γηραιά Ήπειρο (Ρούμπιν, Ζενίτ, Βαλένθια).
Προσθέτοντας την προσεχή «δυνατή» μεταγραφή αμυντικού μέσου, με διεθνή καριέρα-όνομα πάντα από το «πρώτο ράφι», ενός καλού και έμπειρου γκολκίπερ, αλλά και τους Σαλίνο (που ανακοινώνεται τις προσεχείς ώρες), Ντε Βινσέντι, Ολαϊτάν, Σάμαρη, οι «ερυθρόλευκοι» θα απαριθμούν στο τέλος του καλοκαιριού μια ολόκληρη 11άδα ενισχύσεων! Σε τέτοιες εποχές, που καταπώς φαίνεται, για Ολυμπιακό και Μαρινάκη… πέρα βρέχει
Και επειδή δεν είναι η ποσότητα, αλλά η ποιότητα, ο Ολυμπιακός του 2013-14 με αυτές τις μεταγραφές ανεβάζει τόσο πολύ στροφές και επίπεδα, αναβιώνοντας την περιβόητη εκείνη ατάκα του Αλέφαντου: «Θα πέφτουνε τα τσιμέντα στο Καραϊσκάκη»!
Υ.Γ.: Ήτανε κάποτε. Μια φορά κι έναν καιρό υπήρξε ένας σπουδαίος, τεράστιος παράγοντας. Που βάδιζε στα σαλόνια και τα αλώνια του ποδοσφαίρου και… χάραζε αυλάκια κάτω από τα σκέλια του. Που έγραψε κορυφαία ιστορία με δαύτον η Εθνική Ομάδα. Αλλά που ξέφτισε η μπογιά του πια. Εξαιτίας δύο τινών: Παραπήρε ψηλά τον αμανέ και άρχισε «κακές παρέες». Διάλεξε «κουτσά άλογα» για να διεκδικήσει εκ νέου εξουσία. Να το πάρει το ποτάμι;
Υ.Γ.1: Μια ειδοποιός διαφορά στην περίπτωση Σπανούλη από αυτή του Χάινς, είναι ότι ο «Kill Bill» δεν άγεται και φέρεται από τον ατζέντη του. Σ’ αυτόν θα ανήκει αποκλειστικά η τελική απόφαση. Τους Αγγελόπουλους πάντως τους κατάλαβα αρκετά αποφασιστικούς και όχι ιδιαίτερα ανήσυχους για τον αρχηγό…
Υ.Γ.2: Ο Μπρεντ Πέτγουεϊ είναι «βαρβάτο 3άρι» και από τους κορυφαίους του πρωταθλήματος που έληξε. Δεν έχει καμία σχέση με τον «ύψους και του βάθους» Πέρο Άντιτς. Θα είναι έκπληξη αν δεν «πιάσει».