Οι ορθοπεταλιές του Mπεργκ

Μπορεί να είναι καμιά φορά άδικο για τους άλλους παίκτες της ομάδας, που περνάνε σε δεύτερο ή τρίτο πλάνο ακόμα κι αν κάνουν εξαιρετικά πράγματα, αλλά όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο μιλάμε κυρίως για γκολ κι αυτοί που τα βάζουν είναι στα μάτια του κόσμου (όχι απαραίτητα και των προπονητών βέβαια) οι πιο σημαντικοί παίκτες. Γι' αυτό άλλωστε κι ένας επιθετικός που μπορεί να χάσει ένα γκολ απ' αυτά που δεν χάνονται θα αποθεωθεί αν βάλει γκολ λίγα λεπτά μετά, ενώ ένας αμυντικός που θα κάνει μια μεγαλοπρεπή γκέλα θα ακούει γκρίνια ακόμα κι αν μετά σώσει γκολ πάνω στη γραμμή.

Ετσί είναι το ποδόσφαιρο, άδικο, όπως άδικη είναι η ζωή. Και ακριβώς σ' αυτή τη λογική, όλες οι ομάδες προσπαθούν να βρουν αυτόν τον παίκτη που μπορεί να γεμίσει τη «φανέλα με το 9», να είναι αξιόπιστος, γκολτζής, να αξιοποιεί τις πάσες των συμπαικτών του και να μεταφέρει το παιχνίδι και την πίεση στην αντίπαλη περιοχή, ώστε να φεύγει από την περιοχή της δικής του ομάδας. Για φέτος, ο παίκτης στον οποίον κατέληξε ο Αναστασίου με τον Νταμπίζα είναι ο Μάρκους Μπεργκ και αυτό είναι ένα στοίχημα και για τους δυο τους, αλλά και για τον Μπεργκ: αν ο παίκτης είναι αυτό που ψάχνει ο Παναθηναϊκός, πολλά καλά πράγματα θα συμβούν για την ομάδα τη χρονιά που έρχεται, θα δικαιωθεί το τεχνικό επιτελείο, θα ξαναφτιάξει το όνομά του ο Σουηδός, θα ζεσταθεί ο κόσμος, θα μπορέσει η ομάδα μελλοντικά να «τάξει» αναστύλωση καριέρας και σε άλλους «Μπεργκ» του κόσμου τούτου.

Από την εποχή του Σισέ αρχισκόρερ δεν βρέθηκε για τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι και εύκολο πράγμα αυτό, ακόμα και λεφτά να έχεις, πόσο μάλλον που ο Παναθηναϊκός δεν είχε. Επέλεξε τον Τοτσέ, ο οποίος ήταν μια χρυσή μετριότητα, ούτε παρτάλι αλλά ούτε και κάνας σκόρερ περιωπής, ατύχησε με τον ανεκδιήγητο Φορναρόλι, πήρε μερικά πράγματα από τον εύθραυστο Φιγκερόα. Και οι τρεις αυτοί όμως, δεν κάνουν ούτε μισό Σισέ σε αποτελεσματικότητα, ένστικτο δολοφόνου και απήχηση στον κόσμο. Σισέ βέβαια δεν μπορεί να αγοράσει ο Παναθηναϊκός, δεν έχει ούτε τα χρήματα πλέον, ούτε το πρεστίζ, ούτε καν το δέλεαρ της Ευρώπης, μπορεί όμως να πάρει έναν παίκτη που «το έχει», όπως είναι ο Μπεργκ, που «το έχασε» τα τελευταία χρόνια στο Αμβρούργο και μπορεί να «το ξαναβρεί» αν δουλέψει και ο ίδιος σωστά και η ομάδα ακόμα πιο σωστά για να τον ταΐσει όπως πρέπει.

Aν ισχύει αυτό που λένε, ότι δηλαδή «το ποδόσφαιρο και το σεξ είναι σαν το ποδήλατο κι αν τα μάθεις δεν τα ξεχνάς ποτέ όσο καιρό κι αν απέχεις», τότε ο Μπεργκ μπορεί να τραβήξει ορθοπεταλιές που θα πάνε τον Παναθηναϊκό στον σωστό δρόμο. Αρκεί να δουλέψει σωστά η αλυσίδα, δηλαδή και η μεσαία γραμμή που θα παράγει παιχνίδι και η αμυντική που θα φροντίζει να μη γίνει το πράγμα «παιδική χαρά».

Πηγή: SportDay