Αν το γήπεδο μιας ομάδας είναι ο Ναός της, τότε τα αποδυτήρια της είναι το ιερό της εκκλησίας. Εκεί, στα αποδυτήρια κτίζεται η αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας και μεταβιβάζεται κληρονομικά το πνεύμα της. Δεν είναι τυχαίο που η αυτού εξοχότης μου αυτοαποκαλέστηκε αποδυτηριάκιας.

Τα ελληνικό ποδόσφαιρο πάσχει από επιχειρηματίες της μπάλλας. Οι προεδράρες πουλάνε αγαπητηλίκι, και πορτοφολίκι, όμως αδιαφορούν εντελώς να κατοχυρώσουν την ιδιαιτερότητα και τη λαϊκότητα της ομαδάρας τους.

Το πρώτο που όφειλε να ασχοληθεί ο μεγαλομέτοχος ήταν το ύφος των αποδυτηρίων, το look, να το πούμε αλλοιώς. Στους τοίχους να υπάρχουν οι μορφές των παληών και λατρεμένων της εξέδρας ποδοσφαιριστών. Να μπαίνει μέσα στα αποδυτήρια ο ξένος παίκτης, ο από μεταγραφή, και να ανατριχιάζει. Να τον πιάνει ένα δέος.

 

Διαβάστε το υπόλοιπο σχόλιο στο gazzetta.gr

Ποδόσφαιρο SPORTS