Την 11άδα που διεκδίκησε τότε τη δεύτερη θέση πίσω από τον παντοκράτορα Αρη συγκροτούσαν ομάδες του Λεκανοπεδίου (Πανιώνιος, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Περιστέρι, Παγκράτι, Σπόρτιγκ, Εσπερος), δύο της Θεσσαλονίκης (ΠΑΟΚ, Ηρακλής) και μόνο μία επαρχιακή (Απόλλωνας Πάτρας).

Επαιζαν ακόμη μπάσκετ ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Φασούλας και ο Χριστοδούλου. Ο Ιωαννίδης δεν ήταν υπουργός, αλλά προπονητής εν ενεργεία. Η Ελλάδα ήταν δευτεραθλήτρια Ευρώπης, αλλά ο ʼρης θρηνούσε το τρίτο σερί αποτυχημένο φάιναλ-φορ και έβλεπε να πλησιάζει ολοταχώς το τέλος εποχής.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, το μπάσκετ της περιφέρειας γνώρισε την παρακμή όσο και η ίδια η ελληνική περιφέρεια. Εφτασε να παίζεται το πρωτάθλημα της Α1 σε δύο πόλεις: Αθήνα/Πειραιά και Θεσσαλονίκη. Ηρθαν χρονιές, όπως το 1991-92, που άρχισαν και τελείωσαν χωρίς επαρχιακή ομάδα.

Ο Απόλλωνας Πάτρας πλήρωσε λάθη δικών του ανθρώπων, το Ηράκλειο έσβησε μαζί με το άστρο του Μανώλη Παπακαλιάτη, η Λάρισα που έφτασε να ανεβάσει δύο ομάδες στην Α1 παραδόθηκε εν τέλει στο ποδόσφαιρο, η Δράμα έχασε το έδαφος κάτω απ’τα πόδια της, οι ομάδες που «φυτεύτηκαν» σε πόλεις της υπαίθρου (όπως ο Μακεδονικός στην Κοζάνη) χτίστηκαν σε κινούμενη άμμο.
Ακόμα και πόλεις που διατηρούσαν ζωντανό το κύτταρο του επαρχιακού μπάσκετ σε κάπως χαμηλότερο επίπεδο, με τυπικό παράδειγμα την Κομοτηνή, αφέθηκαν τελικά στη λήθη.

Η ανατροπή του σκηνικού ήρθε ως φυσική συνέπεια της όποιας οικονομικής αποκέντρωσης και της αδυναμίας των αθηναϊκών συνοικιών να συντηρήσουν με επενδυτές υγιείς επαγγελματικές ομάδες στη σκιά του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Ακόμα και ένα τεράστιο μέγεθος όπως η ΑΕΚ κατέρρευσε υπό το βάρος της ύφεσης.

Ο Πανιώνιος αντέχει χάρη στον Ηλία Λιανό και το ισχυρό έρεισμα στην τοπική κοινωνία της Νέας Σμύρνης, αλλά οι υπόλοιπες ομάδες που γνώριζαν πιένες στη δεκαετία του ’90 (ή λίγο πριν ή λίγο μετά) σκόρπισαν στους πέντε ανέμους: Περιστέρι, Παγκράτι, Εσπερος, Δάφνη, Παπάγου, Σπόρτινγκ, Αμπελόκηποι, Ιωνικός Νίκαιας, Ιωνικός Νέας Φιλαδέλφειας, Μίλωνας, Πειραϊκός, Αιγάλεω.
Η ίδια μπόρα έφτασε ως τη Θεσσαλονίκη και έπνιξε τον Ηρακλή, τον Μακεδονικό, τον Φίλιππο, τη ΜΕΝΤ, τον ΒΑΟ. Εχω περιγράψει αγώνες όλων αυτών των ομάδων στην Α1!

Λίγο λίγο, έγινε πραγματικότητα –τυχαία όμως, προϊόν συγκυριών- το σχέδιο που ήθελε το πρωτάθλημα της Α1 να αποσυμπιέζεται και να βάζει σημαιάκια στις μεγαλουπόλεις της επαρχίας, αυτές που διψάνε για ανάσες οξυγόνου και εκλάμψεις προόδου.
Μολονότι ουδέποτε μοιράστηκαν από τη διοργανώτρια αρχή οι πολυθρύλητες «wild cards» (προσκλήσεις ελέυθερης συμμετοχής) και ουδέποτε θεσπίστηκαν αδιάβλητα οικονομοτεχνικά κριτήρια πρόκρισης, το τοπίο αυτοδιορθώθηκε και αυτοπροσδιορίστηκε.
Η σεζόν της επιστροφής της Nova στο προσκήνιο της Α1 μας βρίσκει με το ρεζερβουάρ γεμάτο και με τις δραμαμίνες στην τσέπη, αντίδοτο στις εναέριες αναταράξεις.

Από τις 14 ομάδες που θα ξεκινήσουν το νέο πρωτάθλημα, οι 5 κατοικοεδρεύουν σε ισάριθμες πόλεις της περιφέρειας: ΑΓΟ Ρεθύμνου, Κολοσσός Ρόδου, Τρίκαλα, Απόλλωνας Πάτρας, ΚΑΟ Δράμας.

Οι δύο μεγάλοι της Θεσσαλονίκης (ΠΑΟΚ, ʼρης) θα μας υποδεχθούν κάτω από τον Λευκό Πύργο, ενώ δύο πτωχοί συγγενείς του αθηναϊκού μπάσκετ σηκώνουν τολμηρά το λάβαρο στα πέριξ της πρωτεύουσας: ο Πανελευσινιακός στην Ελευσίνα, ο Ικαρος στη Χαλκίδα.

Μέσα στα τείχη θα μας περιμένουν μόνο πέντε συνδαιτυμόνες: Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, Πανιώνιος, Ηλυσιακός, Νέα Κηφισιά.

Εάν μάλιστα τον Μάιο του 2014 υποβιβαστούν οι δύο τελευταίοι (απευκταίο αλλά διόλου απίθανο) και αφήσουν τη θέση τους λ.χ. στους Ικάρους Σερρών και στην ΕΚ Καβάλας, θα ξημερώσει πρωτάθλημα με 7+2 ακραιφνείς εκπροσώπους της εκτός Λεκανοπεδίου Ελλάδας!
Μόλις δύο δεκαετίες μετά τον ακραίο υδροκεφαλισμό της περιόδου 1991-92….

Πηγή: novasports.gr