Στόχος του Δημήτρη Ηλιάδη είναι να ενώσει όλες τις ποδοσφαιρικές δυνάμεις του Αρη στη λογική του «δεν περισσεύει κανείς» σε αυτές τις δύσκολες ώρες όπου ο σύλλογος χρειάζεται την ένωση των δυνάμεων του για να προχωρήσει. Ο Δ. Ηλιάδης θέλει να δείξει ότι, σε αντίθεση με άλλες διοικήσεις, υπολογίζει πολύ σε όσους πρόσφεραν στο παρελθόν και επιθυμεί να βρίσκονται κοντά στον σύλλογο. Οπως τόνισαν οι άνθρωποι του ιστορικού συλλόγου, ήταν μια κίνηση ηθικής τάξης, προκειμένου να «ανταμειφθούν» άνθρωποι που πρόσφεραν και δεν έτυχαν της ανάλογης αναγνώρισης. Στην πρόσκληση της διοίκησης του Αρη ανταποκρίθηκαν οι Απόστολος Γεωργιάδης, Χρήστος Κάλλενν, Νίκος Τσαρούχας, Σωτήρης Καραμπέρης και αρκετοί ακόμα. Και όσοι δεν κατάφεραν να δώσουν το «παρών» στο γήπεδο, είχαν τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο του Αρη και, αφού τον ευχαρίστησαν για την πρόσκληση, υποσχέθηκαν ότι με την πρώτη ευκαιρία θα βρεθούν στο γήπεδο. Αυτά συμβαίνουν σήμερα. Η διοίκηση Ηλιάδη ισχυρίζεται ότι «Δεν περισσεύει κανείς». Και επιχειρεί τη συσπείρωση. Θα πει κανείς: «Μα καλά, για το αυτονόητο συζητάμε;». Και πολύ σωστά. Με τη διαφορά ότι αυτό το...α υτονόητο δεν υπήρχε. Σας θυμίζω τρία χαρακτηριστικά περιστατικά-αποφάσεις των πρόσφατων διοικήσεων. 1 .Οποιος δεν εναρμονίζεται με τις δικές μας αρχές είναι εχθρός και πρέπει να διαπομπευθεί δημόσια χωρίς έλεος. Ο Μίκης Θεοδωράκης το τραγουδάει εξαιρετικά, αλλά για μια άλλη εποχή. «Διότι δεν συνεμμορφώθην προς τας υποδείξεις». Και ο νοών νοείτω... Πάμε παρακάτω...

Πας μη δικός μας βάρβαρος

Δημοσιεύσεις, δηλώσεις, επιθέσεις, ντου από παντού ήταν μερικές από τις μεθόδους εναντίον όσων είχαν μία άλλη άποψη και αγαπούσαν τον Αρη ανιδιοτελώς.

2. Αρνήθηκαν να βάλουν την αυτοβιογραφία του Αλκέτα Παναγούλια στην μπουτίκ του Αρη, λέγοντάς του ότι δεν μπορεί ο καθένας να βάζει ό,τι θέλει στην μπουτίκ του Αρη. Δέκα ζωές να ζήσουν, τη διαδρομή και την προσφορά του Αλκέτα στον Αρη δεν θα την αγγίξουν ποτέ. Αυτοί ήταν ο Αρης και όχι ο Παναγούλιας. Οταν του έκλεισαν (του Αλκέτα) το τηλέφωνο στα μούτρα, ρήμαζαν την ψυχή του πιο σημαντικού αυτού κομματιού της ιστορίας του Αρη.

Είναι νόμος

Αλλά είναι νόμος που επιβεβαιώνεται αιώνες τώρα. Η περιφρόνηση σε ό,τι σεβαστό τιμωρείται. Οι πράξεις αλαζονείας έχουν πάντα μικρή διάρκεια. Ως πρόεδρος ο Δ. Ηλιάδης (θυμάμαι καλά) έκανε λάθη και τα πλήρωσε ακριβά. Πάντα όμως έδειχνε σεβασμό στην ιστορία και στους ανθρώπους που πέρασαν από τον Αρη.

Πως είπατε;

3. Προς τιμήν εκείνων που αγωνίστηκαν στον τελικό του Κυπέλλου το 1970 με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ η τότε διοίκηση έδωσε εισιτήρια (για τον τελικό με Ολυμπιακό το 2008) στους βετεράνους. Ξέρετε πόσα (και δεν έχει διαψευστεί μέχρι σήμερα) εισιτήρια έδωσε; Μόλις δέκα. Και δεν έδωσε ούτε καν έντεκα, διότι ο Βαγγέλης Συρόπουλος είχε πεθάνει. Ετσι τους είπανε.

Πηγή: Goal

Άρης Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS