Το κοκτέιλ «φτώχεια, εξαθλίωση, διαφθορά, εγκληματικότητα» είναι εκρηκτικό. Το καθημερινό αστυνομικό δελτίο είναι η καλύτερη τροφή για σενάριο αστυνομικής ταινίας. Με ειδήσεις ρουτίνας, που δεν προκαλούν ουδεμία έκπληξη και την παραμικρή απορία: «Εκρηξη τα ξημερώματα στο Κολωνάκι». Αγνωστοι γύρω στις πέντε το πρωί πέταξαν μια τσάντα που περιείχε δυναμίτη στο εσωτερικό καταστήματος. Ενας από τους υπαλλήλους αστραπιαία πέταξε την τσάντα έξω από το κατάστημα. Η ισχυρή έκρηξη που ακολούθησε, προκάλεσε σοβαρές ζημιές στα γύρω αυτοκίνητα και σε τζαμαρίες, ενώ ο υπάλληλος τραυματίστηκε στο πόδι.

Το επαναλαμβάνουμε για να το εμπεδώσουμε: Το περιστατικό δεν έγινε ούτε στο Ιλιον ούτε στο Μπουρνάζι ούτε στα Λιόσια. Εγινε στο κέντρο της Αθήνας: Πατριάρχου Ιωακείμ και Πλουτάρχου. Πιο κέντρο δεν γίνεται. Πιο κέντρο μπαίνεις στην κρεβατοκάμαρα του Σημίτη και της Δάφνης, στην Αναγνωστοπούλου.

Στην καρδιά του κέντρου, επίσης στην Αναγνωστοπούλου, διαμένει ο αιωνόβιος πλέον Μανώλης Μαυρομμάτης. Στην υπόθεση, βέβαια, υπάρχει και η σημειολογική παραπομπή: Σε ό,τι έχει να κάνει με την κρίση. Οτι επρόκειτο δηλαδή για σουβλατζίδικο. Μάλιστα κύριοι. Με καλαμάκι στο χέρι τη βγάζει ο καλός ο κόσμος στο Κολωνάκι. Τέρμα τα σέα, τα μέα και τα σούσι. Ακόμα και ο καλός ο κόσμος το έχει ρίξει στο βρώμικο.

Ξεφύγαμε όμως. Μιλάμε για έκρηξη στην καρδιά της Αθήνας, που θεωρείται κάτι σαν απόλυτα φυσιολογικό. Ή για μπραβιλίκια θα πρόκειται ή το αφεντικό θα έχει τίποτα ανοιχτούς λογαριασμούς. Κι είτε στη μία περίπτωση είτε στην άλλη οι διαφορές λύνονται με μασούρια δυναμίτη. Μπογκοτά. Με απαγωγές και εκτελέσεις εν ψυχρώ στους δρόμους. Ετσι και στην Αθήνα.

Τα μπραβιλίκια δεν αφορούν μόνο τις παράνομες δουλειές: Μπουρδέλα, χαρτοπαιχτικές λέσχες, μπαρ με πουτάνες, φρουτάκια κλπ. Οπου ο επιτηδευματίας καλείται να πληρώσει για την απαραίτητη προστασία και εις διπλούν μάλιστα. Και στην αστυνομία και στους μπράβους. Εδώ και πολλά χρόνια πλέον η προστασία έχει επεκταθεί και 100% νόμιμες δουλειές.

Ακόμα και σε περίπτερα, αν έχουν μεγάλο τζίρο. Σε καθημερινή βάση ωστόσο ακούς να αρπάζουνε τέτοιου είδους νταβατζήδες από άλλους κλάδους. Οπως τον αντιδήμαρχο Χαϊδαρίου, που τον προφυλακίσανε επειδή ζήταγε κι έπαιρνε μερτικό από τους καντινιάρηδες. Οπως συμβαίνει συχνά με γιατρούς, αστυνομικούς, εφοριακούς, κλπ. που τους τσακώνουνε με τα λεφτά στα χέρια. Μπραβιλίκια ποιος έχει τα άντερα να καταγγείλει; Κανένας. Ποιος θα τον προστατεύσει μετά; Η αστυνομία πόλεων: Μπογκοτά λοιπόν.

Πυροβολούν κάποιοι στην ψύχρα και η αστυνομική ερμηνεία μιλάει για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών». Τόσο εύκολα και απλά. Ετσι λύνονται οι λογαριασμοί στην Ελλάδα. Οποιος έχει διαφορές με κάποιον στέλνει ένα παιδί και του φυτεύει τρεις σφαίρες στο κεφάλι. Για σιγουριά. Αυτό που μένει και κακώς έχει καθυστερήσει τόσο πολύ είναι να απευθυνθεί αυτός ο Καμίνης στον συνάδελφό του τον δήμαρχο της Μπογκοτά και να ζητήσει να αδελφοποιηθούν οι δύο πόλεις. Η Αθήνα και η Μπογκοτά. Αυτά.

Εφτασε η στιγμή να αποκατασταθεί και η Μπεζαντάκου

ΙΔΟΥ λοιπόν που υπάρχουν κι ευχάριστα νέα. Μετά την Τζούλια ήρθε η ώρα να αποκατασταθεί κι ένα ακόμα σεμνό και ταπεινό κορίτσι. Να γίνει νυφούλα δηλαδή και η Στέλλα Μπεζαντάκου. Με τον αγαπημένο της Χρήστο Γκίκα, μέσα στο 2014. Και μη νομίζει κανείς ότι η γνωριμία, το σχετικό καμάκι δηλαδή, έγινε σε κάποιο σκυλάδικο κι άρπαξε η Στέλλα τον γαμπρό. Οπως αποκαλύπτει η ίδια η Μπεζαντάκου, η γνωριμία τους έγινε σε μοναστήρι! Το κορίτσι είναι της εκκλησίας άλλωστε.

«Κάναμε Ανάσταση σε διαφορετικές παρέες, αλλά υπήρχαν κοινοί γνωστοί και ήρθαμε σε επαφή» δήλωσε η Στέλλα στην «Εσπρέσσο». Θα επιλέξει όπως λέει η ίδια νυφικό υπερπαραγωγή και θα φτάσει στην εκκλησία με άμαξα. Οχι δηλαδή σαν τη Μοιραράκη, που πήγε με τα πόδια απάνω στα χαλιά. Και το καλύτερο η Στέλλα το άφησε για το τέλος: Οτι κουμπάρος θα είναι ο μεγάλος σταρ, ο ένας και μοναδικός, ο ανυπέρβλητος Φλωρινιώτης. Αυτά λοιπόν να τα βλέπουνε ειδικά κάποιοι άλλοι που εκθέτουν κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά και δεν λένε να τα αποκαταστήσουν. Οπως τη Ζέτα Μακρυπούλια και την Υβόννη Μπόσνιακ.

O Ελληνας πελάτης που δίνει τα λεφτά του, ουδεμία απαίτηση έχει

Και από τον Φλωρινιώτη στον Γιώργο Νταλάρα που είναι ανανεωμένος, πάντα φρέσκος και πάντα επίκαιρος. Διαβάζεις δηλαδή το σχετικό ρεπορτάζ για την καλοκαιρινή περιοδεία και δεν πιστεύεις στα μάτια σου: Στο ρεπερτόριο περιλαμβάνονται η «Μικρά Ασία» σε στίχους Πυθαγόρα και ο «Βυζαντινός εσπερινός» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. Για να είμαστε συγκεκριμένοι δηλαδή «μες του Βόσπορου τα στενά» και «δύο παλικάρια από το Αϊβαλί».

Κυκλοφορίας 1972 ο ένας δίσκος, κυκλοφορίας 1975 ο δεύτερος. Εξ ου και οι πατριωτικές και εθνικές αναφορές στη Μικρά Ασία και το Βυζάντιο. Η Ελλάδα μπορεί να μην επιστρέφει στη δραχμή, αλλά ο επιφανής καλλιτέχνης επιστρέφει σαράντα χρόνια πίσω. Οταν υπήρχε νόμος τάξη και ασφάλεια και κανείς δεν διανοούνταν να πετάξει γιαούρτια στις λαϊκές συναυλίες.

Και το φαινόμενο, βέβαια, δεν αφορά ειδικά τον Νταλάρα. Αφορά καταρχήν το κοινό και στη συνέχεια όλους τους καλλιτέχνες. Μέχρι να πεθάνει θα βγάζει μεροκάματο ο Μητσιάς με την «Ελευσίνα μια φορά». Μέχρι τα βαθιά γεράματα θα λέει η Πρωτοψάλτη «πάμε στον Αδωνη για καφέ», ο Μακεδόνας «μόνο μια φορά» και ο Κότσιρας «στο τσιγάρο που κρατώ». Ο Ελληνας πελάτης, που δίνει τα λεφτά του, είτε άμεσα με το εισιτήριο είτε έμμεσα μέσω των δήμων που κλείνουνε τις συναυλίες, ουδεμία απαίτηση έχει. Δεν έχει την απαίτηση για κάποια καινούργια δουλειά. Του αρκεί και του περισσεύει να ακούει τα ίδια και τα ίδια, από τους ίδιους και τους ίδιους. Μέχρι και οι αδελφοί Κατσάμπα βγάζουνε ακόμα μεροκάματο σε γάμους και αρραβώνες με το «Ποροπομπέρο».

Δύο πλαστογραφίες, δύο ακάλυπτες επιταγές και μία απάτη δεν είναι πολλά για πρόεδρο ΠΑΕ.
-Observer

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο τρίτος πυλώνας του Γεντί Κουλέ είναι ακόμα όρθιος ή πέφτει;

Πηγή: Goal

SPORTS