Μπορεί να μην καταλάβαμε πότε πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι (που ακόμα δεν πέρασε βεβαίως, τα καλύτερα είναι μπροστά μας), αλλά η ουσία είναι ότι βρισκόμαστε προ των πυλών της έναρξης ενός ακόμα επαγγελματικού πρωταθλήματος της Super League! Πριν απ' όλα τα αρνητικά που θα μπορούσαμε να παραθέσουμε, ας πάρουμε το πρώτο θετικό στα υπόψη.

Εναρξη ελληνικού πρωταθλήματος δύο μέρες μετά τον Δεκαπενταύγουστο, χωρίς κανένα από τα ανόητα προβλήματα που στο παρελθόν μάς είχαν απασχολήσει, δεν πρέπει να έχει ξανασυμβεί. Ούτε μία κουβέντα για αναβολή λόγω... πυρκαγιάς ή θαλασσοταραχής, λόγω εθνικού πένθους ή απεργίας στους φύλακες των... κυλικείων, χωρίς την παραμικρή ανωμαλία τέλος πάντων και όλοι να προετοιμάζονται κανονικά για τη σέντρα δεν είναι κάτι το συνηθισμένο για τα ελληνικά δεδομένα.

Παλαιότερα λέγαμε... πού να ξεκινούσαμε πρωτάθλημα μαζί με την Αγγλία, για παράδειγμα, τι θα γινόταν και φτάσαμε να κάνουμε σέντρα στην ελληνική Super League μαζί με την Πρέμιερ Λιγκ και την Πριμέρα Ντιβισιόν, χωρίς να γκρινιάζουμε για τη ζέστη, για τα μελτέμια, για την τουριστική κίνηση, για προβλήματα με τη δημόσια ασφάλεια... Είναι κι αυτό μια κατάκτηση και μακάρι να μην το ματιάσουμε γιατί μέχρι τελευταία στιγμή δεν ξέρει κανείς τι γίνεται!

Πάμε τώρα στα ουσιαστικά. ΟΚ, μπορεί μπαλάρα να μη δούμε. Αγγλία ή Ισπανία δεν θα γίνουμε, ούτε είχαμε γίνει και ούτε ποτέ πρόκειται να γίνουμε. Φοβερά ποιοτικές ομάδες δεν έχουμε. Τι έχουμε; Ομάδες που δείχνουν ολοένα και περισσότερο να προσαρμόζονται στα δεδομένα της οικονομικής κρίσης και στην ανάγκη της εξυγίανσής τους, ομάδες που το πάλεψαν όλο το καλοκαίρι με όσα μέσα διαθέτουν, ομάδες που δοκιμάζουν πλέον διαφορετικές συνταγές για να καλύψουν την ένδειά τους και κάποιες ομάδες που ξεκινούν από εντελώς διαφορετική βάση.

Για να μη μιλάμε γενικά. Υπάρχουν λόγοι για τους οποίους δικαιούμαστε όχι μόνο να ευχόμαστε αλλά και να περιμένουμε ένα καλύτερο πρωτάθλημα από πέρυσι. Το πιο σημαντικό βεβαίως αφορά τον βαθμό ανταγωνιστικότητας και αν ο Ολυμπιακός θα έχει εφέτος τον αντίπαλο που δεν είχε πέρυσι. Πέρυσι, όταν περιμέναμε μόνο τον Παναθηναϊκό του Φερέιρα και τον Αλαφούζο της Παναθηναϊκής Συμμαχίας και διαψευστήκαμε με το καλημέρα.

Εφέτος ο ΠΑΟΚ ως βασικός αντίπαλος του Ολυμπιακού, χωρίς να δείχνει 100% έτοιμος να τον αμφισβητήσει με δεδομένο ότι θα χρειαστεί να προσθέσει τουλάχιστον έναν ακόμα χρόνο στο πρώτο έτος της εποχής Σαββίδη που άλλαξε τις προοπτικές του, δείχνει πολύ πιο πειστικός. Από τον βαθμό της δικής του ανταγωνιστικότητας θα κριθούν πολλά.

Και θα είναι, αν μη τι άλλο, κάτι το καινούργιο αν υπάρξει ύστερα από πολλά χρόνια μάχη Αθήνας - Θεσσαλονίκης για τον τίτλο. Εχει τη γοητεία του... Εδώ, όμως, θα πρέπει να «μιλήσει» ο ΠΑΟΚ και να πείσει πόσο μπορεί να αντέξει... Και απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που αναμένεται καλύτερος από πέρυσι.

Από εκεί και πέρα, και ο Ατρόμητος δείχνει πληρέστερος και πιο ουσιαστικός από πέρυσι, και ο Αστέρας Τρίπολης έχει κερδίσει σε παραστάσεις και εμπειρία, ενώ αποκλείεται ο Παναθηναϊκός να είναι χειρότερος από το περσινό του χάλι. Πολύ απλά, δεν γίνεται... Απεναντίας διατηρώ, αν υπάρξουν και κάποιες ακόμα κινήσεις, το δικαίωμα στην προσδοκία για την ομάδα που προσπαθεί από το μηδέν να φτιάξει ο Γιάννης Αναστασίου.

Αρνητικός παράγοντας είναι σίγουρα η απουσία της ΑΕΚ για πρώτη φορά από τα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η περσινή ΑΕΚ, όμως, δεν νομίζω ότι θα λείψει από κανέναν, ούτε καν από τους οπαδούς της. Μια μεγάλη ομάδα δεν είναι για να συμπληρώνει το πάρτι των μεγάλων ως γαρνιτούρα. Αν δεν μπορεί να πρωταγωνιστεί και προκαλεί τον οίκτο, καλύτερα να απουσιάζει, όπως συμβαίνει για πρώτη φορά με την ΑΕΚ. Και είναι γεγονός ότι ο Μελισσανίδης ήταν αρκετά πειστικός στο μήνυμα που πέρασε περί αυτοτιμωρίας για τα λάθη όλων.

Αν κοιτάξουμε πιο κάτω, μπορούμε να συμπεράνουμε και την άρτια μεταγραφική παρουσία του ΟΦΗ, και τον ενθουσιασμό στον Απόλλωνα, και την κινητικότητα της Καλλονής, και τη δύναμη που λέγεται Πανηλειακός, και τη σταθερότητα της Ξάνθης, αλλά και έναν Αρη πολύ πιο προετοιμασμένο να παλέψει με τη φουρτούνα που λίγο έλειψε να τον πνίξει πέρυσι. Από εκεί και πέρα, μέγα ερωτηματικό θα είναι ο Πανιώνιος ενώ κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με σιγουριά για Βέροια, Πλατανιά, Λεβαδειακό, Πανθρακικό και Εργοτέλη. Και η μάχη της παραμονής πάντως θα είναι εφέτος ακόμα πιο σκληρή.

Συμπερασματικά; Ας περιμένουμε να δούμε. Μην τα βάφουμε μαύρα από την αρχή...

Πηγή: Goal

Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS