Η εμφάνιση της πρεμιέρας θύμισε στον οπαδό του Αρη τον… περσινό Αρη. Σαν να μην πέρασε μια μέρα, σαν να μην άλλαξε τίποτα. Εσφιξε νωρίς νωρίς το στομάχι του, πάνω που άρχισε να πιστεύει ότι φέτος δεν θα ξαναπεράσει τα περσινά…

Η ομάδα δεν του έδωσε αυτό το δικαίωμα, όμως. Τον προβλημάτισε με την εικόνα που έβγαλε στη Ριζούπολη και φυσικά με την ήττα. Η εικόνα των «κιτρίνων» δεν διέφερε σε πολλά από πέρσι, κάτι για το οποίο υπάρχουν δικαιολογίες. Αλλά και ευθύνες. Για παράδειγμα, το ότι η ομάδα είναι «γυμνή» στα άκρα της άμυνας (κυρίως), μπορεί να αποδοθεί –ανάμεσα σε άλλα- στον γνωστό περιορισμό που έχουν για μεταγραφές.

Από την άλλη όμως, είναι (μεγάλη) πολυτέλεια για τον Αρη, που ενώ γνώριζε εξ αρχής ότι είχε το δικαίωμα να αποκτήσει μόνο 3 παίκτες άνω των 24 ετών, ο ένας να μην βρίσκεται καν (!!!) στην εντεκάδα (Ελσνερ) και ο άλλος να μην ξέρει που πατάει και που βρίσκεται (Ιμπεχ). Γι’ αυτό το γεγονός προφανώς και υπάρχουν ευθύνες, αλλά μην αρχίσουμε από τώρα τη γκρίνια. Ακόμη δεν ξεκινήσαμε…

Μπορεί να πει κανείς πολλά για την εικόνα του Αρη στη Ριζούπολη. Μπορεί να μετατοπίσει αλλού τις ευθύνες και να αναζητήσει εξιλαστήρια θύματα. Κάποιοι το κάνουν. Ως ένα σημείο έχουν τα δίκια τους. Δεν βοηθάει όμως σε τίποτα αυτή η πρακτική, όσο κι αν τους βολεύει. Γιατί, παρά τα όσα προβλήματα κι αν αντιμετωπίζει ο Αρης, δεν νοείται να παρουσιάζει τέτοια εικόνα στη Ριζούπολη και να χάνει από μία όχι καλύτερή του ομάδα, που επέστρεψε στην Σούπερ Λίγκα μετά από 13 χρόνια. Και σε έδρα… εκκλησία.

Υπήρχε, είναι η αλήθεια, η προσδοκία ότι θα βλέπαμε καλύτερο Αρη φέτος. Αυτή η αίσθηση δημιουργήθηκε κυρίως από το κλίμα που δημιούργησε η διοίκηση με τον τρόπο που χειρίστηκε όλα τα σοβαρά ζητήματα της ΠΑΕ και λιγότερο για τις κινήσεις επί του αγωνιστικού σχεδιασμού. Ωστόσο, η προσδοκία υπάρχει ακόμη, γιατί το ρόστερ μοιάζει να είναι καλύτερο από πέρσι.

Ομως, θα πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμη, μέχρι να δούμε αν θα επιβεβαιωθούμε ή θα διαψευστούμε. Δηλαδή, όταν θα αρχίσουν να παίζουν μαζί οι Τάτος, Αγκάνθο, Ουντότζι, Ιμπεχ (με την ελπίδα ότι θα βρει γρήγορα ρυθμό), τότε λογικά θα δούμε έναν καλύτερο Αρη. Γιατί, αυτή η τετράδα μεσοεπιθετικά, μαζί με τον Γ. Παπαδόπουλο και τον Πουλίδο θα τραβήξουν το «κουπί» φέτος.

Με τον Μανιά και τον Κύργια (το «τσαφ» που έκανε μπορεί να συμβεί στον καθένα) πρέπει να είμαστε λίγο πιο επιεικείς και να μην τους βάζουμε πίεση. Άλλο Απόλλων και φουτμπολ λιγκ, άλλο Αρης, Σούπερ Λιγκ και το «ειδικό» βάρος της νέας τους φανέλας. Χρειάζονται χρόνο.

Ισως, λοιπόν, θα ήταν φρόνιμο να πατήσουν οι Αρειανοί delete στην πρεμιέρα. Δεν χρειάζεται γκρίνια. Ας περιμένουμε λίγο, έτσι κι αλλιώς ξέρουμε τι μπορούμε να περιμένουμε από την ομάδα. Από την άλλη, στα αποδυτήρια προπονητής και παίκτες πρέπει να πήραν τα «μηνύματα» της Ριζούπολης. Ιδια εικόνα εναντίον της Καλλονής απαγορεύεται να παρουσιάσουν…