Δυο ομάδες που θέλουν να παίξουν επιθετικό ποδόσφαιρο και «παλεύουν» να χρησιμοποιήσουν στην ίδια ενδεκάδα επιθετικά δίδυμα: ο Ολυμπιακός τους Σαβιόλα-Μήτρογλου και ο Ατρόμητος τους Παπαδόπουλο-Ναπολεόνι.

 

 

Μίτσελ και βασική ενδεκάδα

Ο Ισπανός προπονητής φαίνεται να είναι …τσακωμένος με την βασική ενδεκάδα, αφού στα δύο πρώτα επίσημα ματς έχει προβεί σε διπλή αλλαγή στο ημίχρονο. Ο Μίτσελ φαίνεται να μην εμπιστεύεται την ενδεκάδα που επιλέγει και αναγκάζεται να «ξοδέψει» γρήγορα τις αλλαγές, ρισκάροντας ενδεχόμενο τραυματισμό προς το τέλος του αγώνα. Κάτι τέτοιο παραλίγο να συμβεί στον χθεσινό αγώνα με τον Κάμπελ, ο οποίος τελικά κατάφερε (έστω και με τράβηγμα) να βγάλει το 90λεπτο.

Η τακτική των δύο προπονητών στο Α” ημίχρονο

Ο Παράσχος επέλεξε να αγωνιστεί με έναν επιθετικό (τον Ναπολεόνι) και να χτυπήσει τον Ολυμπιακό στη κόντρα. Πράγματι, ο Ατρόμητος έπαιξε έξοχα την αντεπίθεση με τους Πίτου Γκαρσία και Μπρίτο να τροφοδοτούν σωστά τον Ιταλό επιθετικό, δημιουργώντας επικίνδυνες καταστάσεις στο δίδυμο Μανωλά-Σιόβα. Επίσης ο Έλληνας προπονητής προσπάθησε να ωφεληθεί από την παρουσία του Σαλίνο στο δεξί άκρο της άμυνας και το πλήθος των επιθετικών ενεργειών στόχευε στην δεξιά πλευρά της άμυνας του Ολυμπιακού. Ενδιαφέρον είχε επίσης η χρησιμοποίηση του Φυτανίδη σε ρόλο δεξιού μπακ αντί του Νάστου (μετά την κακή εμφάνισή του στον αγώνα με την Άλκμααρ), έναν ρόλο που γνωρίζει ο έμπειρος αμυντικός και απέδωσε αρκετά καλά με αντίπαλο τον Κάμπελ στο πρώτο ημίχρονο.

Ο Μίτσελ από την άλλη, ξεκίνησε με ένα 4-3-3, επιβραβεύοντας Μήτρογλου και Φετφατζίδη για την εμφάνισή τους στο δεύτερο ημίχρονο με την Καλλονή για την πρώτη αγωνιστική. Με τον Φετφατζίδη δεξιά, ο Κάμπελ αναγκαστικά μετατοπίστηκε αριστερά, σε μια θέση που έχει δείξει ότι δεν μπορεί να αποδώσει καλά. Ο Ολυμπιακός χρησιμοποίησε εκτεταμένα τις προωθήσεις των πλάγιων μπακ για την επιθετική του ανάπτυξη με τους Σαλίνο και Μπονγκ να αναζητούν το «ένα-δύο» με Φετφατζίδη και Κάμπελ αντίστοιχα. Το πλάνο αυτό δεν απέδωσε και πάλι καλό ποδόσφαιρο, αφού φάνηκε να μην υπάρχουν ξεκάθαρες επιλογές στη τελική ενέργεια. Συγκεκριμένα:

  • Οι σέντρες των μπακ δεν είχαν συγκεκριμένο στόχο (εν αντιθέσει με το ωραίο γύρισμα στο δεύτερο ημίχρονο του Μπονγκ στον επερχόμενο Σαβιόλα)
  • Ο Ντομίνγκεζ δεν συμμετείχε σε τελικές προσπάθειες, παρόλο που όλο το παιχνίδι περνάει από τα πόδια του βοηθώντας σημαντικά στη κυκλοφορία
  • Ο Μήτρογλου γινόταν αποδέκτης της μπάλας δίχως να έχει βοήθεια κοντά του

Η διάταξη του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο

Το 4-4-2 του Β” ημιχρόνου

Ο Μίτσελ αποφάσισε να «τζογάρει» γρήγορα στο Β” ημίχρονο και δημιούργησε ένα πολύ επιθετικό 4-4-2, αφού άφησε μοναδικό αμυντικό παίχτη στο κέντρο τον Σάμαρη (!). Παρόλα αυτά προσπάθησε να δημιουργήσει μια πιο αμυντική τετράδα τοποθετώντας τον Μανιάτη δεξιό μπακ (μαζί με τον ήδη αμυντικογενή Μπονγκ) και ταυτόχρονα πέρασε τον Φουστέρ ελπίζοντας να βοηθήσει στην αμυντική λειτουργία στο κέντρο.

Το δίδυμο Σαβιόλα-Μήτρογλου ήταν εξαιρετικό, δημιούργησε τελικές φάσεις μέσα στη περιοχή και απέφερε τελικά (μέσω ενός φάουλ και ενός κόρνερ) τα 2 γκολ του Ολυμπιακού. Τα στοιχεία που διαθέτουν οι δυο επιθετικοί και επιτρέπουν τη σωστή συνεργασία είναι:

  • Η αλληλοσυμπλήρωση στο ψηλό και χαμηλό παιχνίδι
  • Η υψηλή τεχνική τους, τους επιτρέπει να συνεργαστούν σε κλειστό χώρο
  • Αναζητούν και οι δύο την ασίστ
  • Έχουν πολύ καλό τελείωμα, οπότε οποιοσδήποτε και από τους δύο μπορεί να σκοράρει και
  • Μπορούν να υποδεχθούν τη μπάλα με πλάτη (ο Σαβιόλα στα πόδια και ο Μήτρογλου στο κεφάλι και στα πόδια), αλλάζοντας συνέχεια μέσα στον αγώνα στο ρόλο του target man.

Ναι μεν αλλά…

Όποιος στέκεται στο χθεσινό καλό δεύτερο ημίχρονο μόνο στην επιθετική λειτουργία και παραβλέπει το κενό που δημιουργήθηκε στο κέντρο και τις επικίνδυνες φάσεις που δημιούργησε ο Ατρόμητος, στρουθοκαμηλίζει… Το 4-4-2 γεννάει στις μέρες μας πολλά τακτικά ερωτηματικά σε σχέση με την αμυντική λειτουργία. Μια αμυντική λειτουργία που ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει (σε φιλικά και επίσημους αγώνες) ότι έχει πρόβλημα.

Όσο φιλότιμοι και αν είναι οι Σαβιόλα-Μήτρογλου δεν μπορούν να δώσουν τον έξτρα παίχτη στο κέντρο και αναπόφευκτα οι ερυθρόλευκοι μένουν με δυο χαφ σε αυτό το χώρο. Αν μάλιστα ο ένας εκ των δύο αυτών είναι ο Ντομίνγκεζ τότε το πρόβλημα διογκώνεται (όπως έγινε εχθές στο διάστημα 75-90) και όλο το βάρος πέφτει στον μοναδικό αμυντικό χαφ και την αμυντική τετράδα. Ο περιορισμός των προωθήσεων των πλάγιων μπακ μοιάζει αναγκαστικός ενώ και οι πλάγιοι χαφ (και η αμυντική τους συμπεριφορά) ίσως είναι μια λύση στο χώρο του κέντρου. Πως όμως θα αγωνιστούν σε ένα τέτοιο σχήμα οι Βάις-Φετφατζίδης που υστερούν εμφανώς σε αυτό το τομέα;

Η αντίδραση του Ατρόμητου

Ο Παράσχος δήλωσε ότι ήθελε να ρίξει στον αγώνα τον Παπαδόπουλο μαζί με τον Ναπολεόνι και να χρησιμοποιήσει ουσιαστικά το 4-4-2 για την ισοφάριση. Ο Ιταλός επιθετικός όμως ζήτησε αλλαγή και δεν είδαμε τελικά τι θα μπορούσε να αποφέρει στον Ατρόμητο το ομολογουμένως ενδιαφέρον αυτό επιθετικό δίδυμο. Πάραυτα ο Ατρόμητος απείλησε με δυο πολύ καλές ευκαιρίες ενώ αν είχε καλύτερες τελικές πάσες ίσως είχε δημιουργήσει ακόμα περισσότερες. Οι μεταβιβάσεις των χαφ του Ατρομήτου (Πίτου-Ούμπιντες-Μπρίτο) είχαν υψηλό βαθμό επιτυχίας και ανησύχησαν ουκ ολίγες φορές την άμυνα του Ολυμπιακού.

Συμπέρασμα

Οι μεταγραφικές προσθήκες του Ολυμπιακού θα πονοκεφαλιάσουν σοβαρά τον Μίτσελ. Οι λύσεις που δίνουν οι δυο επιθετικοί στη διενέργεια τελικών προσπαθειών και όμορφου ποδοσφαίρου απαιτούν σωστές οδηγίες και τοποθετήσεις στις άλλες θέσεις του Ολυμπιακού. Εκτός από τη θέση του αμυντικού χαφ ο Μίτσελ διαθέτει παίχτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά και πρέπει να κάνει τις σωστές επιλογές σε πρόσωπα, χρονικά σημεία του αγώνα και αναλόγως του εκάστοτε αντίπαλου. Επίσης ο Ισπανός πρέπει να βελτιώσει την εικόνα του Ολυμπιακού όταν αγωνίζεται με έναν επιθετικό, βρίσκοντας τρόπο να ολοκληρώσει την επιθετική ανάπτυξη από τα πλάγια.

Ο Παράσχος παλεύει να αλλάξει την νοοτροπία του Ατρόμητου, να τον κάνει πιο επιθετικό και ουσιαστικά να εκμεταλλευτεί τους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που διαθέτει. Πράγματι, η εικόνα της ομάδας του Περιστερίου σε δυο δύσκολους αγώνες (με Ολυμπιακό και Άλκμααρ) ήταν αρκετή καλή με μοναδικό μειονέκτημα την αδυναμία διατήρησης ρυθμού, κάτι που χρειάζεται οποιαδήποτε ομάδα θέλει να αγωνίζεται με επιθετικό προσανατολισμό.

ΠΗΓΗ: Overlap.gr