Πέρσι ήταν ο Πλατανιάς, φέτος η Καλλονή. Πάνω- κάτω ίδια χρονικά περίοδος, δηλαδή στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Το σοκ ίδιο για τον Αρη. Ήττα με κάτω τα χέρια από την νεοφώτιστη ομάδα της κατηγορίας. Μόνο τα πρόσωπα έχουν αλλάξει. Άλλος προπονητής, αισθητά αλλαγμένο ρόστερ, άλλη διοίκηση. Τα μαύρα σύννεφα πυκνώνουν πολύ νωρίς πάνω από το Κλεάνθης Βικελίδης και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα την οποία επικαλέστηκε ο Γιάννης Χατζηνικολάου… μυρίζει μπαρούτι. Δυο ήττες με… άθλιες εμφανίσεις απέναντι στις δυο ομάδες που ανήλθαν από την δεύτερη κατηγορία, δεν είναι και λίγο πράγμα. Θα πρέπει να είσαι αναίσθητος για να μην αντιληφθείς ότι κάτι δεν πάει καλά στον... πλανήτη Αρη.

Ο ένας από τους τρεις ξένους άνω των 24 ετών που μπορούσε να αποκτήσει ο Αρης, ήταν στον πάγκο και δεν έπαιξε λεπτό και ας ξεκίνησε βασικός στη Ριζούπολη. Φανερή ανακολουθία. Ο δεύτερος, Έλσνερ, το αντίθετο. Δεν αγωνίστηκε καθόλου στην Ριζούπολη, βασικός με την Καλλονή αλλά η ουσία το ίδιο. Σαν να μην έπαιξε. Ο τρίτος, Ουντότζι, ναι μεν προσπαθεί, αλλά δεν κάνει τη διαφορά.

Όταν οι τρεις ξένοι από τους οποίους περιμένεις να πάρουν την ομάδα στην πλάτη τους, είτε δεν παίζουν, και όταν παίζουν δικαιώνουν τον προπονητή τους γιατί δεν παίζουν, υπάρχει πρόβλημα. Αν προσθέσεις σε αυτά την φανερή αδυναμία του Αρη στον άξονα και στα άκρα της άμυνας αλλά και την φοβερή πίεση που υπάρχει στην ομάδα, ήδη από την 2η αγωνιστική, τότε το πρόβλημα μεγεθύνεται.

Και ο κλήρος πέφτει στον... γενναίο. Αυτός που καλείται να πάρει την πρώτη δύσκολη απόφαση της σεζόν είναι ο Πρόεδρος του Αρη Δημήτρης Ηλιάδης. Είτε αν αποφασίσει να κλείσει τα αυτιά του στην λαική απαίτηση δίνοντας πίστωση στον Γιάννη Χατζηνικολάου, είτε παίρνοντας πολύ νωρίς στη σεζόν την απόφαση να αλλάξει προπονητή. Όπως και να έχει, κάτι πρέπει να γίνει. Αυτό που συνηθίζουμε να λέμε σοκ στα αποδυτήρια, τώρα που ήμαστε ακόμη στην αρχή και το ποτάμι… γυρίζει. Ένας λόγος παραπάνω για τον πρόεδρο του Αρη η δουλειά που έχει γίνει στο άρθρο 99. Κρίμα να πάει στράφι...

Πηγή: SportDay