Η λογική λέει το πρώτο, αλλά το ένστικτο οδηγεί στο δεύτερο και το ζητούμενο είναι πώς θέλει κανείς να δει το ποτήρι: Μισογεμάτο ή μισοάδειο.

Το δεδομένο είναι πως η Ελλάδα απέχει μια νίκη από την πρόκριση στην επόμενη φάση, κρατάει στα χέρια της την πρώτη θέση στον όμιλο και αναμφισβήτητα είναι η πιο πειστική ομάδα του Δ' ομίλου. Από την άλλη, επίσης δεδομένο είναι πως το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα νικάει, χωρίς να εντυπωσιάζει με την απόδοσή του. Κι αν η Σουηδία ήταν του χεριού μας και δεν χωράει κριτική, το κρας τεστ με την Ρωσία κρίθηκε πετυχημένο, χωρίς μάλιστα να χρειαστεί το κάτι παραπάνω...

Με εξαίρεση το γ' 10λεπτο, στο οποίο η Ελλάδα... πάτησε γκάζι και «καθάρισε» το παιχνίδι, στην υπόλοιπη διάρκεια του αγώνα κάναμε τα άκρως απαραίτητα. Βαδίσαμε βάσει πλάνου, δεν ξεφύγαμε ποτέ απ' αυτό, ακόμη κι όταν βρεθήκαμε πίσω στο σκορ και φτάσαμε σε μια άνετη επικράτηση που θα μπορούσε να έχει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, αν ήμασταν πιο προσεκτικοί στα τελευταία λεπτά κι αν αντέχαμε το... ξύλο που δοκίμασαν να παίξουν οι Ρώσοι στην προσπάθειά τους να μειώσουν το -20.

Η εμφάνιση της Εθνικής ομάδας επιβεβαιώνει κάποια από τα στοιχεία που έδειξε και στο πρώτο ματς. Να πω την αλήθεια με εντυπωσιάζει η ψυχραιμία του Τρινκιέρι στο να επιμένει στο πλάνο του, ακόμη κι όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Για να το κάνεις αυτό θα πρέπει ή να μην έχεις plan B ή να είσαι τόσο σίγουρος για το σχέδιο που να μην χάνεις την εμπιστοσύνη σου ποτέ.

Η Ελλάδα προσπάθησε με το καλημέρα να εκμεταλλευτεί όλα τα μις - ματς στις θέσεις «3» - «4» και οι μόνες διαφοροποιήσεις ήταν στα πρόσωπα κι όχι στο πλάνο. Αν κρίνουμε από την ψυχραιμία του, ο Τρινκιέρι μοιάζει σίγουρος για τις ιδέες του και μέχρι τώρα δικαιώνεται.

Ταυτόχρονα, η Ελλάδα έχει... ψωμί μέχρι να φτάσει το ταβάνι της. Μέχρι τώρα, μόνο το γ' 10λεπτο του αγώνα με την Ρωσία θα μπορούσε να πει κανείς πως πλησιάζει στα στάνταρ που θέλουμε. Είναι σαφές πως παιχνίδι με παιχνίδι θα ανεβάζει ταχύτητα, θα γίνεται καλύτερη, αρκεί να πάρει μεγαλύτερη βοήθεια από το rotation και να έχει ετοιμοπόλεμους και τους 12 παίκτες, όπως είχε για παράδειγμα χθες (5/9) τον Φώτση που ήρθε σαν 10ος παίκτης από τον πάγκο και με το... καλημέρα έστειλε τη διαφορά στο +7 με το τρίποντο στο φινάλε του ημιχρόνου.

Από την άλλη, ο τρόπος που χαλάρωσε η Ελλάδα στα τελευταία πέντε λεπτά του παιχνιδιού, μοιάζει με τον τρόπο που χαλάρωσαν κάποτε οι Σλοβένοι ή οι Γάλλοι εναντίον μας. Ετσι όπως παρουσιαστήκαμε στο φινάλε ήταν σαν να πιστεύουμε πως αυτά που κάναμε σ' άλλες μεγάλες διοργανώσεις με τις απίστευτες ανατροπές στο τέλος, δεν θα συμβεί σ' εμάς, αλλά συμβαίνει μόνο στους άλλους.

Αν είχε πέντε παραπάνω λεπτά, η Εθνική ενδεχομένως να είχε πρόβλημα κι αυτό είναι ένα στοιχείο που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί, γιατί σύντομα θα βρεθεί απέναντί της και ομάδα με μεγαλύτερη ποιότητα από τη Ρωσία.

Η ουσία είναι ότι η Εθνική είναι στο «δύο στα δύο», είναι από τα ελάχιστα φαβορί που δεν έχει πέσει θύμα έκπληξης στο Ευρωμπάσκετ και είναι πλέον σαφές πως κρατάει την τύχη στα χέρια της όσον αφορά την πρώτη θέση στον όμιλο. Οπως φαίνεται, η Ιταλία είναι ο μεγάλος αντίπαλος για την πρωτιά, μια Ιταλία που έχει όλα τα χαρακτηριστικά της ΟΜΑΔΑΣ.

Οποιος έχει βρεθεί πίσω από τον πάγκο της και βλέπει την εικόνα των παικτών στη διάρκεια του παιχνιδιού, θα καταλάβει γιατί η Ιταλία θα πάει παραπάνω του αναμενομένου, με το... μάτι όλων να γυαλίζει και το ομαδικό πνεύμα να ξεχειλίζει.

Πηγή: Sentragoal.gr

Μπάσκετ SPORTS