Σου έδινε την εντύπωση μίας μελαγχολικής ομάδας που πήγε στο Αγρίνιο για να βγάλει την υποχρέωση. Και που μάλλον δεν περίμενε ότι ο Παναιτωλικός θα προβάλει σθεναρή αντίσταση και με κάθε τρόπο. Ασε που σε τρεις-τέσσερις περιπτώσεις έφτασε πολύ κοντά στο γκολ.

Μεσοεπιθετικά μόνο ο Βάις με τις ατομικές ενέργειες ανησυχούσε την άμυνα των γηπεδούχων. Οι υπόλοιποι ζορίζονταν υπερβολικά από το στενό μαρκάρισμα των παικτών του διαβασμένου Χάβου που δεν άφηναν να γίνει παιχνίδι από τον άξονα.

Αντί να περάσω στην γκρίνια για τις επιλογές του Μίτσελ και τη διάθεση των παικτών, οφείλω να αποδώσω τα εύσημα στον προπονητή του Παναιτωλικού. Οταν τραυματίστηκε και βγήκε ο Μασάντο, ο Ολυμπιακός δεν είχε παίκτη να κουμαντάρει το παιχνίδι και να περάσει την μπάλα στους επιθετικούς. Ο Μίτσελ θα πρέπει να σκεφτεί αν σε τέτοια παιχνίδια πρέπει να μένει εκτός αποστολής ο Ιμπαγάσα. Γιατί από όσα (λίγα βέβαια) είδαμε μέχρι τώρα, ο Γιαταμπαρέ είτε δεν μπορεί είτε δεν ξέρει να κάνει τέτοιες δουλειές...

Πηγή: SportDay
 

Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός