Εχω την εντύπωση πως και… δύο μήνες να περάσουν από σήμερα, οι οπαδοί του Ολυμπιακού θα συζητούν για εκείνο το… φωτεινό διάλειμμα του ενός ημιχρόνου καλής μπάλας απέναντι στην Παρί!

 

Οταν δεν υπάρχει συνέχεια σε κάτι, η ανάγκη των φίλων μιας ομάδας κρατάει τη σκέψη κολλημένη στα όμορφα που θέλουν να κρατούν στο βάθος του μυαλού τους: «Το καλύτερο ημίχρονο που έχουμε παίξει στην Ευρώπη»! Και «η γκολάρα του Βάις», φυσικά… Ζήτω, λοιπόν!

 

Βέβαια, όλα αυτά, για μια ομάδα που θέλει να λέγεται μεγάλη και να βάζει στόχους, δεν μπορεί να είναι αιτίες πανηγυρισμού, αλλά αφορμή για… πάμε παρακάτω. Κι ο Ολυμπιακός στις μέχρι τώρα εξετάσεις του έχει δείξει, ότι δεν φαίνεται (πάλι!) έτοιμος για κάτι παραπάνω.

 

Δεν στέκομαι ούτε στα τέσσερα από την Παρί, που θα μπορούσαν να είναι λιγότερα στο τέλος, ούτε στο 0-0 με τον Παναιτωλικό, που μας γύρισε σε περυσινές καταστάσεις της εποχής που απολύθηκε ο… κακός Ζαρτνίμ για να έρθει ο… αναμορφωτής Μίτσελ.

 

Το θέμα είναι ότι η ομάδα τσαλαβουτάει και φέτος στα ίδια νερά, χωρίς να καταφέρνει να φτάσει σε ελκυστική μπάλα και σε αποτελέσματα της εποχής του Βαλβέρδε ή του Μπάγεβιτς.

 

Και αυτό το χρεώνεται ο Μίτσελ, ο οποίος δεν μπόρεσε ποτέ μέχρι σήμερα να αλλάξει τη μορφή ενός αγώνα που πάει στραβά, ή να απαντήσει σε κάποια κίνηση του αντίπαλου προπονητή, όποιους παίκτες κι αν είχε στο ρόστερ του.

 

Στα παράσημα που πρέπει να του απονείμουμε και το γεγονός ότι κατάφερε να κάνει τον Σαβιόλα αναπληρωματικό του Μήτρογλου! Το είχα επισημάνει από την αρχή της προετοιμασίας ότι προς τα εκεί θα πήγαινε το πράγμα, αλλά τώρα επιβεβαιώνεται η εκτίμησή μου.

 

Και μάλλον δεν φταίει ο Σαβιόλα γι’ αυτό…

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών