Φουριόζος ο Παναθηναικός!

Ο Παναθηναικός έγινε η πρώτη ομάδα που πέρασε στα ημιτελικά του κυπέλλου, αλλά αυτό… ασφαλώς αναμενόταν και κατά συνέπεια δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο σχολιασμού. Πολύ περισσότερο, αφού χρόνο με τον χρόνο η διαφορά δυναμικότητας των «αιωνίων» από τους υπολοίπους της Α1 καθίσταται (απελπιστικά)… χαώδης.

Ο Παναθηναικός, στο πρώτο επίσημο τεστ της σεζόν, ήταν παραπάνω από «πειστικός», ήταν πραγματικά καταιγιστικός κι έδειξε πανέτοιμος για τις επίσημες υποχρεώσεις του (δεδομένης της εποχής, βεβαίως), έστω κι αν ο αντίπαλός του δεν μπορεί να δημιουργεί δυνατότητες εξαγωγής σοβαρών συμπερασμάτων για τον Αργύρη Πεδουλάκη.

Καταρχάς ο Παναθηναικός ξεκινά από το 50% του προπονητικού-τακτικού προγράμματος που έχει να διανύσει στη διάρκεια της περιόδου, σε αντίθεση με την περυσινή αντίστοιχη περίοδο, όταν οι… αμέτρητοι νέοι παίκτες και ο καινούργιος προπονητής ξεκινούσαν στην κυριολεξία από το «0». Τώρα οι βασικοί γνωρίζουν τον προπονητή και φυσικά η φιλοσοφία και η τακτική του κόουτς προφανώς είναι περισσότερο οικείες. Σημαντικότατο στοιχείο για ομάδα που έχει προπονητή που «κρατά το χαλινάρι» σε όλη τη διάρκεια, οποιουδήποτε αγώνα… Πέρυσι τέτοια εποχή ο Παναθηναικός «ψαχνόταν», φέτος έχει «ταυτότητα».

Απόρροια αυτού του background είναι όσα προσπάθησε να παρουσιάσει απόψε στο παρκέ ο νταμπλούχος: η λυσαλέα άμυνα, η ομαδική προσπάθεια στο ριμπάουντ, οι περιστροφές και οι παγίδες στην άμυνα, η προσπάθεια για αιφνιδιασμό κι εν κατακλείδι ο απόλυτος έλεγχος του ρυθμού. Κάτι που απόψε ήταν μεν εύκολη υπόθεση, επί της ουσίας όμως είναι προτεραιότητα για τον Πεδουλάκη και φαίνεται ότι η ομάδα του έχει τα εχέγγυα για να το επιβάλλει ακόμα και με πολύ ισχυρότερους αντιπάλους…

Κατά δεύτερον, ο Παναθηναικός φέτος θα είναι ακόμα πιο «ομάδα»! Δεν αναφέρομαι στο στοιχείο αυτό μόνον λόγω των 23 ασσίστ, αλλά γιατί ήταν εμφανές ότι όλοι… έψαχναν τον συμπαίκτη τους, όλοι είχαν κατά νου το ελεύθερο σουτ, την πάσα στο «ζωγραφιστό», την αξιοποίηση των ψηλών, το passing game.

Βασικό ρόλο στο παιχνίδι των πρασίνων παίζει και φέτος το τρίποντο,κάτι που γενικότερα απηχεί και τη φιλοσοφία του προπονητή. Η προσθήκη των Γιάνκοβιτς, Παππά και Κάρι ενισχύει ακόμα περισσότερο τους πρασίνους –στατιστικά και ως επιλογή επίθεσης-, η ύπαρξη δε τόσων ικανών σουτέρ απελευθερώνει εμφανώς και καταλυτικά και τον Διαμαντίδη.

Ο Διαμαντίδης, ε?

Λοιπόν, νομίζω ότι ο «Μητσάρας» ξεκινά φέτος με εντελώς διαφορετική όρεξη, θετική διάθεση, αγωνιστική εικόνα και συνεισφορά στην ομάδα, σε σχέση με πέρυσι. Εξακολουθεί να είναι ο παίκτης γύρω από τον οποίο κινείται ολόκληρος ο Παναθηναικός, ο εμβληματικός ηγέτης και το μυαλό, αλλά στα ματς του τελευταίου διαστήματος θυμίζει –από πλευράς αγωνιστικού κεφιού- την μεγάλη διετία 2010-11, όταν έκανε τεράστια ματς με τον Παναθηναικό και την εθνική. Έχω την αίσθηση ότι θα είναι κάτι σαν… μεταγραφή για τον πρωταθλητή, όσο απίστευτο κι αν φαίνεται αυτό!!! Επιπλέον ο Παναθηναικός τον «θωρακίζει» πια ακόμα περισσότερο, γιατί ο Κάρι και ο Παππάς ασφαλώς δίνουν μεγάλη ποιότητα εναλλακτικών στον προπονητή τους.

Η αγωνιστική εικόνα του Παναθηναικού στην περιφέρεια δείχνει συνολικά πάντως να δικαιώνει και την εμμονή του Πεδουλάκη να περιμένει την πλήρη αποθεραπεία του Ούκιτς και να μην μπει στην… ίντριγκα (ή την περιπέτεια) της επιλογής εναλλακτικού παίκτη για ένα μικρό διάστημα. Διαμαντίδης, Κάρι, Παππάς, Σόνγκ και (ολίγον) από Μπράμο και Γιάνκοβιτς -επιβεβαιώνοντας τον κόουτς- αποδείχθηκαν… υπεραρκετοί και υπερικανοί για να καλύψουν το (όποιο) ροτέισον, ακόμα κι ενόψει του ντέρμπυ της πρεμιέρας στο Φάληρο.

Πηγή: pamesports.gr