Την ώρα που ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε πάρει τον δρόμο από το Σάο Πάουλο προς τον Πειραιά και ο Αργύρης Πεδουλάκης έδειχνε τον δρόμο της επιτυχίας, δύο (ποδοσφαιρικοί) συνάδελφοί τους ακολουθούσαν τον δικό τους μοναχικό δρόμο..

Απλώς, ενώ για τους δύο προπονητές του μπάσκετ οι περσινοί δρόμοι οδήγησαν στην επιτυχία, για τον Παύλο Δερμιτζάκη και για τον Αλέκο Βοσνιάδη οι φετινοί κατέληξαν σε αδιέξοδο!

Πλάκα πλάκα, και στον αθλητισμό επιβεβαιώνεται ο τίτλος της σπονδυλωτής ταινίας του Παντελή Βούλγαρη, διότι «όλα είναι δρόμος», και μάλιστα μονόδρομος!

Είναι όντως σκληρή η μοίρα των προπονητών οι οποίοι έχουν μάθει να παραφράζουν την ούτως ή άλλως παραφρασμένη βυζαντινή παροιμία που λέει πως «όν ου τύπτει... βαθμός, τύπτει ράβδος»!

Κοινώς, όπου δεν έρχονται οι βαθμοί, έρχεται μια ωραία πρωία ο πρόεδρος και σχολάει τον προπονητή, ο οποίος μπορεί να μη φέρει ακεραία την ευθύνη των αποτυχιών, αλλά επειδή δεν γίνεται να φύγουν οι παίκτες, τους αδειάζει αυτός τη γωνιά!

Ο ΟΦΗ είχε επενδύσει πολλές και μεγάλες προσδοκίες στον Δερμιτζάκη, αλλά οι πέντε βαθμοί σε επτά αγώνες και η προτελευταία θέση στην κατάταξη τις διέψευσαν με τον πλέον οικτρό τρόπο...

Δεδομένου ότι απομένουν άλλες 27 αγωνιστικές, αυτή η (αγωνιστική και βαθμολογική) μιζέρια θα ήταν ανεκτή, εάν παράλληλα με την ατροφία του ΟΦΗ δεν συνέβαινε και η υπερτροφία του Εργοτέλη που φιγουράρει στην τρίτη θέση και μάλιστα με τον δικό του προπονητή!

Εννοώ με τον προπονητή (Γιάννη Πετράκη) που ανέλαβε τον ΟΦΗ μεσούσης της περσινής σεζόν και, ενώ τον έσωσε, δεν έσωσε σε αυτόν τον πάγκο ούτε το τομάρι του ούτε το... μουστάκι του!

Αλλά, διάβολε, επειδή κανείς καλός δεν χάνεται, ο Πετράκης (ξανα)βρήκε την Ιθάκη του στον Εργοτέλη, ο οποίος έκανε συνεντεύξεις με διάφορους προπονητές, για να επιλέξει εν τέλει κάποιον που βρισκόταν στα πόδια του!

Τον Ιούνιο ο Εργοτέλης εισήγαγε καινά δαιμόνια με τις συνεντεύξεις των υποψηφίων προπονητών του που, αφού εισακούσθηκαν και αξιολογήθηκαν, εν τέλει απορρίφθηκαν και ο κλήρος έλαχε στον Πετράκη!

Για να πω την αμαρτία μου, δεν ξέρω πόσο ωφελούν αυτά τα «personal interviews» στα οποία καλούν οι επαγγελματικοί (αθλητικοί) σύλλογοι και οι επιχειρήσεις τους υποψήφιους να πάρουν μια δουλειά: με πιάνουν μάλιστα τα γέλια διότι έχω πολύ νωπή την κουβέντα που μου είπε την περασμένη Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς σχολιάζοντας το ενδιαφέρον το οποίο πράγματι εκδήλωσαν δύο ομάδες του ΝΒΑ για πάρτη του...

Εγώ -απάντησε, με το αψύ ύφος του ο Ζέλικο- συνεντεύξεις δίνω μόνο σε δημοσιογράφους κι αυτές όχι σε όλους!

Ο ΟΦΗ, λοιπόν, αποχαιρέτησε πλήρης συγκινήσεως τον Δερμιτζάκη και αναζητεί τον διάδοχό του, που δεν αποκλείεται εκτός από προπονητής να είναι και πιλότος αεροπλάνων!

Σοβαρολογώ διότι παίζει σοβαρά η πιθανότητα επιστροφής του Νίκου Αναστόπουλου, ο οποίος πέρυσι μετά την εκτός έδρας νίκη του Ατρόμητου επί του Ολυμπιακού με 3-2 (και σε ερώτηση για την ισοπαλία που είχε αποσπάσει την προηγούμενη σεζόν ο ΟΦΗ) είπε πως «εάν είναι να πάω στην Αμερική και ταξιδέψω με Ντακότα θα κάνω πολλές ώρες, αλλά με ένα Μπόινγκ θα φτάσω πολύ πιο γρήγορα»!

Εκείνη η δήλωση δεν άρεσε στους Ομιλίτες και έχει εντυπωθεί στη μνήμη τους, αλλά εδώ έκαναν χωριό (στη συγκυβέρνηση του '89) ο Φλωράκης με τον Μητσοτάκη, δεν θα τα βρουν ο «allenatore» με τον Πουλινάκη;

Την ίδια στιγμή ο Αγγελος Αναστασιάδης περιμένει την (εκ των ων ουκ άνευ στις επαγγελματικές επιλογές του) οδηγία του πνευματικού του για να αποφασίσει εάν θα αναλάβει τον Απόλλωνα...

Εδώ βεβαίως οφείλω να επισημάνω πόσο τίμια και (ελέω καταγωγής από τη Θεσσαλονίκη) καρντάσικα φέρθηκε ο Αλέκος Βοσνιάδης, ο οποίος μετά την ήττα με 3-2 (από το 0-2 μάλιστα) από την Ξάνθη ζήτησε μόνος του να φύγει, δηλώνοντας ότι «δεν μπορώ να βοηθήσω πλέον την ομάδα»!

Eνώ, λοιπόν, ο Αναστόπουλος και ο Αναστασιάδης (μπορεί να) βρίσκονται καθ' οδόν προς το «Γεντί Κουλέ» και τη Ριζούπολη, ο μεν Μπαρτζώκας παίρνει τον δρόμο για τα Ιλίσια, ο δε Πεδουλάκης με λάβαρο το περίφημο τσιτάτο του Ράιλι κατευθύνεται προς Νέο Φάληρο μεριά!

Δεκαεπτά χρόνια μετά τον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο, προηγουμένως είχε καταλάβει την πρώτη θέση στο τουρνουά της Κωνσταντινούπολης, σήμερα προσγειώνεται στα Ιλίσια (για τον αγώνα Κυπέλλου) και τη Δευτέρα επιβεβαιώνει τη ρήση του Τόμας Ελιοτ πως «τέλος είναι το σημείο απ' όπου αρχίζουμε»...

...αν και, για να είμαι ακριβέστερος, το καινούργιο πρωτάθλημα αρχίζει εκεί όπου δεν τέλειωσε το προηγούμενο!

Απέναντι στον Μπαρτζώκα θα ξαναβρεθεί ο (πλειοδοτήσας στις περσινές παρτίδες) Πεδουλάκης, ο οποίος πέρασε αβρόχοις ποσίν από το Ρέθυμνο και στη συνέντευξή του προς την επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωλίγκα είπε ότι «καθένας στον Παναθηναϊκό έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους: θα ακολουθήσει ή τον δρόμο της ομάδας ή τον δρόμο της εξόδου»!

Αυτό εννοούσε και ο Πατ Ράιλι όταν αποδίδοντας εν συνόψει το προπονητικό δόγμα του είχε πει ότι «there are two ways, my way or the highway»!

Μ' αυτά και μ' αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία πως για κάθε προπονητή σε ολόκληρη την οικουμένη όλα είναι μονόδρομος!

Πηγή: Goal

Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS