Μιλάμε για ποδόσφαιρο περισσότερο από ποτέ. Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο όφελος που “έφερε” η εποχή Σαββίδη. Προσέξτε παρακαλώ γιατί ούτε αυτονόητο είναι, ούτε και μόνιμο φαινόμενο στις περί τον ΠΑΟΚ συζητήσεις των τελευταίων ετών. Και μιλάμε πολύ για ποδόσφαιρο, παρότι θεμελιώδη ζητήματα δεν λύθηκαν οριστικά (χρέη), το διοικητικό τιμ δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι... πετάει και η ομάδα ακόμη αναζητά τον δρόμο της.

Ο ΠΑΟΚ από τα μέσα της εποχής Μπατατούδη, έπαψε να μιλά για ποδόσφαιρο, διότι ασχολούνταν με τις προσφυγές, την εφορία, το ΙΚΑ, τις αδειοδοτήσεις, το Πρωτοδικείο... Για πρώτη φορά που δειλά δειλά, πρωτοξανάγινε ποδοσφαιρική συζήτηση, με ευρύ κοινό, ήταν περί τον ΠΑΟΚ του Σάντος, που οι επικριτές τον θέλαμε πιο επιθετικό. Τα θέματα επενδυτών ξαναπήραν τη σκυτάλη και από πέρσι, μπήκαμε όλο και πιο... βαθιά σε ποδοσφαιρικές συζητήσεις. Για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των παικτών που αναζητούνται στις μεταγραφικές περιόδους, για την τακτική, για τους αυτοματισμούς, το rotation, τις επιλογές Στέφενς.

Εμπεριέχεται βεβαίως και αρκετή γκρίνια σε αυτές τις ποδοσφαιρικές συζητήσεις. Αλλά δίχως γκρίνια, δεν ωθείται κανείς να ανεβάσει και τα στάνταρ. Όσο πιο πολλοί (και πιο πολύ) συζητάμε για μπάλα, τόσο περισσότερος κόσμος ανταποκρίνεται και συζητά επίσης. Και διαπιστώνεται πως είναι και όλο και περισσότεροι αυτοί που σκαμπάζουν, που καταλαβαίνουν τί βλέπουν, από όσοι υπολογίζαμε πως είναι. Και ακούγονται απόψεις και θεωρίες και γίνονται και ενδιαφέρουσες αντιπαραθέσεις.

Κάνω λοιπόν σήμερα μια “στάση” με αφορμή το κενό λόγω εθνικής ομάδας, τραβιέμαι λίγο πιο πίσω, με ηρεμία κι εκτός ρυθμού συνεχών αγώνων, ρίχνω μια πιο αποστασιοποιημένη ματιά και λέω πως παρά τα προβλήματα και τα λάθη και τις καθυστερήσεις, το ότι μιλάμε για μπάλα, είναι πολύ ευτυχής συγκυρία και μου μοιάζει με πολυτέλεια. Κι ας γκρινιάζουμε...

Πηγή: fatgames.gr

Ελλάδα Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS