Δεν είναι ότι δεν γουστάρω την εθνική, δεν είναι ότι έχω κάποιο μίσος απέναντι στον προπονητή ή τους παίχτες, απλά δεν μπορώ να βλέπω κάτι που δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα από άποψη θεάματος.
Θα ρωτήσει λογικά κάποιος, αφού θέλω να βλέπω θέαμα γιατί δεν χάνω παιχνίδι της ομάδας που αγαπάω; Μα αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Την ομάδα που υποστηρίζω την αγαπάω, ενώ την εθνική την συμπαθώ. Την εθνική δεν την αντιμετωπίζω εκδικητικά, αλλά ούτε με κακία ή ζήλια. Θα μπορούσα, μιας και τα παράπονά μου σαν Αρειανός είναι πολλά από τους άρχοντες του ποδοσφαίρου.
Δεν το βλέπω έτσι όμως, γιατί και στα καλά της η εθνική, όταν μας έβγαλε στους δρόμους ίδια ήταν. Όχι σαν ρόστερ, αλλά σαν νοοτροπία και λειτουργία.Κάποτε έπαιζαν μόνο παίχτες των Αθηναϊκών ομάδων με ελάχιστες εξαιρέσεις. Τώρα παίζουν παίχτες των Αθηναϊκών ομάδων και των δημόσιων σχέσεων του προπονητή της με τους φίλους του από Θεσσαλονίκη. Ίσως όχι 100% άδικα, μιας και αυτοί είχαν κι ακόμα έχουν τα μέσα να έχουν τους καλύτερους.
Η εθνική ήταν είναι και θα είναι, μια πολύ ωραία βιτρίνα που θα παίζουν οι καλύτεροι Έλληνες παίχτες όπως δυστυχώς και μερικοί που δεν θα “πρεπε να αγωνίζονται ούτε στις ομάδες τους.Έχουμε δει παίχτες που δεν είχαν ούτε μία συμμετοχή όλη τη σεζόν στην ομάδα τους ή ακόμα και τραυματίες, να παίζουν στην εθνική για να πάρουν χρόνο συμμετοχής.
Πονεμένη ιστορία η εθνική και κακά τα ψέματα, η λάμψη του 2004 έφυγε γρήγορα. Ακόμα κι αν δεν έφευγε από μόνη της, οι φοβεροί και τρομεροί παράγοντες του ποδοσφαίρου έκαναν τα πάντα για να σκουριάσουν οι μνήμες και το τρόπαιο.Δεν λέω, το επίπεδο πλέον ανέβηκε. Πολλοί Έλληνες ποδοσφαιριστές αγωνίζονται στο εξωτερικό.
Οι αντίπαλοι μας πλέον δεν μας αντιμετωπίζουν σαν μια ακόμα Σλοβακία, Κύπρο ή Μάλτα, αλλά ξέρουν πως θα περάσουν ένα δύσκολο 90λεπτο.Απλά η ουσία είναι πως οι επιτυχίες της εθνικής δεν βοήθησαν σε τίποτα την ουσιαστική ανάπτυξη του Ελληνικού ποδοσφαίρου και πρωταθλήματος. Δεν θα κάτσω να γκρινιάξω όμως για το θέμα της έλλειψης ανάπτυξης, θα μείνω στο θέμα που ήθελα να θίξω εξ αρχής.
Αγαπάμε την εθνική Ελλάδος; Νομίζω πως την αγαπάνε όσοι έχουν παίχτες των ομάδων τους σε αυτήν. Οι οπαδοί μόνο έτσι μπορούν να την γουστάρουν. Υπάρχουν και οι φίλαθλοι, οι οποίοι δεν είναι φίλαθλοι αν τους αρέσει η κακοποίηση του ποδοσφαίρου στον βωμό του αποτελέσματος.
Τελικά οι μόνοι που αγαπάνε πραγματικά την εθνική, εκτός από τους παίχτες που παίζουν σε αυτή, τους ατζέντηδες παιχτών που θέλουν να προωθήσουν μέσα από αυτήν τα προϊόντα τους και τους παράγοντες που βλέπουν τους ποδοσφαιριστές τους στην βιτρίνα, είναι οι Έλληνες που δεν είναι οπαδοί, οι Έλληνες που δεν νιώθουν πολύ από μπάλα αλλά αγαπάνε κάθε τι εγχώριο και οι Ελληναράδες που υποστηρίζουν κάθε τι με την γαλανόλευκη σημαία πάνω του…
ΠΗΓΗ: Overlap.gr