Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος σε ένα... διαφορετικό άρθρο, για το γκρουπ που άλλαξε την ροή της ρoκ μουσικής με την προσέγγιση διαφορετικών στυλ μέσα στην ίδια δουλειά.
Είναι το γκρουπ που άλλαξε την ροή της ρoκ μουσικής με την προσέγγιση διαφορετικών στυλ μέσα στην ίδια δουλειά, με το επαναστατικό «A night at the opera». Είναι το γκρουπ που έχοντας τον Freddie Mercury ως μπροστάρη, άλλαξε τα δεδομένα των live εμφανίσεων, ενώ ήταν το πρώτο συγκρότημα που εκμεταλλεύτηκε τη δύναμη του video clip και εκτόξευσε τις πωλήσεις του πιο πρωτοποριακού σινγκλ της δεκαετίας του ’70, του «Bohemian Rhapsody», στο οποίο η επιρροή της όπερας στην ροκ έμοιαζε όχι μόνο καταλυτική αλλά και απόλυτα εναρμονισμένη.
Οι Queen, άφησαν το στίγμα τους με πωλήσεις που ξεπέρασαν τα 300.000.000 αντίτυπα αλλά εκείνο που τους διατηρεί μοναδικούς είναι η αίσθηση του ανολοκλήρωτου. Οι οπαδοί τους, που γέμιζαν τα στάδια σε όλη την δεκαετία του 80, ποτέ δεν βρήκαν κάτι ανάλογο για να τους ικανοποιήσει από τα πολλά wannabe γκρουπ που φτιάχτηκαν στη συνέχεια.
Ο πρόωρος χαμός του Mercury που χτυπήθηκε από το AIDS, ουσιαστικά σηματοδότησε τη διάλυση του γκρουπ το 1991, αλλά η πρόσφατη επανακυκλοφορία των πρώτων άλμπουμ του συγκροτήματος από το τους δύο ιδρυτικούς κρίκους, τον κιθαρίστα Brian May και τον ντράμερ Roger Taylor, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 40 χρόνων από τη δημιουργία των Queen ξανάφερε και στο εξωτερικό το αναπάντητο ερώτημα: Πόσα πράγματα έμειναν στην μέση με το θάνατο του πιο χαρισματικού από τους τέσσερις (ο τέταρτος ήταν ο μπασίστας John Deacon) του γεννημένου με το όνομα Farrokh Bulsara που επέλεξε το Freddie Mercury ως καλλιτεχνικό ψευδώνυμο και που πάνω στη σκηνή ήταν πραγματικός καταπέλτης; Οι φανατικοί του γκρουπ απαντάνε «πολλά», οι αιρετικοί ανταπαντάνε πως ο Μercury είχε ήδη διαλέξει το δρόμο της σόλο καριέρας, δημιουργώντας μάλιστα μαζί με την Μοντσεράτ Καμπαγιέ το συγκλονιστικό σινγκλ «Barcelona», οπότε οι μέρες των Queen ήταν μετρημένες.
Η αλήθεια είναι όπως σε όλα τα πράγματα στη μέση. Μπορεί να ήταν ένα γκρουπ που η σκηνική παρουσία του υπερτερούσε πολλών άλλων, με τον Mercury να αποτελεί αληθινή ατραξιόν αλλά οι δουλειές τους στο στούντιο από πολύπλοκες έως απλές, πάντα συγκινούσαν και είναι σίγουρο πως θα έβγαζαν και άλλα άλμπουμ ανεξάρτητα του τι θα έκαναν ως σόλο καριέρες τα άλλα μέλη.
Ωστόσο είναι δεδομένο πως φεύγοντας νωρίς ο Mercury το 1991, κατάφερε να κρατήσει αναλλοίωτη την εικόνα του και αυτό εκτόξευσε τους Queen σε στρατοσφαιρικά επίπεδα! Ένα συγκρότημα που άρχισε με έντονες επιρροές από Led Zeppelin μπορούσε να εκτελέσει σκληρά ροκ κομμάτια (Tie your mother down, Death on two legs) αλλά δεν απέφευγε και τη κόντρα με τους φίλους του όταν έβγαζε εξαιρετικά χορευτικά σαν το Another one bites the dust. Το «Killer Queen» έβγαζε έναν διαφορετικό ήχο από το «Somebody to love» και το «Innuendo» κάτι άλλο από το «Crazy little thing called love».
Σπάνια ένα συγκρότημα μπόρεσε να έχει τόσα διαφορετικά είδη στο ρεπερτόριο του και παρότι ο κόσμος πιο εύκολα ανακαλεί στη μνήμη το «We are the champions» και το «We will rock you», η αλήθεια είναι πως η ιστορία, τους έχει καταγράψει σαν πρωτοποριακούς λόγω του «Bohemian Rhapsody».
Προσωπικά πάντως, ένα από τα κομμάτια που θεωρώ ξεχωριστό είναι αυτό που προέκυψε από τη συνεργασία με τον David Bowie τον οποίο ο Μercury θαύμαζε απεριόριστα. Το «Under pressure» του 1981, ακριβώς στα δέκα χρόνια που οι Queen συμπλήρωναν αλλά μόλις πέντε μετά το αριστουργηματικό «A night at the opera», που σημάδεψε τη καριέρα τους βάζοντας τους έξτρα πίεση σε κάθε δουλειά, έμοιαζε με κομμάτι εξομολόγησης. Η συνεισφορά τους στην προσπάθεια της εισχώρησης της ροκ μουσικής και σε άλλα μονοπάτια παραμένει σημαντική και όσα χρόνια και αν περάσουν οι επιτυχίες τους θα είναι αιώνιες, όπως και ο θρύλος τους.
Πηγή: aixmi.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις