Συγγνώμη που μετά από δύο ημέρες και αφού έχω διαβάσει αναλύσεις επί αναλύσεων, δεν μπορώ να κάνω για πολλοστή φορά την «κότα». Συγγνώμη που παρότι βλέπω γύρω μου πως η ανεργία και η ανασφάλεια των δημοσιογράφων βαράει κόκκινο τα τελευταία πέντε χρόνια, πως η έμμεση ή άμεση προσπάθεια επιρροής (ή και τρομοκρατίας σε ορισμένες περιπτώσεις) του αθλητικογράφου που ασχολείται με τις τέσσερις – πέντε μεγάλες ομάδες (και τις δύο του μπάσκετ) και όχι με τα… «άλλα σπορ» ή τα διεθνή, αρνούμαι να επιλέξω ως κυριότερο θέμα ενός ματς Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός τι ακριβώς είπε ο Αναστασίου στον Τριανταφυλλόπουλο, πώς ο 40άρης κόουτς εγκλώβισε και απείλησε σοβαρά τους Ερυθρόλευκους, πώς τα κάνει όλα αυτά ο μπαγάσας ο Μήτρογλου, γιατί χειρότεροι παίκτες των δύο ομάδων ήταν ο Σαβιόλα και ο Πράνιτς και άλλα πολλά αγωνιστικής φύσης θέματα. Είναι ενδιαφέροντα όλα αυτά και σηκώνει πολλή ποδοσφαιροκουβέντα το ματς. Όμως, μετά από πολλά χρόνια δεν θα θυμάμαι το ντέρμπι αυτό για τίποτα άλλο εκτός από το γκολ στο 90’ και μια ατάκα.
Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr
Follow us: @gazzetta_gr on Twitter | gazzetta.gr on Facebook