Διαβάστε τα ΣΦΗΝΑΚΙΑ από τον Κώστα Κετσετζόγλου.
@ Μετά από μια τόσο έντονη μέρα, μια μέρα αξέχαστη και μοναδική κι όταν έχεις τόσα πολλά στο μυαλό που να θέλεις να γράψεις, να μοιραστείς, πραγματικά δυσκολεύεσαι. Δεν ξέρεις πως να αρχίσεις, πως να τελειώσεις. Ποιον και τι θα αδικήσεις. Από νωρίς είχα βρεις πως θα τελειώσω. Για να αρχίσω δύο πράγματα σκέφτηκα. Το πρώτο ένα ρητό που διαβάζω συνήθως στο Facebook από πολλά αγόρια και κορίτσια και φαίνεται έτσι λίγο χαζοαισιόδοξο. Αυτό εδώ: «Στο τέλος όλα θα πάνε καλά, αν δεν πάνε τότε δεν είναι το τέλος". Κι όμως. Αν σκεφτείς πως το γήπεδο της ΑΕΚ βγήκε από τα Ολυμπιακά έργα, από τον Εθνικό προμηθευτή αλλά και λίγο εώς πολύ εθελοντικά από τον Γρανίτσα. Αν σκεφτείς πως γκρεμίστηκε το 2003 πριν βγει η απόφαση του ΣΤΕ, τα ασφαλιστικά μέτρα που ουσιαστικά έθαψαν το πρότζεκτ, και όταν βγήκε η απόφαση ηδη δεν είχαμε γήπεδο. Αν σκεφτείς πως στις 30 Μαιου του 2005, μία από τις χειρότερες μέρες της ζωής μου, η μόνη αξιόπιστη πρόταση για γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια έχασε από τους ψήφους παιδιών που μέχρι την προηγούμενη μέρα και από την επόμενη μέχρι σήμερα φώναζαν «γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια». Αν σκεφτείς αυτά κι άλλα πολλά καταλήγεις πως ίσως όλα να έγιναν τελικά για καλό. Για να πάνε όλα καλά στο τέλος. Για να δούμε αυτό το αριστούργημα, που σίγουρα είναι κλάσεις ανώτερο από το γήπεδο που θα γινόταν το 2005, για να μετράμε δυο χρόνια τις μέρες, για να φτάσουμε, πρώτα ο Θεός πάντα, και να περάσουμε ανάμεσα από τους δύο πυρσούς. Αυτό το γήπεδο, το αδικεί μόνη της αυτή η λέξη, που θα γίνει στη Νέα Φιλαδέλφεια θα είναι μακράν το καλύτερο στην Ελλάδα και μοναδικό στον κόσμο. Πόσες φορές φάνηκαν ότι δεν πηγαν καλά τα πράγματα και έμοιαζε να είναι το τέλος. Κι όμως δεν ήταν το τέλος κι ας έμοιαζε τέτοιο ιδίως το 2005. Ετσι φτάσαμε ως εδώ. Δεν πρέπει να έμειναν μάτια στεγνά χθες.
@ Το δεύτερο που πέρναγε συνέχεια από το μυαλό αφού έφυγα από το υπέροχο αυτό κτίριο ήταν μια ιστορία που είχα διαβάσει σε ένα παλιό περιοδικό για την Νάπολι και την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος στην ιστορία το 1987 με τον ΘΕΟ να φοράει το 10 στην πλάτη κι αφού ένα χρόνο πριν είχε πάρει και το Μουντιάλ στο Μεξικό. Θυμάμαι λοιπόν πως είχα διαβάσει ότι την ημέρα μετά την φιέστα στο Σάο Πάολο (1-1 με την Φιορεντίνα το ματς αν θυμάμαι καλά) γράφτηκε στον τοίχο έξω από το μεγαλύτερο νεκροταφείο της πόλης το εξής: «Δεν ξέρετε τι χάσατε!» Δεν ξέρω κι εγώ αν το σκέφτηκα επειδή κατά σύμπτωση σήμερα κλείνουν τρία χρόνια από την ημέρα που έχασα τον πατέρα μου ( Πάντα είσαι ΕΔΩ). Αλλά ειλικρινά σκέφτηκα όλους αυτούς που δεν πρόλαβαν αλλά και αυτούς που δεν θα προλάβουν και δεν το ξέρουν. Συγνώμη που γράφω τέτοια πράγματα αλλά ίσως πρέπει όσοι τα καταφέρουμε ή για να το πω πιο γλυκά όλοι εμείς που χθες ζήσαμε αυτή την απίστευτη μυσταγωγία, που είδαμε αυτό το υπέροχο βίντεο, μία φορά ζωντανά και καμιά... εκατοστή μετά, να συνηδητοποιήσουμε πόσο τυχεροί είμαστε. Πρώτα επειδή το ζήσαμε αυτό το μισάωρο χθες και θα ζήσουμε κι άλλα σε αυτό το υπέροχο ταξίδι. Αλλά κυρίως επειδή για καλή μας τύχη, οι γονείς μας, κάποιος συγγενής μας, ένα φίλος ή απλά μια σύμπτωση μας έκαναν ΑΕΚ. Γιατί αυτό που ζήσαμε χθες δεν μπορεί να το ζήσει όχι ο οπαδός του ΟΣΦΠ και του ΠΑΟ αλλά ούτε της Ρεάλ Μαδρίτης. Γιατί αυτό το δέσιμο της ΑΕΚ με την ιστορία, με τις αλησμόνητες πατρίδες, με το Πατριαρχείο, με την ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ κανείς άλλος σύλλογος στον κόσμο δεν μπορεί να το ΖΗΣΕΙ έτσι όπως εμείς. Δεν θέλω να προσβάλω κανένα άλλο σωματείο που έχει ρίζες στις αλύτρωτες πατρίδες μας αλλά η ιστορία, η νεώτερη, έγραψε. Η οικουμενικότητα της ΑΕΚ δεν ξεπερνιέται. Κανείς άλλος σύλλογος της προσφυγιάς δεν μπόρεσε να την πλησιάσει καν. Και μαζί να πλησιάσει την προσφορά της γιατί σκεφτείτε πόσα εκατομμύρια άνθρωποι όλα αυτά τα ένδοξα χρόνια όχι μόνο μίλαγαν αλλά έψαξαν να βρουν χάρη στην ποδοσφαιρική ομάδα που αγάπησαν πληροφορίες για το Βυζάντιο. Για τις Πατρίδες. Για την Πόλη μας. Για το Πατριαρχείο. Για την Προσφυγιά. Πόσοι άνθρωποι έμαθαν πράγματα που δεν θα μάθαιναν ποτέ αφού δεν έχουν όλοι συγγενείς από τις αλύτρωτες πατρίδες και δεν θα ήταν στα ενδιαφέροντα τους. Γιατί η ΑΕΚ είναι το σύμβολο της Προσφυγιάς αλλά είναι οικουμενική και από τα πρώτα της χρόνια λόγω των μεγάλων επιτυχιών των αθλητών της ανοίχτηκε σε πολύ μεγαλύτερη βάση. Σε ανθρώπους που ουδεμία σχέση είχαν και έχουν με τις Πατρίδες μας όμως επειδή αγάπησαν και αυτό που η ΑΕΚ συμβόλιζε και συμβολίζει εμβάθυναν στις ιδέες, στα ιδανικά αλλά και τις αξίες που έγιναν η αιτία της γέννησης και του μεγαλείου της. Και τώρα με την μεγαλειώδη ιδέα του Μελισσανίδη να σχεδιαστεί ένα γήπεδο ΝΑΟΣ, μνημείο και μουσείο ΜΑΖΙ... Με ονόματα πόλεων, που πλέον δεν θα ξεχαστούν ποτέ, στις πύλες του όταν πρώτα ο Θεός όλα πάνε καλά και τελειώσει τότε αυτή η σχέση της ΑΕΚ με την ιστορία και την Ελλάδα που ξεριζώθηκε βίαια αλλά πάντα ζει θα δυναμωσει ακόμη περισσότερο και θα μείνει για πάντα.
@ Δεν είναι τυχαίο πως το Πατριαρχείο και το Ιδρυμα Ωνάση που αποτελεί την κληρονομιά του πιο πετυχημένου Ελληνα αλλά και πρόσφυγα επιχειρηματία όλων των εποχών, του Α.Ω, είναι μαζί μας. Γιατί κακά τα ψέμματα. Μετά το Πατριαρχείο που είναι η ανάμνηση μια λαμπρής αυτοκρατορίας και το σημείο αναφοράς στην Πόλη μας είναι η ΑΕΚ που φροντίζει να ακούγεται καθημερινά και για πάντα σε τόσα μέρη του κόσμου το όνομα Κωνσταντινούπολη. Και με το όνομα Αγιά Σοφιά, και όχι Αγία Σοφιά για όποιους κάνουν λάθος, η σύνδεση γίνεται ακόμη πιο δυνατή. Και ο ΝΑΟΣ των ΝΑΩΝ θα έχει πάντα εκεί στη Φιλαδέλφεια έναν ποδοσφαιρικό και πολιτιστικό μαζί Ναό που θα τιμά και θα διαιωνίζει το Άγιο όνομα του.
@ Επίσης, κακά τα ψέμματα. Μετά τον μεγάλο Ωνάση που τον ήξεραν άνθρωποι που δεν ήξεραν πως υπάρχει χώρα... Ελλάδα είναι η ΑΕΚ της... πρόσφυγιάς που τόσο πολύ ακούστηκε και θα συνεχίσει να ακούγεται στα πέρατα της γης. Με την ευλογία του Πατριαρχείου, την λάμψη του Ωνάση και την δίψα όλων μας ξεκινάμε λοιπόν. ΘΑ ΤΟ ΧΤΙΣΟΥΜΕ.
@ Για το κλείσιμο ένα απόσπασμα από τον χαιρετισμό του Πατριάρχη. Επειδή είναι, πολύ, διαφορετικό, να είσαι ΑΕΚ: Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἔχετε τήν καλήν διάθεσιν νά εἶσθε νικηταί καί εἰς τούς δύο στίβους εἰς ὅλους τούς ἀγῶνας. Καί μέ πολλήν ἀγάπην εὐχόμεθα ὁλοκαρδίως νά πραγματοποιῆτε τήν ἐπιθυμίαν σας αὐτήν. Σᾶς διαβεβαιοῦμεν δέ ἀπό τήν πεῖραν μας, ὅτι ὅταν διηγῆσθε εἰς τά τέκνα σας τά κατορθώματα τῆς ζωῆς σας, θά αἰσθάνησθε μεγαλυτέραν χαράν, ὅταν ἀναφέρητε εἰς αὐτά μίαν πνευματικήν νίκην σας, παρά ὅσην ὅταν διηγῆσθε μίαν ἀγωνιστικήν-ἀθλητικήν. Δι᾿ αὐτό μή θυσιάσητε ποτέ τό ἀνώτερον ἦθος σας χάριν οἱασδήποτε σκοπιμότητος. Ἡ ὡραιοτέρα σκοπιμότης εἶναι ἡ ἠρεμία τῆς συνειδήσεως.
Ἡ ἀγάπη σας πρός τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν, τό ταπεινόν ἡμῶν πρόσωπον, τήν Βασιλίδα τῶν Πόλεων, τῆς ὁποίας τήν ἐπωνυμίαν φέρει καί ἡ Ἕνωσις εἰς τήν ὁποίαν ἀνήκετε, ἔνθα τό πρῶτον ἱδρύθη τό ἀθλητικόν τοῦτο σωματεῖον, τήν πατρίδα τῶν τιμίων προγόνων σας, ὡς καί πρός τό εὐγενές ἀθλητικόν ἰδεῶδες, χαρακτηρίζει τό ἦθος καί ὕφος σας τό ἀνώτερον καί τήν καλήν εὐαισθησίαν τῶν καρδιῶν σας. Δεῖγμα δέ τοῦ ἤθους καί τοῦ ὕφους σας τυγχάνει καί ἡ κατασκευή ἐν τῷ ὑπογείῳ τῶν σχεδιαζομένων νά ἀνεγερθοῦν κτηριακῶν τούτων ἐγκαταστάσεων καί ἑνός Μουσείου Προσφυγικοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἐνέργεια, ἥτις ἀποσκοπεῖ εἰς τήν διατήρησιν τῆς ἱστορικῆς μνήμης καί δηλοῦσα ὅτι στόχος σας εἶναι ἡ ψυχαγωγία συνόλου τοῦ ἀνθρώπου ὡς ψυχοσωματικῆς ὑπάρξεως, καθώς τοιουτοτρόπως θά συνδυάζηται ἡ σωματική πρός τήν πνευματικήν καλλιέργειαν καί ἀναψυχήν.
Πηγή: aek365.com
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις