Ο Μίτσελ ήξερε, φοβόταν πες, ότι θα αιμορραγήσει από τον Φαν Ντερ Βιλ. Εβαλε δύο αριστερούς μπακ, ένα μπροστά, ένα πίσω. Φερνάντο Σάντος, με Τζαβέλλα και Χολέβα, τον Μάρτιο στη Ζένιτσα. Και…αιμορράγησε ο Μίτσελ, παρά την επίγνωση και την πρόληψη, πράγματι από τον Φαν Ντερ Βιλ. Αιμορράγησε, όχι επειδή έφαγε, ο Ολυμπιακός, το γκολ από εκεί. Αλλ’ επειδή έφαγε επιθέσεις, σχεδόν όλες τις επιθέσεις στην αρχική φάση του ματς, από εκεί. Το γκολ ήταν στιγμή και τύχη. Η σέντρα του Ολλανδού φτάνει στον Ζλάταν, αλλοιωμένη απ’ την κόντρα στο πόδι του Μπονγκ. Ειδάλλως, σωστά τοποθετημένος, ο Σιόβας θα την έκοβε εύκολα.

Ο Μπλαν ήξερε, φοβόταν πες, ότι στο τελευταίο δεκάλεπτο θα του ‘ρθει επίθεση από αέρος. Βομβαρδισμός. Εβαλε τρίτο σέντερ-μπακ, τον Μαρκίνιος, δίπλα στον Τιάγκο Σίλβα και τον Αλεξ. Εφαγε την ισοφάριση, παρά την επίγνωση και την πρόληψη, πράγματι από αέρος. Με τον Μαρκίνιος να χάνει δύο φορές, μία ψηλά και μετά μία χαμηλά, τον πιθανότατα πιο αθλητικό νέο Ελληνα ποδοσφαιριστή, τον Μανωλά. Επιπλέον, ο Ολυμπιακός σκοράρει μόλις βγαίνει εκτός μάχης αυτός που τραβάει το σκοράρισμα, ο Μήτρογλου. Η δε Παρί Σεν-Ζερμέν βρίσκει γκολ νίκης στο 90’, από σούπερ ασίστ, τίνος, του…Μαρκίνιος!

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr