Τι είχαμε στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού στη Βιτόρια; Μια από τα ίδια... Μια ομάδα γεμάτη προβλήματα και αμυντικές αδυναμίες. Μια ομάδα που μπήκε για άλλη μια φορά νωθρά στο ματς, αφήνοντας να χαθεί πολύτιμος χρόνος. Μια ομάδα που της έλειψε στην αρχή η ενέργεια, το πάθος, η συνοχή, η ταχύτητα. Μια ομάδα που άφησε πολλά ελεύθερα σουτ δίνοντας ψυχολογία στους Ισπανούς. Μια ομάδα που είχε βγάλει από το λεξικό της την έννοια των περιστροφών και της άμυνας στα pick n roll των αντιπάλων...

Αποτέλεσμα; Να κυνηγάει το σκορ για 6η φορά στη φετινή Ευρωλίγκα (σ.σ. μόνο με την Λαμποράλ στην Κύπρο ήταν το απόλυτο αφεντικό στο ματς) προσπαθώντας να φτάσει σε ένα ακόμη come back. Μπορεί να το έκανε, αλλά δεν το ολοκλήρωσε όπως στο Βελιγράδι και όπως απέναντι στην Λιέτουβος Ρίτας στο ΟΑΚΑ. Αυτή τη φορά άφησε τη δουλειά μισοτελειωμένη, όπως ακριβώς στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας στο Βίλνιους, όπως ακριβώς στην Κρήτη κόντρα στη Λοκομοτίβ, όπως ακριβώς στο Τελ Αβίβ.

Και έφτασε στο σημείο να ελλοχεύουν κίνδυνοι (ακόμη και) για την πρόκριση της ομάδας στο ΤΟΡ-16. Θεωρητικά θα προκριθεί αφού θέλει μόνο μια νίκη την επόμενη εβδομάδα απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα. Και οι Σέρβοι δύσκολα θα περάσουν από το ΟΑΚΑ. Ομως ποτέ δεν ξέρει κανείς τι μπορεί να συμβεί γι' αυτό ας κρατήσουμε μικρό καλάθι μέχρι τότε.

Ουσιαστικά το ματς στη Βιτόρια είχε δύο όψεις. Την κακή και την καλή. Κάτι σαν Δόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ, με τον Παναθηναϊκό να παίζει καλά τον... συγκεκριμένο ρόλο από το ξεκίνημα της Ευρωλίγκας. Από τη μία τραγική εικόνα στην άμυνα, από την άλλη πάθος, πίστη και θέληση για την ανατροπή. Δεν είναι και μικρό πράγμα να γυρνάει μια ομάδα από το -21 και να χάνει το ματς στο... σουτ. Αν μη τι άλλο δείχνει ότι έχει μέταλλο και χαρακτήρα για να το καταφέρει, ειδάλλως θα είχε παρατήσει από νωρίς το ματς και η σεμνή τελετή θα είχε ολοκληρωθεί από πολύ νωρίτερα.

Όμως στην τελική να σας πω και κάτι; Καλύτερα που αστόχησε ο Διαμαντίδης στο τελευταίο σουτ. Με αυτόν τον τρόπο ίσως να σταματήσουν να κρύβονται τα προβλήματα και οι αδυναμίες κάτω από το χαλάκι και καταλάβουν στον Παναθηναϊκό ότι πρέπει να γίνουν δραστικές κινήσεις με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να αρχίζει να τραβάει μερικά... αυτιά. Ναι, ΟΚ! Ο Παναθηναϊκός αξίζει πολλά μπράβο που επέστρεψε στο ματς, πόσω μάλλον από τη στιγμή που πήρε βοήθειες από τρεις (μόνο) παίκτες.

Όμως τώρα που θα παίξει με την πλάτη στον τοίχο κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα (σ.σ. κάτι που ισχύει και για τους Σέρβους και δεν πρέπει να περνάει στα ψιλά) ίσως και να σφίξουν περισσότερο τα λουριά. Και δεν αναφέρομαι στον προπονητή. Αυτή ήταν η άποψη που είχα από την πρώτη στιγμή και εξακολουθώ να την έχω. Σίγουρα έχει ευθύνες ο Πεδουλάκης αλλά θα ήταν λάθος να απομακρυνθεί από τον πάγκο την δεδομένη χρονική στιγμή. Ενδεχομένως να μην κάνει τόσο καλό στην ομάδα (όσο μπορεί να φαντάζονται αρκετοί φίλοι του Παναθηναϊκού) για τον απλούστατο λόγο ότι θα χαθεί πολύτιμος χρόνος με την έλευση του νέου τεχνικού. Όποιος και αν θα είναι αυτός, όσο γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας (και όχι μόνο) κι αν μπορεί να είναι. Και αυτός ο χρόνος που θα χαθεί το πιθανότερο είναι να γυρίσει μπούμερανγκ.

Εξάλλου δικαιούται και με το παραπάνω να παραμείνει στον πάγκο ύστερα από το περσινό του κατόρθωμα. Γιατί περί... κατορθώματος επρόκειτο έχοντας να διαδεχθεί τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, με μια ολοκαίνουργια ομάδα και με ένα μπάτζετ συρρικνωμένο. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει τοποθετηθεί η κλεψύδρα ανάποδα. Τα τρία ματς που απομένουν για την ολοκλήρωση της α' φάσης στην Ευρωλίγκα και κυρίως ο ημιτελικός κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, ίσως να είναι η... τελευταία προθεσμία του προκειμένου να παρουσιάσει η ομάδα ένα διαφορετικό πρόσωπο όσον αφορά τη προσέγγιση των αγώνων και να μπορέσει να μπει δυναμικά στο ΤΟΡ-16 της διοργάνωσης.

Να μου πείτε και πέρυσι τέτοια εποχή τα ίδια βλέπαμε. Και είμαι ο πρώτος που το λέει. Μόνο που υπάρχουν δύο μεγάλες διαφορές. Τότε ο Παναθηναϊκός δεν είχε το βάρος του «πρέπει» όπως φέτος που ξεκίνησε έχοντας πολύ ψηλά τον πήχη, ενώ το ρόστερ του δεν ήταν τόσο ποιοτικό όσο είναι τώρα. Και για να γίνει ανταγωνιστικός στην Ευρωλίγκα (αλλά και στο εγχώριο πρωτάθλημα) πριν από έναν χρόνο χρειάστηκαν πολλές προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ της ομάδας. Μία από αυτές ήταν και ο Ραμέλ Κάρι, ο οποίος όσο καλός ήταν πέρυσι, τόσο κακός (και χειρότερος) είναι φέτος.

Το μεγάλο ερωτηματικό που υπήρχε γύρω από τον Αμερικανό είχε να κάνει με την ηλικία του. Η αλήθεια είναι ότι ένας 33χρονος (σχεδόν 34χρονος) δεν έχει ούτε τα τρεξίματα, αλλά ούτε και την ενέργεια που απαιτείται στην άμυνα. Ακόμα και το δυνατό του σημείο που είναι το σουτ, τείνει να το... ξεχάσει. 0/4 είχε στη Βιτόρια και μάλιστα σε εύκολες (θεωρητικά πάντα) προσπάθειες. Δεν αποκλείεται να είναι και ο πρώτος που θα πληρώσει το μάρμαρο για την εικόνα της ομάδας, με τον Πεδουλάκη να επιλέγει έναν «καθαρό άσο» προκειμένου να δίνει ανάσες στον Διαμαντίδη και να ξεκουράζει τον ταλαιπωρημένο Ούκιτς.

Από εκεί και πέρα δεν αποκλείεται και δεύτερη προσθήκη στους ψηλούς, αφού ο Μαυροκεφαλίδης όχι μόνο δεν έχει δικαιώσει (τουλάχιστον προς στιγμή) τις προσδοκίες, αλλά ούτε και δείχνει διάθεση να παίξει το μπάσκετ που ξέρει! Εκτός και αν τελικά προτιμηθεί κάποιο «τριάρι» ως μπακ απ του συγκλονιστικού –αν μη τι άλλο- Ματσιούλις. Ο Λιθουανός παίζει για... δύο και για τρεις σε κάθε ματς, κάτι που φάνηκε και στη Βιτόρια που ήταν μακράν ο καλύτερος του Παναθηναϊκού. Και λέω «τριάρι» γιατί ο Γιάνκοβιτς δεν υπολογίζεται –προς το παρόν- από τον Πεδουλάκη, ενώ ο Μπράμος (που διανύει μακρά περίοδο ντεφορμαρίσματος) είναι «δυάρι» και παίζει κατά συνθήκη στο «τρία».

Πάντως θα ήταν... υπεράνθρωπο να κέρδιζε ο Παναθηναϊκός στη Βιτόρια με τους Διαμαντίδη, Ούκιτς, Ματσιούλις και Φώτση να παίζουν πάνω από 30 λεπτά ο καθένας. Εδώ το rotation του Πεδουλάκη δεν λειτούργησε καλά και αυτό φάνηκε στην τελευταία επίθεση όπου ο Διαμαντίδης δεν είχε το κουράγιο να κάνει ντράιβ και το καθαρό μυαλό για μια καλύτερη επιλογή. Είπαμε όμως. Προς το παρόν δεν έχει κριθεί τίποτα για τον Παναθηναϊκό και ο επόμενος μήνας αναμένεται να δρομολογήσει τις εξελίξεις στο αγωνιστικό τμήμα της ομάδας...

ΥΓ: Αν μη τι άλλο ένας όμιλος με Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και... Ομπράντοβιτς στο ΤΟΡ-16 θα ήταν άκρως συναρπαστικός!

Πηγή: Sentragoal.gr

Α1 Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS