Τι μπορεί να πετύχει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος με το ποσό των 35 εκατ. ευρώ που τόνισε ότι είναι διατεθειμένος να επενδύσει στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός στην προχθεσινή του συνάντηση με τον Γιάννη Αλαφούζο;

Είναι «αρκετό» αυτό το ποσό (έστω και σε πρώτη φάση) για να του αλλάξει τη μοίρα και να τον ανεβάσει επίπεδο; Αρκεί για να «συμμαζέψει» τα χρέη, να καλύψει τις τρέχουσες υποχρεώσεις και να αναβαθμίσει ταυτόχρονα επαρκώς το έμψυχο δυναμικό της ομάδας; Ποια είναι τα βήματα που απαιτούνται προκειμένου να ανακτήσει την άδεια από την UEFA για τη συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και για να συμμορφωθεί με τις επιταγές του Financial Fair Play;

Αναζητήσαμε τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, βάλαμε κάτω τα δεδομένα και σας παρουσιάζουμε βήμα προς βήμα το «πώς» και το «γιατί» ο ηγέτης της ΚΑΕ με το ποσό που σκέφτεται να δαπανήσει στο «τριφύλλι» μπορεί πράγματι να το επαναφέρει εκεί που του αρμόζει: στα μεγάλα «σαλόνια» και στους εγχώριους τίτλους.

ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟ: Για να βγάλει από πάνω του ο Παναθηναϊκός τη «ρετσινιά» της απαγόρευσης της UEFA και να συμμετάσχει ξανά στην Ευρώπη, θα πρέπει πρωτίστως η ομάδα να εξασφαλίσει στους αγωνιστικούς χώρους ένα από τα ευρωπαϊκά εισιτήρια. Εάν αυτό συμβεί, τότε πρέπει: α) να καλύψει ληξιπρόθεσμες οφειλές εάν υπάρχουν και να αποδείξει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στην πληρωμή των διακανονισμών. Οχι του χρέους στο σύνολό του αλλά στο ετήσιο ποσό που δίνεται για την αποπληρωμή του, β) να αποδείξει ότι μπορεί να καλύψει (τυχόν) αρνητική διαφορά εσόδων-εξόδων της επόμενης χρήσης.

Είτε δηλαδή να είναι ισοσκελισμένα τα έσοδα με τα έξοδα είτε να υπάρχει ρευστό για να καλυφθεί η αρνητική διαφορά. Με τις παρούσες συνθήκες, το ποσό που θα εμφανιζόταν ότι πρέπει να καλυφθεί είναι της τάξεως των 7 εκατ. ευρώ (τόση είναι η απόκλιση στον ισολογισμό, ωστόσο επί του πρακτέου αυτό έχει περικοπεί ήδη κατά 2,6 εκατ. ευρώ, άρα έχει πέσει στα 4,4 εκατ. ευρώ). Τα χρήματα αυτά, μάλιστα, μπορεί να επιστραφούν άμεσα, μιας και σε περίπτωση συμμετοχής στο Γιουρόπα ο σύλλογος θα εισπράξει 3 με 5 εκατ. ευρώ. Απλώς, πρέπει πρώτα να υπάρξει ρευστότητα, το ποσό της ζημίας δηλαδή να δοθεί «μπροστά». Ο Παναθηναϊκός φέτος δεν είχε να το δώσει και για αυτό προφανώς «κόπηκε».

ΒΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ: Εχοντας 35 εκατ. ευρώ στο «χέρι», ο οποιοσδήποτε ιδιοκτήτης μπορεί να παρέμβει με ευεργετικά αποτελέσματα στο υπάρχον μπάτζετ. Ο Αλαφούζος το έχει ρίξει στα 4,2 εκατ. ευρώ και κατά κοινή ομολογία το κόστος του ποδοσφαιρικού τμήματος είναι πολύ χαμηλό (το χαμηλότερο στη νεότερη ιστορία του συλλόγου). Με νέους παίκτες στην πλειονότητά τους, με φιλόδοξο αλλά συνάμα όχι ακριβό προπονητικό τιμ, είναι σαφές ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μπορεί να «χτίσει», αυξάνοντας προσεκτικά το μπάτζετ, με 3-4 ή και λιγότερες μεταγραφές παικτών που θα έχουν το «πακέτο» για να κάνουν τη διαφορά!

Αρκεί να περιοριστούν οι «αστοχίες». Εάν για παράδειγμα το μπάτζετ της ποδοσφαιρικής ομάδας από τα 4,2 αυξηθεί στα 15,2 (11 εκατ. μικτά για 3-4 παίκτες!), τότε από τα προς διάθεση 35 εκατ. ευρώ «φεύγουν» τα 11 και απομένουν 24 εκατ. ευρώ. Σε περίπτωση που αφαιρεθούν από τα 24 εκατ. ευρώ τα 7 εκατ. ευρώ που «λογιστικά» φαίνονται ως υπόλοιπο του φετινού ισολογισμού, τότε μένουν άλλα 17, είτε για να καλύψουν μεγάλο μέρος του χρέους των 25 εκατ. ευρώ είτε για να υπάρχει ρευστότητα, καθώς το ποσό του χρέους δεν είναι άμεσα απαιτητό.

Για την ακρίβεια, ούτε η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι «ζερό» και το χρέος που έχει ξεπερνά τα 250 εκατ. ευρώ. Διαθέτει, ωστόσο, ρευστότητα και κάνει «τρελούς» τζίρους. Το κυρίαρχο ζητούμενο, συνεπώς, δεν είναι να μηδενιστεί το χρέος, αλλά να γίνει χρηστή διαχείρισή του και να μειώνεται ανάλογα με τις περιστάσεις, με ταυτόχρονη αύξηση των εσόδων και της ποιότητας της ομάδας.

ΒΗΜΑ ΤΡΙΤΟ: Με το πλάνο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για μετακίνηση (και) της ποδοσφαιρικής ομάδας στο ΟΑΚΑ και σε συνδυασμό με τις μεταγραφές που δεδομένα θα γίνουν, εάν αναλάβει την ΠΑΕ, είναι αυτονόητο ότι τα έσοδα θα αυξηθούν σημαντικά από τα εισιτήρια, τα διαρκείας κ.λπ., σε σχέση με αυτά που έχει η ομάδα φέτος παίζοντας στη Λεωφόρο.

Η αύξηση των εσόδων, άλλωστε, δεν (πρέπει να) αποτελεί απλώς στόχο της ΠΑΕ αλλά αυτοσκοπό της! Και αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι -σύμφωνα με το Financial Fair Play- μία ομάδα επιτρέπεται να έχει παραπάνω έξοδα από έσοδα μέχρι το ποσό των 45 εκατ. ευρώ σε βάθος τριετίας. Τα 45 εκατ. ευρώ είναι η μάξιμουμ απόκλιση-ζημία που προβλέπει η UEFA ως προς το «ταμείο» που γίνεται στα έσοδα-έξοδα μιας ΠΑΕ. Οπερ σημαίνει ότι αν ο Παναθηναϊκός, μέσα στην επόμενη 3ετία, καταφέρει να αγωνιστεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, τότε θα έχει αυτομάτως (μίνιμουμ) «ρεφάρει» το αρχικό ποσό της επένδυσης που θα πραγματοποιηθεί.

ΒΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ: Από τη στιγμή που το κόστος του ποδοσφαιρικού τμήματος (μπάτζετ) θα ανέβει σημαντικά, τότε κατά πάσα πιθανότητα (ανάλογα φυσικά και με τα έσοδα) θα αυξηθεί και το κόστος «συντήρησης» της ομάδας που θα δημιουργηθεί. Αυτονόητο είναι, συνεπώς, ότι το όποιο αρνητικό αποτέλεσμα προκύπτει κάθε χρονιά μεταξύ εσόδων-εξόδων, θα πρέπει να καλύπτεται από τον νέο ιδιοκτήτη. Αυτό σημαίνει, είτε ότι μπορεί να κρατήσει ως «κάβα» ένα μέρος των 35 εκατ. ευρώ είτε να έχει προς διάθεση ρευστό με το οποίο θα καλύπτει την όποια ζημία.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλα τα παραπάνω στηρίζονται στα ποσά που αναγράφονται στη σχετική έκθεση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός για τα οικονομικά της, η οποία παραδόθηκε προχθές στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο από τον Γιάννη Αλαφούζο. Θα πρέπει συνεπώς να τσεκαριστούν μέσω των εξονυχιστικών ελέγχων που θα πραγματοποιηθούν από τους αρμόδιους, για να έχουν βάση.

Πηγή: Goal

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS