Καλή επιτυχία Άντερλεχτ...

Το μόνο που άλλαξε από τότε, είναι πως ο ΠΑΟΚ απέκτησε ισχυρό ιδιοκτήτη, όπως και η ΑΕΚ, που έρχεται του παραχρόνου. Αυτά από μόνα τους μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση; Ίσως. Προς το παρόν πάντως, το χειρότερο όλων κατ εμέ, δεν είναι ότι ανύπαρκτα πέναλτι, σαν αυτό του Καλογερόπουλου στο Ολυμπιακός - Αστέρας, συνεχίζουν να καταλογίζονται. Το χειρότερο είναι πως υπάρχουν ακόμη οπαδοί του Ολυμπιακού, που τα πανηγυρίζουν.

Ίσως γι αυτό η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων θα είναι ολόψυχα την Τρίτη στο πλευρό της Άντερλεχτ...

20/02/2011
Ορκωμοσία καθεστώτος στο "Καραϊσκάκης"

Τα μεγάλα παιχνίδια κάθε πρωταθλήματος, είναι "το πετράδι του στέμματος", το πιο προβεβλημένο σημείο της βιτρίνας του. Αυτό το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός λοιπόν, είναι και ενδεικτικό και χαρακτηριστικό και απολύτως αρμόζον για το ελληνικό πρωτάθλημα. Τι είναι το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα; Είναι - κόντρα σε μερικούς ηλίθιους σαν και μένα που επιμένουμε να ασχολούμαστε με τη μπάλα - πεδίο άσκησης δύναμης, άσκησης πολιτικής, αξιοποίησης όλων των μέσων στο βωμό της κατάκτησης του στόχου - μια ζούγκλα που ο ισχυρός, με τον παρά του, δεν αρκείται να πηδά και την κυρά του, αλλά επιμένει να πηδά και τις δικές μας...

Εκπλήσσεται κανείς στην πραγματικότητα; Γιατί; Τι είδαμε στο "Καραϊσκάκης" που δεν έχουμε ξαναδεί; Αλλοίωση αποτελέσματος; Στημένους ή φλώρους επόπτες και διαιτητές; Ακυρωθέντα κανονικά και επικυρωθέντα "πέτσινα" γκολ; Επίθεση και προπηλακισμούς ποδοσφαιριστών από αφιονισμένα μικροτσούτσουνα ανθρωποειδή; Πλακώματα μεταξύ ποδοσφαιριστών στη φυσούνα και τους διαδρόμους των αποδυτηρίων; Αντεγκλήσεις μεταξύ παραγόντων και λοιπών πρωταγωνιστών; Κωμικές δηλώσεις υποκριτών και χοντρόπετσων προέδρων; Απλώς είχαμε τη... χαρά, να δούμε μαζεμένα, όλα όσα ξέρουμε από χρόνια, εμπλουτισμένα και σε ενισχυμένη δοσολογία.

Ένα καινούριο στοιχείο είχαμε εχθές: Την πλήρη επιβεβαίωση ότι αυτό το ατσούμπαλο καλοζωισμένο και παχουλό αγόρι, που ηγείται πια της ΠΑΕ Ολυμπιακός, είναι ο νέος Ρωμαίος αυτοκράτορας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Έβαλε τη χλαμύδα, πήρε μέρος στο όργιο που ο ίδιος οργάνωσε, έφαγε, ήπιε, ρεύτηκε, έκλασε, πήδηξε, πασαλείφτηκε, ξέρασε και βγήκε με ύφος χιλίων ουρακοτάγκων, να μας πει ότι άμα θέλουμε τα παιδιά μας να πηγαίνουν χαρούμενα τις Δευτέρες στο σχολείο, να τα κάνουμε Ολυμπιακούς.

Εχθές είχαμε την επίσημη ορκωμοσία του νέου καθεστώτους του ελληνικού ποδοσφαίρου: Την εποχή Μαρινάκη. Κι επειδή η κρίση είναι βαθιά κι επειδή δεν υπάρχει πουθενά δεκάρα τσακιστή κι επειδή δεν υπάρχει πουθενά αντίπαλον δέος κι επειδή κανείς δε φαίνεται να έχει το ανάστημα να θεσπίσει κανόνες και να επιβάλει την τήρησή τους, εγώ προτείνω σε όσους θέλουν να πηγαίνουν τα παιδιά τους χαρούμενα τις Δευτέρες στα σχολεία, όταν η τηλεόραση παίζει ποδόσφαιρο, να την σβήνουν. Και να κοιτάξουν να τα διαπαιδαγωγήσουν μαθαίνοντάς τους την αξία της μόρφωσης, της τιμής, της περηφάνειας, της εργατικότητας, της ενσυνείδητης ενασχόλησης με τα κοινά με πατριωτισμό και αυταπάρνηση και όταν θέλουν να τους μιλήσουν για αθλητισμό, να τους μαθαίνουν... κολύμπι, να περιορίσουμε και τους πνιγμούς τα καλοκαίρια στις παραλίες μας.

Πηγή: fatgames.gr