H φωτογραφία που βλέπετε είναι το πολυτιμότερο πετράδι στη συλλογή μου. Μπορεί να κάνω κεφαλάκι σαν «Μητσάρας» σε τρίτο πλάνο πίσω από μία -ευτυχώς μικρόσωμη- Νοτιοαφρικάνα κυρία, αλλά όπως και να το κάνουμε αποτελεί πειστήριο. Ημουν κι εγώ εκεί. Στον 20ό αιώνα. Στο μονοπάτι ενός ημίθεου. Δέκα βήματα πίσω από τον Νέλσον Μαντέλα, όπως εκατομμύρια άλλοι απλοί πολίτες, από τις πέντε ηπείρους και τους επτά ωκεανούς. Όχι μόνο μαύροι, αλλά και λευκοί, και κίτρινοι, και κόκκινοι.
Διαβάστε όλο το σχόλιο στο gazzetta.gr