Αφού έχω σοκαριστεί από τις καταγγελίες Γιαννιώτα, έσφιξα την γροθιά μου, συγκεντρώθηκα και προσπάθησα να καταλάβω τι ακριβώς σημαίνει να δίνω 80 χιλιάρικα σε μία ομάδα για μία μεταγραφή που δεν έκανα ποτέ και δεν πήρα πίσω τα χρήματα.

Το επεξεργάζομαι ακόμη και όταν καταλήξω κάπου θα το ανακοινώσω, απλά αυτή τη στιγμή ένα ρίγος με περιβάλλει. Είμαι ενθουσιασμένος από τη νίκη επί της Μπαρτσελόνα μέσα στο σπίτι της. Την είχα κερδίσει και στη Τούμπα παλαιότερα, αλλά δε θυμάμαι τι είχα κάνει εκτός όταν είχα παίξει τότε. Τώρα πήγα και την πήρα στα ίσα και με σφαγή. Αυτά τα 10χρονά του ΠΑΟΚ που απαρτίζουν την Κ12, είναι ο λόγος που πηγαίνω συνήθως στο γήπεδο κανά τρίωρο πριν το παιχνίδι. Κάθομαι και τα χαζεύω όταν παίζουν με διάφορες ακαδημίες που μαζεύει εκεί ο ΠΑΟΚ.

Μια χαρά περνάω μόνος με τον καφέ, μόνο οι φωνές των παιδιών που πήγαν και κέρδισαν την Μπαρτσελόνα. Σκέφτομαι όταν αυτά θα μεγαλώσουν και θα κληθούν να παίξουν στον ΠΑΟΚ. Θα μετρήσει και η εποχή, δηλαδή αν θα έχουμε λεφτά τότε ή όχι. Αν δεν έχουμε θα στηριχτούν, αν έχουμε θα πυροβοληθούν για να πιέσουμε να πάρει ο όποιος είναι έναν σέντερ φορ που θα μας στείλει στο αεροδρόμιο.

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr