Λένε πως όταν αρχίζει να γερνάει ο άνθρωπος ξεχνάει τι έφαγε χθες, αλλά θυμάται με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τι είχε καταβροχθίσει πριν από πολλά χρόνια και το ίδιο συμβαίνει και με την πάρτη μου. Το ξέρω ό,τι γερνάω, αλλά, διάβολε, θα 'χουμε να λέμε πως στα νιάτα μας και καλά περάσαμε και καλά φάγαμε!

Όπως τότε στη Μάλαγα!

Για να πω την αμαρτία μου, θυμάμαι πολλά γεγονότα στο εξωτερικό (και) με κριτήριο το εάν φάγαμε καλά σε εκείνο το ταξίδι, γι' αυτό λοιπόν η πρώτη αποστολή στη Μάλαγα θα μου μείνει αλησμόνητη. Ήταν χειμώνας του 1996 ή τουλάχιστον ήταν χειμώνας όταν φύγαμε από το Ελληνικό, διότι φτάνοντας στην Ανδαλουσία ο καιρός ήταν καλοκαιρινός και η κουζίνα πολλά υποσχόμενη!

Θυμάμαι ότι φτάσαμε μεσημεράκι της 23ης Ιανουαρίου στη Μάλαγα, έγραψα την ανταπόκριση μου για τον "Ελεύθερο Τύπο" όσο πιο γρήγορα μπορούσα, αλλά ο εμβρυϊκός ηλεκτρονικός υπολογιστής που κουβαλούσα μαζί μου ήταν ατίθασος και τα ' παιξε. Τότε δεν ξέραμε την τύφλα μας για τα μηχανήματα του διαόλου και αφού προσπάθησα εις μάτην να διορθώσω τη ζημιά, απελπίστηκα και ενώ βάραγαν τα τηλέφωνα από την Αθήνα, διότι αργούσα να στείλω τα κείμενα, το πήρα απόφαση και άρχισα να τα ξαναγράφω από την αρχή στο χέρι!

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr

Μπάσκετ SPORTS