Το «τριφύλλι» έχει κάθε δικαίωμα να φιλοδοξεί ότι θα φτάσει μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, διεκδικώντας επί ίσοις όροις το βαρύτιμο τρόπαιο, ανεξαρτήτως αντιπάλου, πάνω απ' όλα ωστόσο καταδεικνύει ότι όσο περνάει ο καιρός η ομάδα γίνεται καλύτερη. Βελτιώνει τις αδυναμίες της και πρωτίστως αποκτά χαρακτήρα και νοοοτροπία εφάμιλλη της βαριάς φανέλας και της ένδοξης ιστορίας της.

Τα τέσσερα μεγαλύτερα κέρδη της 4άρας επί του Ολυμπιακού Βόλου συνοψίζονται ως εξής:

1) Το 4-2-3-1 έδειξε πως ταιριάζει γάντι

Η επιλογή του Αναστασίου στην αλλαγή του συστήματος της ομάδας αποδείχθηκε ευεργετική. Ο Παναθηναϊκός έχει τους παίκτες για να αποδώσει σωστά το 4-2-3-1 και αυτό φάνηκε περίτρανα στον αγωνιστικό χώρο, καθώς εκτός των άλλων «μάζεψε» την ομάδα ανασταλτικά και ήλεγξε απόλυτα τον ρυθμό του αγώνα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.

2) Ο Ζέκα ως αμυντικός μέσος-οργανωτής

Η αλλαγή θέσης στον Κάρλος Ζέκα ήταν ο... άσος στο μανίκι του προπονητή του Παναθηναϊκού. Ο Πορτογάλος δεν περιορίστηκε απλώς στη «βρώμικη» δουλειά την οποία επωμίστηκε κυρίως ο Λαγός. Είχε έναν σύνθετο ρόλο κόφτη-οργανωτή στον οποίον αντεπεξήλθε υποδειγματικά, πραγματοποιώντας ένα από τα πιο μεστά του ματς με την πράσινη φανέλα και το τριφύλλι στο στήθος.

3) Πλουραλισμός από άκρα και άξονα

Η εξαιρετική συνύπαρξη του Λαγού με τον Ζέκα στον άξονα, η παρουσία του Ατζαγκούν σε ελεύθερο ρόλο μπροστά τους και η... επιστροφή «φτερών» στα άκρα της επίθεσης έδωσαν πλουραλισμό στην ανάπτυξη του Παναθηναϊκού. Ο Ατζαγκούν έχει τρομερή ικανότητα να... τρυπώνει στην αντίπαλη περιοχή και να βγαίνει ως κρυφός φορ, ο Μπαϊράμι με τον Ντίνα είχαν βοήθειες από τα πλάγια μπακ της πλευράς τους και δημιουργούσαν ρήγματα απ' τα άκρα, με συνέπεια οι «πράσινοι» να πολιορκούν από παντού την αντίπαλη άμυνα.

4) Χαρακτήρα νικητή, παρά τις αντιξοότητες

Ο Παναθηναϊκός δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να έχει στο μυαλό του ότι είναι το αφεντικό του αγώνα. Στο πρώτο ημίχρονο, και παρά το γεγονός ότι ο διαιτητής Κουκουλάκης «έκλεισε» τα μάτια σε δύο καραμπινάτα πέναλτι (σε Τριανταφυλλόπουλο και Μπεργκ), δεν έχασε σε καμία στιγμή την ψυχραιμία του. Περιόρισε στο ελάχιστο τις διαμαρτυρίες, το μυαλό των παικτών δεν έφυγε από το ίδιο το ματς και οι προσπάθειες έγιναν ακόμα μεγαλύτερες στον αγωνιστικό χώρο με συνέπεια να έρθουν όλα τα γκολ, αλλά και δύο δοκάρια, στο δεύτερο ημίχρονο. Στο συγκεκριμένο διάστημα, δε, η ομάδα συνέχισε να έχει ως στόχο την αύξηση του σκορ και όχι απλώς να κρατήσει το μηδέν στην εστία της, κάτι που δεν άλλαξε ούτε στην αναποδιά με την αποχώρηση του Πράνιτς λόγω τραυματισμού σε ένα σημείο που είχαν γίνει και οι τρεις αλλαγές. Γεγονός που καταδεικνύεται από την αύξηση του σκορ από το 3-0 στο 4-0, συν το δοκάρι του Καρέλη σε καραμπινάτο τετ α τετ και την απουσία κλασικής ευκαιρίας από τους φιλοξενούμενους.

Τα έξτρα χαμόγελα με Μπαϊράμι - Σπυρόπουλο

Στο ματς με τον Ολυμπιακό Βόλου ο Εμίρ Μπαϊράμι επανεμφανίστηκε στην αρχική ενδεκάδα του Παναθηναϊκού για πρώτη φορά μετά τον τραυματισμό του και την επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε στη μέση του και η παρουσία του μόνο ως ενθαρρυντική μπορεί να χαρακτηριστεί. Ο διεθνής με τη Σουηδία μεσοεπιθετικός ανέβαζε την απόδοσή του όσο περνούσε η ώρα, σημείωσε ένα όμορφο γκολ με αριστερό μονοκόμματο σουτ εκτέλεσε όλα τα στημένα της ομάδας και για όσο διάστημα είχε δυνάμεις σκόρπισε δικαιολογημένα χαμόγελα στο προπονητικό τιμ της ομάδας. Ο Μπαϊράμι δεν είναι ακόμα έτοιμος για 90λεπτο, υπολογίζεται όμως ξανά ως πολύτιμο μέλος της ομάδας και αυτό από μόνο του είναι τεράστια υπόθεση.

Χαμόγελα όμως υπήρξαν και για την απόδοση του Σπυρόπουλου, ο οποίος πιστοποίησε την ανοδική του πορεία (διότι στο ξεκίνημα της φετινής χρονιάς, στην προετοιμασία και στα πρώτα επίσημα ματς που αγωνίστηκε, ήταν εκτός τόπου και χρόνου) και έδειξε ότι η ομάδα μπορεί να τον εμπιστευτεί σε πιο δύσκολα ματς στο μέλλον. Σε μία θέση που φαίνεται να υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα από άλλες...

(Πολυ)εργαλείο... πολυτελείας

Για τους μη γνωρίζοντες αποτελεί σαφώς είδηση το ότι ο Κάρλος Ζέκα, στην τρίτη του χρονιά στον Παναθηναϊκό, έχει αγωνιστεί σε περισσότερες από πέντε διαφορετικές θέσεις, όσοι τον γνωρίζουν καλά, εντούτοις, το θεωρούν απολύτως φυσιολογικό! Ο Πορτογάλος πολυσύνθετος μέσος ανήκει στην ξεχωριστή κατηγορία των παικτών που μπορούν να αντεπεξέλθουν σε πολλούς διαφορετικούς ρόλους, διατηρώντας ταυτόχρονα την ποιότητά τους, και ο Παναθηναϊκός (και ο Γιάννης Αναστασίου στην προκειμένη περίπτωση) έχει κάθε δικαίωμα να αισθάνεται ικανοποιημένος που έχει στις τάξεις του αυτό το «πολυεργαλείο... πολυτελείας».

Ο Ζέκα αγωνίστηκε στο ματς με τον Ολυμπιακό Βόλου σε θέση αμυντικού μέσου-οργανωτή στο 4-2-3-1 ως παρτενέρ του Λαγού και έβγαλε μάτια με την απόδοσή του, αλλάζοντας για τέταρτη φορά ρόλο μόνο τη φετινή αγωνιστική περίοδο. Συγκεκριμένα, ο Πορτογάλος άσος επί των ημερών του Αναστασίου έχει αγωνιστεί ως εσωτερικός μέσος box to box από τη δεξιά αλλά και την αριστερή πλευρά (σε 4-4-2 με ρόμβο στη μεσαία γραμμή και σε 4-3-3), καθώς επίσης και ως δεξί «φτερό» στο 4-3-3 και στο 4-2-3-1.

Στο παρελθόν ωστόσο έχει συνεισφέρει, επί των ημερών του Ζεσουάλδο Φερέιρα, και ως δεξιός μπακ αλλά και ως box to box μέσος, δεξιός εξτρέμ και επιτελικός μέσος με ελεύθερο ρόλο πίσω από τον επιθετικό κορυφής! Παρόμοια ήταν και η χρησιμοποίησή του από τον Ισπανό Φάμπρι, ενώ με τον Γιάννη Βονόρτα στο τιμόνι η διαχείρισή του ήταν ανάλογη με αυτήν του Αναστασίου, καθώς είχε χρησιμοποιηθεί και ως κόφτης (παρτενέρ του Βιτόλο) στο 4-2-3-1 και ως εσωτερικός μέσος ή «φτερό» στο 4-3-3. Είπατε τίποτα;

Πηγή: Goal

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS