Το… «για να βγαίνει απλά η χρονιά», που έγραψα χθες, μου ακούγεται υπερβολικά αισιόδοξη εκτίμηση τώρα που ξαναβάζω κάτω τα δεδομένα.
Φαίνεται πλέον πως όλες εκείνες οι δηλώσεις τον περασμένο Νοέμβριο-Δεκέμβριο ήταν μια ακόμη παρόρμηση της στιγμής, όμοια με εκείνη που είχε κάνει τον ίδιο άνθρωπο να δηλώσει πριν από έναν χρόνο περίπου ότι παρατάει και το πράσινο μπάσκετ. Δύο μέρες μετά έκανε στροφή 180 μοιρών και φώναξε… συνεχίζουμε για το 7ο αστέρι!
Ετσι και τώρα…
Να θυμίσουμε και να θυμηθούμε: «Το ενδεχόμενο εμπλοκής που συζητώ είναι αποκλειστικά και μόνο για το πλειοψηφικό πακέτο», είχε πει σε συνέντευξη στο περιοδικό «Crash» (12/12/2013), πριν καθίσει να δει ποια ακριβώς ήταν η οικονομική κατάσταση της ΠΑΕ.
Αμέσως μετά, έβαλε τα πράγματα κάτω, ψηλάφισε την αληθινή εικόνα και αποχώρησε με αόριστες υποσχέσεις για το… καλοκαίρι.
Προσωπικά αμφιβάλλω κι αν έχει διάθεση να δίνει, όχι 4 ή 5 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο (όπως έλεγε το χθεσινό ρεπορτάζ, που έβγαινε από το περιβάλλον του), αλλά έστω και 500 χιλιάδες. Οταν το συνολικό ετήσιο μπάτζετ της ΠΑΕ είναι 5 εκατομμύρια, ακούγεται μάλλον… κουφό να χαρίζει ο Γιαννακόπουλος όλα αυτά τα λεφτά για να τα διαχειρίζεται ο οποιοσδήποτε Αλαφούζος.
Το είπε, άλλωστε, και στην τοποθέτησή του έμμεσα αλλά σαφέστατα για όσους κατάλαβαν και μπορούν να ερμηνεύσουν, όταν χαρακτήρισε την εποχή της πολυμετοχικότητας «την πιο μαύρη σελίδα του ποδοσφαιρικού τμήματος».
Τι ήταν η πολυμετοχικότητα; Η περίοδος κατά την οποία ο Πατέρας έκανε τον μάγκα πρόεδρο με τα λεφτά του Βαρδινογιάννη, μέχρι που τον κατάλαβαν και τον έκαναν πέρα. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Δύσκολο έως αδύνατον λοιπόν να θέλει τώρα ο Δημήτρης να δίνει εκατομμύρια στον Αλαφούζο για να κάνει τον γίγαντα εκείνος.
Πρακτικά οι Γιαννακόπουλοι έβαλαν όπισθεν μόλις είδαν τα οικονομικά στοιχεία. Κι όταν λέω οι Γιαννακόπουλοι, εννοώ όλη την οικογένεια. Αποκλείεται να πήρε την τελική απόφαση μόνος του ο Δημήτρης, χωρίς να ρωτήσει τουλάχιστον τον Παύλο. Κι αυτός, με την εμπειρία που έχει τόσα χρόνια, του άλλαξε γνώμη από τη στιγμή που οι Κινέζοι την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια. Αλλο να έχει κάποιος λεφτά κι άλλο διάθεση να τα πετάει.
Τα στοιχεία που βγήκαν με αφορμή την πρόθεση του Γιαννακόπουλου να μπει έκαναν, όπως θα θυμάστε, πολλούς οπαδούς να ανατριχιάσουν – όσους τουλάχιστον μπορούν να σκέφτονται με κοινή λογική.
● Το ομολογιακό δάνειο που έκανε η ΠΑΕ με τον Γιάννη Αλαφούζο ήταν και είναι ένα τεράστιο αγκάθι.
● Η ιστορία με το «Απήλιον» μπάζει και κανένας δεν ξέρει πότε και με ποιον τρόπο θα εξοφληθεί το προπονητικό κέντρο.
● Εκτός από τα χρέη και τα ανοίγματα υπάρχει και η προείσπραξη εσόδων από συμβόλαια.
Και φυσικά, δεν γίνεται να μην παραδεχτεί κάποιος ότι η παραμονή της ομάδας στην απαρχαιωμένη και ακατάλληλη Λεωφόρο δεν αποτελεί σοβαρή προοπτική, όσες αναπαλαιώσεις κι αν εξαγγέλλονται. Αντίθετα, είναι ανάχωμα στην όποια προσπάθεια της ομάδας, επειδή δεν γίνεται να μαζέψει σοβαρό κόσμο. Γι’ αυτό η εποχή Γιαννακόπουλου (αν ερχόταν) θα ξεκινούσε με μετακόμιση στο ΟΑΚΑ και μετατροπή του σταδίου σε ποδοσφαιρικό γήπεδο, αντί να βάζει τους οπαδούς στον κόπο να σκουπίζουν και να βάφουν κάγκελα.
Εκείνο που μπορούμε να υποθέσουμε και να επαναλάβουμε σήμερα είναι πως η μοναδική βοήθεια που ίσως δώσει ο Γιαννακόπουλος θα είναι κάποια ψιλά, μπας και πάρει η ομάδα αδειοδότηση και μπορέσει να παίξει στην Ευρώπη.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών