Μαθαίνει ο Αναστασίου, μαθαίνοντας τον Παναθηναϊκό του στην πρώτη του σεζόν ως πρώτος προπονητής.

Οσο ενδιαφέρουσα είναι η εξέλιξη της δουλειάς που παρουσιάζει στον Παναθηναϊκό στη διάρκεια της σεζόν ο Γιάννης Αναστασίου, τόσο ενδιαφέρον έχει για τον παρατηρητή και ο δημόσιος λόγος του. Βλέπεις, ακούς, διαβάζεις τον 40χρονο προπονητή να μην έχει απαντήσεις και να μένει στη διατύπωση ερωτήσεων κάθε φορά που προσπαθεί να εξηγήσει τα πώς και τα γιατί που δικαιολογούν ή εξηγούν τα σκαμπανεβάσματα του Παναθηναϊκού, τα λάθη, τα νεκρά διαστήματα, τις μεταπτώσεις, την αδυναμία να γυρίσει παιχνίδια, όλα τα συμπτώματα που έχει εμφανίσει στους αγώνες του. Δεν έχει απαντήσεις γιατί δεν υπάρχουν, αφού στην πραγματικότητα όλες οι ερωτήσεις έχουν την ίδια απάντηση: αυτή είναι η διαδικασία για μια ομάδα χωρίς πολλή εμπειρία και διαμορφωμένη, ψημένη προσωπικότητα και σχηματισμένο χαρακτήρα με διαμορφωμένο μέταλλο.

Μαθαίνει ο Αναστασίου, μαθαίνοντας τον Παναθηναϊκό του στην πρώτη του σεζόν ως πρώτος προπονητής. Και μέσα από την επεξεργασία των όσων βλέπει καταλήγει στην εκτίμηση ότι όλα είναι μέρος της διαδικασίας. Ολη αυτή η δοκιμασία που βιώνει ως προπονητής του φετινού Παναθηναϊκού είναι μέρος της διαδικασίας εξέλιξης και ωρίμανσης μιας ομάδας που απαρτίζεται από τόσους νέους και -κυρίως- νεαρούς ποδοσφαιριστές.

Αν είχε παραπάνω προσωπικότητα και εμπειρία στο ρόστερ του, ο Αναστασίου θα είχε κόψει δρόμο στο team building και ο Παναθηναϊκός θα είχε υπάρξει πιο αποτελεσματικός σε μια σειρά από παιχνίδια. Ο Αναστασίου όμως έχει την ατυχία να μην έχει ετοιμοπόλεμους ή σε καλή κατάσταση ούτε αυτούς τους λιγοστούς έμπειρους και ψημένους στον πρωταθλητισμό που βρίσκονται στο ρόστερ. Στέκεται άτυχος με την ανετοιμότητα του Πέτριτς, έχει σταθεί άτυχος με τον Μέντες, στάθηκε άστοχος με τον Σίλντενφελντ, πιθανόν και τον Μπαϊράμι, στέκεται συχνά άτυχος με τον Πράνιτς. Και κάπως έτσι ο φετινός Παναθηναϊκός, μια ομάδα δίχως πολλούς ηγέτες και «μπαρουτοκαπνισμένους» πρωταγωνιστές, φανερώνει στα παιχνίδια του αδυναμίες που του κοστίζουν νίκες ακόμη και σε παιχνίδια που είναι καλύτερος.

Μέρος της διαδικασίας είναι όλα τα παραπάνω. Το ερώτημα είναι αν ο Παναθηναϊκός έχει την υπομονή και την επιμονή για να αντέξει τη δοκιμασία και να ολοκληρώσει τη διαδικασία. Αν το κάνει, η επόμενη -υπό «κανονικές συνθήκες»- θα είναι μία καλύτερη χρονιά.

Πηγή: SportFM.gr