Δεν έχει σημασια βέβαια αυτό και για μένα δεν μειώνει την νίκη του ΟΣΦΠ. Την βρήκε σε αυτή την κατάσταση την Μάντσεστερ και την τσάκισε. Και καλά έκανε. Φυσικά δεν έχει προκριθει ακόμη, υπαρχουν άλλα 90 λεπτά μπροστά σε ένα γήπεδο που εννίοτε γέρνει. Εχει όμως πάρα πολλές πιθανότητες να περάσει. Φυσικά και για την νίκη και για την πρόκριση, αν χτύπα ξύλο, έρθει δεν θα πω μπράβο. Οπως πολύ σωστά έγραψε και ο Παντελής Θαλασσινός δεν μπορείς να πεις συγχαρητήρια στον Τσοχατζόπουλο για την βίλα όταν ξέρεις πως έχει γίνει. Και για όσους λένε διάφορες χαζομάρες περί κόμπλεξ κτλ να τους πω απλά πως είναι δείγμα απόλυτης υγείας το να θες να χάνει όπου κι αν παιζει ο αντίπαλος σου.
Να το γράψω άλλη μια φορα για όσους δεν το καταλαβαίνουν. Εκατοντάδες οπαδοί της Ρεάλ περίμεναν έξω από το Μπερναμπέου για να αποθεωσουν τους οπαδούς της... Ιντερ στον τελικό Τσάμπιονς Λογκ του 2010 επειδη έσωσαν την... πόλη από το να σηκώσει στο Μπερναμπέου Τσάμπιονς Λιγκ η Μπάρτσα, αποκλείοντας την από τον τελικό. Ενα από τα εκατοντάδες παραδειγματα, το αναφερω επειδη το έζησα, έχω ζησει κι άλλα, έχω διαβάσει πάρα πολλά. Ετσι γίνεται παντού στον κόσμο, έτσι γίνεται και στην Ελλάδα και ειναι απόλυτα φυσιολογικό. Ηθελα λοιπόν να χασει ο Ολυμπιακός, στεναχωρήθηκα που νίκησε, θέλω να αποκλειστεί, αν και δεν έχω πολλές ελπίδες, και θα λυπηθώ πολύ αν προκριθεί. Αυτό θεωρώ φυσιολογικό και... πάμε παρακάτω. Στα δικά μας.