Παίζει χωρίς αντίπαλο ο Σκόρδας!

Όλα αυτά που γίνονται στον Άρη το τελευταίο χρονικό διάστημα,έχουν ένα και μοναδικό θύμα. Τον κόσμο του. Γράφει ο Γιάννης Σελαλμαζίδης.

Υπο φυσιολογικές συνθήκες οι οπαδοί του θα έπρεπε να ασχολούνται με την εικόνα της ομάδας τους στον αγωνιστικό χώρο,την τραγική έστω αυτή εικόνα, η αναμονή των νικών στα επόμενα παιχνίδια, ξεκάθαρη αγωνία για το αν θα καταφέρει η ομάδα τους να κερδίσει την επιβίωση της.

Αντί γι αυτό, τους οπαδούς του Άρη τους έχουν αναγκάσει να μετατραπούν σε “οικονομολόγους”, “δικηγόρους”, “εισαγγελείς” και τόσα άλλα, εκτός από το αγωνιστικό. Μηνύσεις από εδώ, αγωγές από εκεί, πορίσματα παραπέρα και στη μέση αυτός ο τεράστιος σύλλογος που σε λίγες μέρες συμπληρώνει 100 χρόνια από την ίδρυση του.

Ένας πρόεδρος που είναι ξεκάθαρο ότι δεν θέλει με τίποτα να αποχωρήσει από τη θέση του, ένα αντίπαλο σχήμα που δεν αποδείχθηκε ικανό να πάρει την διοίκηση με τον δικαστικό τρόπο που επιλέχθηκε και στη μέση ο κόσμος του να παρακολουθεί αυτά που γίνονται με αγωνία και με αγανάκτηση.

Ο Λάμπρος Σκόρδας είναι πανέξυπνος και γνωρίζει καλά ότι το μεγαλύτερο μέρος των οπαδών του Άρη και όχι μόνο οι οργανωμένοι, δεν τον θέλουν. Γνωρίζει, όμως, επίσης, ότι δεν υπάρχει αντίπαλο δέος και γι αυτό έχει αυτή την συμπεριφορά. Η αιτία για την οποία ο Σκόρδας έχει επιστρέψει στα διοικητικά του Άρη, είναι η απίστευτη ανικανότητα ή δειλία των υπολοίπων, όχι μόνο τώρα αλλά και τα τελευταία χρόνια.

Γιατί αν υπήρχε ένας παράγοντας που θα μπορούσε να βγει μπροστά , θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Αυτοί, λοιπόν, είναι οι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την επιστροφή του και την παραμονή του.

Είναι ξεκάθαρο ότι o Super 3 δεν αναγνωρίζει τον νυν πρόεδρο της ΠΑΕ. Είναι ξεκάθαρο, όμως, επίσης, ότι οι οργανωμένοι οπαδοί του Άρη δεν είναι χαζοί για να ¨τσιμπήσουν” από ανώνυμα άρθρα και παραινέσεις “αοράτων” στο διαδίκτυο.

Γιατί αυτοί που γράφουν για «ντου» και «μπούκες» ανώνυμα και παρακινούν τον κόσμο, δεν θα πλησιάσουν όχι το Κλεάνθης Βικελίδης, αλλά ούτε την Μαρτίου δεν θα πλησιάσουν και στην περίπτωση που γίνουν συλλήψεις, θα τρίβουν τα χέρια τους και θα χαμογελάνε χαιρέκακα πίσω από ένα πληκτρολόγιο.

Γιατί είναι πολύ εύκολο ανώνυμα και από μακρυά να παρακινείς κάποιους και να λες ¨σπάστε τα”, χωρίς να σε ενδιαφέρει αν τα διαβάζουν και παιδιά 16,17,18 χρονών που ίσως δεν έχουν ακόμα την εμπειρία να φιλτράρουν τις αρλούμπες που στημένα σερβίρεις...

Υ.Γ Διάβασα την δήλωση του Γιάννη Παπαδόπουλου, αναφορικά με πίεση που του άσκησε ο κόσμος του Άρη. Είναι λογικό όταν έρχεσαι σε μια τέτοια ομάδα να νιώθεις πίεση, το ξέρεις. Δέχομαι απόλυτα το ήμουν απλήρωτος , το άλλαξαν πολλοί προπονητές, το ότι υπήρχε αβεβαιότητα.

Αλλά πίεση πρέπει να περιμένεις να έχεις. Όπως είχε πει, μάλιστα, μετά από σχετική ερώτηση ο Σεμπαστιάν «λόκο» Αμπρέου: «Πίεση νιώθει αυτός που ξυπνάει στις 6 να πάει στο εργοστάσιο και δεν ξέρει αν θα έχει δουλειά και αύριο να ταίσει τα παιδιά του».

Πηγή: Sentragoal.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις