Δεν κάνω φυσικά τον.... ψαγμένο. Δεν θεωρώ ότι είμαι κιόλας. Πιστεύω πως πάρα πολλά θα φάνηκαν απολύτως γνωστά και σε πάρα πολλούς από εσάς κι ας μην είστε τόσο μέσα στα πράγματα, κι ας μην ασχολείστε από το πρωί μέχρι το βράδυ με το αντικείμενο.
@ Κοινά μυστικά λοιπόν είπε ο πρόεδρος του Απόλλωνα αλλά είναι συνταρακτικό το ότι δεν τα είπε στην παρέα, ούτε τα άφησε να εννοηθούν. Τα είπε δημόσια, με την φωνή του σε μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό. Χωρίς κανένα φόβο. Οπως είχε πει και ότι οι αθλητικοί εισαγγελείς δεν υπάρχουν ουσιαστικά, όπως είχε μιλήσει στα ίσα και για την διαιτησία του αγώνα με τον Πανιώνιο. Ηδη έχει 2-3 κλήσεις για απολογία και έρχονται κι άλλες σίγουρα. Και το πολύ ενδιαφέρον είναι πως όσο περνάει ο καιρός και δέχεται τα χτυπήματα το ένα μετά το άλλο σε διάφορα μέτωπα, τόσο δείχνει να έχει άγνοια κινδύνου.
Θα έλεγα πως το ίδιο συμβαίνει και με τον Κούγια τον τελευταίο καιρό αλλά ας πούμε πως αυτός πάντα είχε άγνοια. Επίσης ακούγοντας και αυτόν τον Σάββα που μίλαγε με τόση αυτοπεποίθηση στην εκπομπή για την υπόθεση με τις παράνομες λίστες διαιτητών όπου Μπριάκος και σία είναι κατηγορούμενοι και φέρνοντας στο μυαλό μου και κάποια πράγματα που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό δεξιά και αριστερά καταλήγω σε ένα συμπέρασμα. Πως κάτι μεγάλο και δυνατό έρχεται από την πλευρά της δικαιοσύνης. Κάτι ακόμη πιο δυνατό από το καλοκαίρι του 2011 όταν όλα τα... μωρά βγήκαν στην πίστα. Τελικά δεν ήταν όλα. Ερχονται και τα καλύτερα. Δεν πιστεύω λοιπόν πως είναι τυχαίο το ότι όποιος πάει στον εισαγγελέα για να καταθέσει, όπως συνέβη και με τα τρία πρόσωπα που ανέφερα πριν, εμφανίζεται αμέσως μετά να μιλάει για το γνωστό παρακράτος του ποδοσφαίρου με την βεβαιότητα πως το τέλος του πλησιάζει. Ετσι εξηγώ αυτή την άγνοια κινδύνου. Θα ρωτήσεις αν έχουν πάρει το μήνυμα και αυτοί που θα έχουν πρόβλημα... Κι αν το έχουν πάρει γιατί δεν σταματάνε;
Μα γιατί τόσα χρόνια δεν έμαθαν να σταματάνε. Και πάντα είχαν πλάτες για να κρυφτούν από πίσω. Προφανώς δεν έχουν καταλάβει πόσο έχουν αλλάξει οι καιροί. Ας ρίξουν μια ματιά στο περιεχόμενο του... Κορυδαλού κι ας προσπαθήσουν να θυμηθούν πότε είχαν δει μέσα τέτοια πρόσωπα; Ποτέ. Με την ίδια λέξη θα απαντούσα κι στην ερώτηση για το πότε θα ξεμπλέξουν. ΠΟΤΕ. Ας κάνουμε λίγο υπομονή λοιπόν. Τα στόματα έχουν ανοίξει κι ο πανικός είναι πιο φανερός από ποτέ. Το νιώθεις εκτός των άλλων κι από την συγκινητική προσπάθεια των ανώτερων οργάνων της προπαγάνδας να τους βγάλουν όλους από γραφικούς μέχρι υποκριτές. Παλιό το κόλπο αλλά δεν πιάνει πιά. Η ώρα πλησιάζει. Και όλοι οι καλοί χωράνε. Στον... Κορυδαλό.
Πηγή: aek365.com