Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες, λέει μια παροιμία που ταιριάζει γάντι στη χθεσινή ανάσταση του Ολυμπιακού...
Η είδηση της βραδιάς ήταν, βεβαίως, η επιστροφή του Σπανούλη, αλλά την «καπέλωσε» ως γεγονός η αποθέωση του κόσμου προς τον νεανία, ταλαντούχο και πολλά υποσχόμενο Παπαπέτρου, όταν με ένα κάρφωμα έγραψε το 88-53.
Αυτό είναι που λένε, η Αποκάλυψις του Ιωάννου!
Πέραν του ήχου, αυτή η υπόθεση αποτυπώθηκε και ως εικόνα χάρη στα καίρια ανακλαστικά του σκηνοθέτη της Δημόσιας Τηλεόρασης, που έπιασε τον μπαμπά του Ιωάννη (παλαίμαχο διεθνή σέντερ του Πιερικού, του Παναθηναϊκού, του Απόλλωνα Πατρών και του Ηρακλείου) Αργύρη Παπαπέτρου και τη μητέρα του να χειροκροτούν τον κανακάρη τους!
Κάθε ομάδα όμως (οφείλει να) έχει ιεραρχία και επετηρίδα! Γιατί το γράφω αυτό; Στη συνέντευξη Τύπου, όταν ο Γιώργος Μπαρτζώκας προανήγγειλε ότι θα έκανε ειδική αναφορά σε δύο παίκτες, έβαζα στοίχημα ότι δεν θα συμπεριελάμβανε σε αυτούς τον Παπαπέτρου και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα επιβεβαιώθηκα...
Σε μια ομάδα που σέβεται τον εαυτό της και την ιστορία της, ορθώς ο Μπαρτζώκας επιδαψίλευσε τα παράσημα πρώτα στον Σπανούλη και ύστερα στον Μάντζαρη, όσο για τον Παπαπέτρου αυτός έλαβε τον έπαινο που δικαιούται με τα 17 λεπτά στα οποία μάλιστα πρόλαβε να βάλει 15 πόντους!
Α, για να μην το ξεχάσω: η αναφορά του Μπαρτζώκα στον Μάντζαρη δεν περιείχε ίχνος έκπληξης ή υπερβολής, απλώς κάποιος έπρεπε να ενημερώσει τον (εορτάζοντα την Τρίτη) πόιντ γκαρντ ότι βρισκόταν σε τροχιά triple double figure ώστε να το κυνηγήσει: εν τέλει, σε 28 λεπτά ο Βαγγέλης σημείωσε πέντε πόντους, κατέβασε οκτώ ριμπάουντ και μοίρασε εννέα ασίστ!
Απέναντι στο... δείγμα της λειψής Λαμποράλ Κούτσα, ο Ολυμπιακός έκανε βήματα προόδου σε σχέση με τις ανορθογραφίες που τον υποχρέωσαν σε τέσσερις ήττες, αλλά ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς και δύσβατος....
Οι πρωταθλητές τοποθέτησαν το πρώτο (και ευκολότερο σε σχέση με τα υπολειπόμενα τρία) τεταρτημόριο της πρόκρισης χάρη στον ρυθμό που βρήκαν μέσα από την άμυνά τους. Οταν βρέθηκαν στο -8 απάντησαν με ένα σερί 14-0 και λίαν συντόμως η σεμνή τελετή έλαβε τέλος!
Παρά το έλλειμμα στις θέσεις των φόργουορντ (Πρίντεζης, Περπέρογλου), ο Ολυμπιακός κυριάρχησε κατά κράτος στα ριμπάουντ, ενώ η πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας και ο υψηλός δείκτης δημιουργίας (25 ασίστ) του επέτρεψε να σκοράρει με ευχέρεια. Στα μετόπισθεν δούλεψαν αποτελεσματικά τα hedge-out στην αντιμετώπιση των pick n' roll, ενώ ο Μάντζαρης αναχαίτισε τον Ερτέλ και χάρη στη συλλογική προσπάθεια περιορίστηκαν οι απειλές από τον Γερμανό «Κύκλωπα» Πλάις.
Ο ΖΕΛΙΚΟ ΜΠΗΚΕ, ΑΛΛΑ Η NOVA ΔΕΝ... ΒΓΗΚΕ!
Για να είμαι ειλικρινής, εγώ που εργάζομαι σε τηλεοπτικό -και μάλιστα ευθέως ανταγωνιστικό-σταθμό δεν θα έπρεπε για λόγους δεοντολογίας να το γράψω, αλλά ας όψονται τα σχόλια των τηλεθεατών. Οπως λοιπόν το Mega Channel τον Ιανουάριο του 1991 καθυστέρησε να βγάλει έκτακτο δελτίο με την έναρξη του πολέμου του Κόλπου (κι ενώ όλα τα υπόλοιπα κανάλια μετέδιδαν τις ανταποκρίσεις του Πίτερ Αρνέτ στο CNN) κι όπως η ΕΡΤ, τον Αύγουστο του 1992 έχασε το χρυσό μετάλλιο του Πύρρου Δήμα στη Βαρκελώνη, ομοίως και της ΝΟVA προχθές το βράδυ της ξέφυγε η ζωντανή (πρώτη) είσοδος του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στο ΟΑΚΑ! Τη μετέδωσε βεβαίως ύστερα από λίγο σε μαγνητοσκόπηση, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις (κι επειδή σε αυτή την... κωλοδουλειά, όλοι κάπου, κάποτε, κάπως την έχουμε πατήσει) αισθάνεσαι ότι σου ξέφυγε το βαλσαμωμένο πουλί από τα χέρια!
... ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΟΥΝ!
O Αυστριακός συνθέτης Αντον Μπρούκνερ είχε πει κάποτε πως «οι άνθρωποι μπορεί να ξεχάσουν τι τους είπες, μα θα θυμούνται πάντοτε τι τους έκανες να αισθανθούν» και αυτή η ατάκα επιβεβαιώθηκε με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο προχθές στο ΟΑΚΑ...
Προφανώς οι αυτήκοοι μάρτυρες δεν θα ξεχάσουν ποτέ τι τους είπε (και μάλιστα στα ελληνικά) ο Ζοτς, αλλά σίγουρα θα θυμούνται όσο ζουν τι τους έκανε να αισθανθούν, τόσο αυτή τη νύχτα όσο και επί δεκατρία συναπτά έτη...
Οι Κινέζοι λένε πως μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις και με τόσες (πολύ δυνατές) εικόνες που παρήχθησαν προχθές νομίζω ότι οι λέξεις θα υποστούν... πληθωρισμό! Το κόμπιασμα και το βούρκωμα του Ομπράντοβιτς, οι αποθεωτικές και λατρευτικές εκδηλώσεις του κόσμου, η δεδηλωμένη υπερηφάνεια (με μια δόση δικαιολογημένης αμηχανίας) του Φραγκίσκου Αλβέρτη, η άφατη συγκίνηση του Παύλου Γιαννακόπουλου και -στην κορύφωση της συγκίνησης- οι λυγμοί του Θανάση Γιαννακόπουλου ασφαλώς εικονογραφούν με πολύ έντονα χρώματα και βάζουν στο κάδρο της ανεξίτηλης ιστορικής μνήμης τη βραδιά στην οποία ο Παναθηναϊκός απέτισε τις προσήκουσες τιμές στον Ζοτς...
Κανείς δεν ξέρει εάν και πότε (θα πάρει σάρκα και οστά το μυριόστομο σύνθημα της εξέδρας και) ο Ομπράντοβιτς θα ξαναγυρίσει στον Παναθηναϊκό, αλλά νομίζω πως καμιά επιστροφή δεν θα συγκρίνεται με τη χθεσινή!
Πηγή: Goal