Πάνω στην ιστορική επέτειό του, τον Αρη τον παίρνει ο (ποδοσφαιρικός) Αδης, αλλά φαντάζομαι πως θα πρόκειται για ένα μικρό διάλειμμα, όπως συνέβη και τις προηγούμενες δύο φορές (1997-98 και 2005-06) που είχε πέσει πάλι στην ίδια περίπτωση.

Τριτώνει τώρα το κακό, αλλά όπως είχε πει και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος (για την ομόχρωμη και ομοιοπαθή ΑΕΚ) "αι ιδέαι δεν αποθνήσκουν"!

Τα έφεραν έτσι οι καιροί κι οι βουρλισμένοι χρόνοι που λένε και στο χωριό μου, ο χρυσούς Ιωβηλαίος του Αρη να γιορτάζεται σε πένθιμη ατμόσφαιρα, αλλά το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον: η κακή μοίρα τον ξαναστέλνει στην κόλαση, αλλά η καλή μοίρα θα τον επαναφέρει στον δρόμο της αρετής...

Με τον Αρη έχω μια παλιά όμορφη σχέση κι αυτός είναι ο λόγος της μεγάλης συμπάθειας που του τρέφω: μεγάλωσα μαζί του ως δημοσιογράφος, έζησα και κρατώ ανεξίτηλα χαραγμένες στο μυαλό και στην καρδιά μου πολύ δυνατές στιγμές, που σημάδεψαν τη ζωή μου κι όχι απλώς την καριέρα μου...

Ισως φανεί υπερβολικό, αλλά τολμώ να γράψω, επικαλούμενος τη φράση του Μεγάλου Αλεξάνδρου για τον (δάσκαλό του) Αριστοτέλη, πως στον Αρη χρωστώ σε μεγάλο βαθμό το "ευ ζην" του δημοσιογραφικού βίου μου κι αυτή είναι μια αλήθεια, που οφείλω να την αναγνωρίσω και να την εξομολογηθώ δημοσίως χωρίς τον φόβο ότι τάχα θα χρωματιστώ...

Είναι εκείνες οι μεγάλες Πέμπτες του ελληνικού μπάσκετ... Είναι οι αναρίθμητες συγκινήσεις στους αγώνες στο Αλεξάνδρειο και απανταχού της ευρωπαϊκής μπασκετικής γης... Είναι οι ουρές έξω από το Παλέ... Είναι τα κίτρινα χαρτάκια (από τους τηλεφωνικούς καταλόγους του ΟΤΕ) που πλημμύριζαν το παρκέ... Είναι το "we will rock you" που συνόδευε την είσοδο της ομάδας στο γήπεδο, σε μια μοναδική στα χρονικά ιεροτελεστία... Είναι το τσιγάρο που άναβε ο Ιωαννίδης την ώρα του τζάμπολ... Είναι το τραγούδι "με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τ' άλλα παιδιά"... Είναι τα ξενύχτια στο "Ακρόαμα"... Είναι ο Πεταλίδης, ο Τσιλιγκαρίδης, ο "Μπαρού", ο Σπύρου, ο Τσιβιλίκας κι όλοι οι ιεροφάντες της Αρειανοσύνης που χάθηκαν στο πέρασμα των χρόνων...

Είναι, για εμάς τους ψωνισμένους με το μπάσκετ που πλέον πενηνταρίσαμε, τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας...

Πηγή: Goal

SPORTS