Ο Κώστας Νικολακόπουλος κάνει στο blog του στo Gazzetta μία πρώτη προσέγγιση του αγώνα του Ολυμπιακού με την Άρσεναλ. Και μία άλλη για το θέμα Λίλα...
Ανέκαθεν ένα από τα χαρακτηριστικά του Ολυμπιακού, ιδίως στα καλά του, ήταν ότι μπορούσε με κάποια ολιγόλεπτα ξεσπάσματά του να καθαρίσει κάθε παιχνίδι του! Είναι η φύση τέτοια της ομάδας.
Επί εποχής Βαλβέρδε, ειδικά, το είχαμε ζήσει σε μεγάλη ένταση. Με την Μπενφίκα (5-1) το σκορ ήταν 3-0 στο 24’! Με την ΑΕΚ (6-0) είχε τρία γκολ σε 20 ‘ κι άλλα τρία σε 10’!!! Ένα άλλο 2-0 με την ΑΕΚ ήταν με τα δύο γκολ σε 4’! Ένα 2-1 με τον ΠΑΟΚ τα δύο γκολ ήταν σε 7’! Κι ένα 2-0 στην Τούμπα τα δύο γκολ ήταν σε 12’!!! Το ρεκόρ το είχε σπάσει σε εκείνο το 7-2 (από 0-2) με τον Αστέρα Τρίπολης, όταν είχε βάλει ο Ολυμπιακός τρία γκολ μέσα σε 4’!!!
Με μεγάλο ενδιαφέρον, και…χαρά, βλέπω ότι και φέτος με το Μάρκο Σίλβα ο Ολυμπιακός έχει τέτοιες ωραίες εκρήξεις! Δύο γκολ μέσα σε 2’ με τον ΠΑΣ! Δύο στο Λεβαδειακό μέσα σε 3’! Δύο στην Ξάνθη μέσα σε 4’! Δύο και στον Πλατανιά μέσα σε 8’! Οκέϊ, τα παιχνίδια αυτά δεν είναι μεγάλα, αλλά μιλάμε και για μια ομάδα που τώρα χτίζεται. Και δίνει ένα καλό δείγμα.
Το θέμα με τον Ολυμπιακό είναι πλέον διπλό!
Αφενός μεν πως θα έχει τέτοιες εκρήξεις και σε πιο δύσκολα παιχνίδια στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Γιατί όχι! Μπορεί! Εγώ δεν ξεχνάω το φιλικό Φέγενορντ-Ολυμπιακός τον Αύγουστο. Το σκορ ήταν 0-3 στο ημίχρονο…
Αφετέρου δε πως θα αποφύγει στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του να έχει τέτοια μπλακ άουτ, στα οποία υποχρεώνει με την απόδοσή του τους αντιπάλους του στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Γιατί μην ξεχνάμε πως μέσα σε 4’ η Μπάγερν έκανε 3-0 το 1-0 στο Καραϊσκάκη. Και πέρσι τα είχε πληρώσει ακριβά ο Ολυμπιακός αυτά τα ολιγόλεπτα μπλακ άουτ! Έτσι είχε χάσει 2-3 (ενώ ήταν 2-1 υπέρ του) από τη Γιουβέντους με δύο γκολ σε 2’! Έτσι είχε χάσει 0-2 (από 0-0) από τη Ντνίπρο με δύο γκολ μέσα σε 5’! Είναι ένα γενικότερο «θέμα» του Ολυμπιακού, αλλά ιδιαιτερα επί Μίτσελ, ενώ έκανε τεράστιες εμφανίσεις κι αποτελέσματα, το «είχε» αυτό το πράγμα. Π.χ. κι η Παρί εδώ μέσα σε 4’ είχε κάνει 3-1 το 1-1.
Και στέκομαι ενόψει Άρσεναλ σε αυτό το στοιχείο, γιατί ακριβώς η Άρσεναλ του Βενγκέρ είναι διαχρονικά τέτοια ομάδα, που πιέζει τον αντίπαλό της κι επιδιώκει να έχει τέτοια διαστήματα, κάτι το οποίο έχει ζήσει ο Ολυμπιακός. Στην πρώτη του επίσκεψη στο Λονδίνο, το 2009, το αποτέλεσμα ήταν 0-0 ως το 78’, αλλά έγινε 2-0 στο 86’. Και στη δεύτερή επίσκεψή του στο Λονδίνο, η Άρσεναλ τα άλλα δύο γκολ της τα είχε βάλει μέσα σε 12’ (8-20')…
Χρειάζεται, δηλαδή, μία καλύτερη διαχείριση από πλευράς Ολυμπιακού στο διάστημα μετά από ένα πιθανό γκολ της Άρσεναλ. Όπως π.χ. είχε αντιδράσει ο Ολυμπιακός με την Μπάγερν μετά το 0-1, άσχετα αν στο τετράλεπτο μετά το τυχερό γκολ του Μύλερ έχασαν τις ευκαιρίες ο Σαλίνο κι ο Ιντέγε για το 1-1.
Κι όπως είχε αντιδράσει ο Ολυμπιακός στην τρίτη του επίσκεψη στο Λονδίνο (3-1), όταν στο 45’ ο Μήτρογλου είχε ισοφαρίσει το γκολ του Ζερβίνιο στο 42’...
Άσχετο: δεν είδα πουθενά να ζητάνε...απέλαση του Λίλα, όπως είχαν κάνει πέρσι τέτοιο καιρό για τον...Κασάμι. Ποιά ήταν η διαφορά τους στον πανηγυρισμό και δεν την καταλαβαίνω εγώ ο αφελής; Γιατί μόνη διαφορά που εγώ βλέπω είναι ότι ο ένας πανηγύρισε νίκη επί της Γιουβέντους κι ο άλλος το γκολ της τιμής στο 85' μετά από πεντάρα ξεγυρισμένη.
Πηγή: gazzetta.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις